Time Machine: The Truth Behind Final Chapter

Time Machine: The Truth Behind Episode 60

Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa tinanong ng bata. Nakakatakot na sabihin na kami ni Givan umaasa.

"Bata, pasensya na, patawarin mo ko dahil hindi ko magagawa ang iyong hinihiling." sabi ko.

Nakita ko sa kanyang mukha na nadismaya at sa mga taong nasa paligid namin na parang may pagtataka.

"Pasensya na." sabi ko.

Niyaya ko si Givan na umalis sa lugar para makaiwas sa atensyon ng mga tao sa amin. Pumunta kami sa lugar na kaming dalawa lamang.

"Uy, bakit naman tayo umalis at iniwanan na lang kaagad ang kausap mo." sabi ni Givan.

"Kasi, diba alam mo na. Kailangan niya ng Time Machine ngunit ang Time Machine ay wala na. wala!" sabi ko kay Givan.

"Kasalanan ko ito, kung hindi dahil sa simula't sapul na pangloloko ko sa iyo, hindi darating na mawawala ang Time Machine." sabi ni Givan.

"Givan, tapos na iyon. Huwag mong sisihin ang iyong sarili." sabi ko.

"Ano ng gagawin natin? hindi na ba tayo makakaharap sa mga taong nasa paligid natin?" tanong ni Givan.

"Hindi ko muna masasagot yan." sabi ko.

Nagdesisyon kaming umuwi muna sa bahay at nalaman na lang namin sa pagbukas ng TV na nasa balita na kami.

"Bakit kaya tinanggihan ni Angelo na kilala sa gumawa ng Time Machine ang hiling ng isang bata na magamit ang pambihirang bagay na iyon? nagbago na ba ang ugali ni Angelo? o may masamang nangyari sa makinang oras? iyon ang ating aalamin." sabi ng reporter sa TV.

"Naku naman, grabe naman ang hinuha ng reporter na iyan." sabi ni Givan.

"Totoo naman sinasabi niya, isa dun ang masamang nangyari sa Time Machine at iyon ay wala na." sabi ko.

Napanood na lang namin sa TV na puno na ng mga batikos sa amin. Nagulat ako dahil hindi ko inaasahan sa mga tao na magiging ganoon ang kanilang mga reaksiyon nila.

"Sa kabila ng lahat ng pagtulong mo Angelo, ganyan lang igaganti nila!" sabi ni Givan.

"Teka Givan, nagagalit sila dahil ang akala nila masama ang aking ugali, ngunit hindi, hindi nila alam ang totoo." sabi ko.

Lumabas ako ng bahay at narinig ko na lang na sabi ni Givan.

"Teka, saan ka pupunta?" tanong ni Givan.

Sumunod na lang sa akin si Givan at didiretso ako sa mga news press at sasabihin ko ang totoo. Nang nakarating na kami sa news press ay pumuno ng mga taong nagtatanong sa akin ngunit gusto ko itong sagutin sa pang malawakan na. 

"Magandang araw po sa ating lahat, dito sa Pilipinas at maging rin sa ibang mundo. Talamak po kami ni Givan sa mga balita ngayon at ito na po ang aking masasabi. Unang-una, hindi po masama ang aking ugali, ang totoo kaya tinanggihan ko ang bata dahil ang Time Machine ay wala na. Patawarin niyo po sana ako dahil ang Time Machine na aking ginawa ay nagkaroon ng aksidente kaya nawala ito. Patawad po at wala na ang isang bagay na kailangan na kailangan ng mundo ngayon."

Kaagad na akong umalis sa news press, siguro ang mga tanong nila kanina ay nasagot na. Kasama ko si Givan na pareho kaming malungkot, doon na lumawak ang isyu tungkol sa Time Machine ay wala na.

Makalipas ang mga ilang oras, nakarinig kami, nakapanood kami, nakakita kami ng mga maraming mga taong bumabatikos at patuloy pa rin ito. Hindi namin alam ang aming gagawin dahil nasasaktan kami at nalulungkot kami sa tunay na pangyayari. Wala man lang magbibigay lakas loob sa aming dalawa ni Givan na maging maayos.

Maya-maya pa ay may tumawag sa amin mula sa cellphone at aming sinagot ni Givan.

"Hello?" sabi ni Givan.