AŞKA TESADÜF ( Aşkın Serisi * 3 )

A.T ~ 8

"Yok birşeyim . " diye cevap versem de Aytuğ'nun tedirgin bakışları hâlâ üzerimdeydi . Onu anlıyordum bana bir şey olmasından çok korkuyordu özellikle kalp krizi gibi bir risk söz konusu olunca. Elimi yanağına koyup ona gülümserken , "iyiyim . " diye tekrar ettim.

Bir süre daha bakışlarını benden çekmese de ardından belimi kavradı ve beni göğsüne çekip yatağa geri uzanmamızı sağladı.  Başımı göğsüne koyduğum da beni saran kolları geri çevirmedim . Gözlerimi kapatırken onun verdiği huzur ile bir süre hâlâ açık olan televizyondan gelen sesleri dinledim ardından Aytuğ televizyonu kapattı ve ben bu sefer onun kalp atışlarını dinledim. İşte bu güzeldi. Dudaklarım iki yana kıvrılırken onun duymayacağını bilsemde seni seviyorum  diye fısıldadım ve kendimi huzurlu uykunun kollarına teslim ettim.

....

Sabah gözlerimi açtığımda hâlâ Aytuğnun göğsünde yatıyor olsamda bu sefer oda kalabalıktı. Karşımda ki doktorlara bakarken Aytuğ ile bulunduğumuz durum kızarmama neden oldu. Bakışlarımı doktorlardan Aytuğ'ya çevirdiğimde onun oldukça rahat bir şekilde bana baktığını gördüm. Hızla yattığım yerde doğrulurken Aytuğ da sessizce yataktan kalkıp doktorların karşısına geçtiğinde dinç  göründüğünü fark ettim. Erkenden uyanmış olmalıydı.

Yattığım yerde toparlanırken bugün çıkacak tahlil sonuçlarım aklıma geldi. Doktorun elinde ki kağıtların tahlil sonuçlarım olduğuna emindim ki Aytuğ'nun sorusuyla onların benim tahlillerim olduğu kesinleşmişti.

"Tahlil sonuçları ne ? " doktor elinde ki kağıttan başını kaldırıp önce bana baktı ardından Aytuğ'ya döndü. "Sonuçlar iyi . Melek Hanım'ın vücudu hâlâ verilen iliklere uyum sağlamaya çalışıyor ama sonuçlar şuanlık iyi . "

"Şuanlık ? "

"Üzgünüm Aytuğ Bey ama daha öncede söylediğim gibi en az 6 aylık bir süre atlatmadan kesin bir şey söylemem . Hastalık her an tekrar edebilir . Bir gün uyandığımızda başlangıç noktasına geri dönebiliriz. " Doktorun sözleri odada bir ölüm sessizliğinin hüküm sürmesine neden olurken Aytuğ'ya baktım . Gözlerimiz kesişirken gülümsemek istedim ama Aytuğ'nun boş bakışlarıyla karşılaşınca kaşlarımı çattım.

Doktor hijjenin önemi ile ilgili bir şeyler anlatırken ben bakışlarımı delik deşik olmuş kollarıma çevirmiştim. Ağlamak isteyen yanımı bastırmaya çalıştım. Ne yani iyileşmeye bu kadar yaklaşmışken tekrar başa dönmek mi ? Bunu kaldıra bilir miydim bilmiyorum . Her şeyi baştan yaşayabilir miydim?

Kapanan kapının sesi ile başımı kaldırıp odaya baktım. Kimse yoktu. Aytuğ da doktor ile çıkmıştı anlaşılan . Derin bir soluk alıp bıraktım ve ayağa kalktım. Ayaklarım beni öncelikle banyoya götürmüştü. İhtiyaçlarımı giderdikten sonra aynada ki yansımama baktım. Saçlarım iki aydır kemoterapi görmediğim için uzamaya başlamıştı ancak ben hâlâ Aytuğ bana aldığı bandanaları takıyordum .

Kafamda ki pembe bandanın altında ki ufalmış yüzüme kaydığında ağlamamak için ellerimi dayadığım mermeri sıktım . Aynada ki de kimdi ? Bu sönük bakışlı , hastalıklı yüzün sahibi ben miydim gerçekten ?

Daha fazla kendime bakamayacağımı anlayınca ayaklarımı sürüye sürüye odaya geçtim . Yatmak yerine camın önüne geçip dışarıyı izlemeye başladım. Aylardır Amerikadaydık ama bir kere bile dışarı çıkmamıştık. Çıkamazdık da , bu hastalıkta hijjen önemliydi ve dışarı çıkıp enfeksiyon kapmamlıydım. 

Belime sarılan kollarla irkilirken bakışlarımı camdan ayırıp Aytuğ'ya baktım . "Meleğim . " diyip yanağımı öperken , "Başa dönmek istemiyorum . " dedim . Yüzünde ki gülümseme solarken beni çekip göğsüne yasladı.

"İyileşeceksin . "

"Ya bir gün uyandığımda bu hastalık tekrar ederse ne yapacağız ? " 

Yüzümü avuclarının arasına alıp kararlı bir ifade ile gözlerime baktı. "O zaman her şeye yeniden başlarız .  "

"Buna dayanabilir miyim bilmiyorum . " derken gözümden akan yaşlara engel olamadım . Ellerini ellerime kenetlerken alnını alnıma dayadı .
"Ben dayanırım Meleğim . Yeter ki sen elimi tutmaya devam et . Ben ikimiz adına da bu zor yolu tekrar yürürüm . Ama sen elimi bırakırsan bende bundan sonra yürüyeceğim tüm yollardan vazgeçerim . "

***

Çok kısa olduğunu biliyorum ama yeni bölümü en kısa zamanda atacağım. Ve söylemek isterim ki bu kitaptan yüksek beklentileriniz olmasın . Sonuçta Meleğin hastalığı çok ciddi bir hastalık ve böyle olunca bu çifte yaptırabileceğim hiçbir şey yok. Ama yine de gpdiger bölümde aklımda güzel şeyler var. Tabi yine de ağlatacak sahneler eklemeyi düşünüyorum . :)

Allah'a emanet olun ^_^

paronayakzombi ( Ayça:))