Το Ονειρο.

Το Σημείωμα.

Το επόμενο πρωί, η Μελίνα είχε ήδη ξυπνήσει πριν καλά καλά χτυπήσει το ξυπνητήρι της.Η λογική εξήγηση για το συμβάν αυτό είναι το άγχος που προκλείθηκε απο τα γεγονότα της προηγούμενης μέρας και όχι μονο.Εκείνη την μέρα η Μελίνα θα έπαιρνε τα αποτελέσματα της εξεταστικής της, οπότε θα έπρεπε να ξυπνήσει νωρίς για να προλάβει να τα δει πριν ορμήξει όλο το πλήθος.

Σκεπτόμενη όλα τα παραπάνω, σηκώθηκε απο το κρεβάτι της και άρχισε να ετοιμάζεται.Η αλήθεια είναι πως η Μελίνα δεν χρησιμοποιούσε καθόλου προκλητικό μακιγιάζ,όχι τουλάχιστον οσο μακιγιάζ χρησιμοποιούσαν οι συνομήλικες της.'Εμενε ικανοποιημένη στο προστατευτικό αντιηλιακό με χρώμα για να καλύψει κάποιες ατέλεις,μολύβι ματιών για να τονίσει το βλέμμα της και πάντα καλοσχηματισμένα φρύδια.Ηταν αρκετά απλή,πράγμα που ίσως να την έκανε να νοιώθει λίγο άβολα απέναντι στα ψωνισμένα μοντέλα της σχολής της,αλλά τι να κάνουμε;Ο καθένας έχει το στυλ του.

Σκεπτόμενη τα κλασικα ψώνια τα οποία έπρεπε να ανεχτεί, τουλάχιστον κατα τη διάρκεια των μαθημάτων, της πέρασε απο το μυαλό η Αμάντα 'Εβανς.Μπορεί να πρόσεχε υπερβολικά πολύ την εμφάνιση της και να έμοιαζε με αγγελούδι αλλά δεν ήταν και τόσο.Ενοχλούσε την Μελίνα όσο μπορούσε για να ξεκινήσει καυγά, ή έστω ένα αγριοκοίταγμα αλλά ποτέ δεν τα κατάφερνε.
''Αυτό λογικά οφείλεται στην ηλιθιότητα του να μιλάς για τα ποσα λεφτά έχεις.''Μουρμούρισε στον εαυτό της.Πολλές φορές μιλούσε τις σκέψεις της,πάντα όμως όταν ήταν μόνη.

Αφού τελείωσε την ετοιμασία της η οποία δεν πήρε πανω απο ένα δεκάλεπτο, ντύθηκε και βγήκε έξω.'Εβαλε τα ακουστικά του κινητού της στα αυτιά της και ξεκίνησε για την σχολή της.

Φτάνοντας στις εξωτερικές πόρτες είδε ένα κόκκινο κάμπριο το οποίο κατευθυνόταν προς τα εκεί με αρκετή ταχύτητα.Φρενάρισε και σταμάτησε λιγα μέτρα μακρια της, κάνοντας την φυσικά να αναστατωθεί.'Ηταν έτοιμη να βρίσει τον οδηγό, όταν είδε μια εντυπωσιακή ξανθιά γυναίκα να βγαίνει απο το αμάξι.Φορούσε ένα καλοκαιρινό κοντό κοραλλί φόρεμα, άσπρα τακούνια και κρατούσε μια ακριβή τσάντα μάρκας που δεν ήξερε.Βλέποντας την κατάλαβε αμέσως ποια είναι : η Αμάντα.

Με ένα μικρο ξεφύσημα για την αναστάτωση που της προκάλεσε πρωινιάτικα συνέχισε τον δρομο.Η Αμάντα ομως την πλησίασε, και της χαμογέλασε.

''Καλημέρα καλή μου.'' Εκανε εκείνη με την ψιλή φωνή της που η Μελίνα έβρισκε πάντα εκνευριστική. ''Είσαι καλά;Καπως χλωμή μου φαίνεσαι.'' Είπε με έναν τόνο ειρωνίας στην φωνή της, γνωρίζοντας πως η ίδια προκάλεσε την αναστάτωση της. 
''Πάρκαρες στραβά.'' Της είπε κοφτά η Μελίνα και χωρίς να της ρίξει δεύτερη ματιά συνέχισε τον δρόμο της.'Ακουσε ωστόσο το κινητό της να χτυπάει.Φυσικά και ο ήχος κλήσης της ήταν ένα απο τα κλασικά τραγούδια που ακούει κάθε δεκατριάχρονο, τι περίμενες Μελίνα;Αυτό όμως δεν ήταν αυτο που της τράβηξε την προσοχή.Αυτό που της προκάλεσε ενδιαφέρον ήταν η αντίδραση της Αμάντας.