Chapter 17 of her dying time

490 33 2
                                    


-Jelmine

Jelyn POV

Natapos ang buong araw ng klase pero wala ako sa sarili. Uuwi sana ako kanina pero hinarang ako ni Justine at pinabalik sa room. Buong araw din nya akong binantayan pero hindi nya ako kinakausap.







Ngayon nag lalakad kami papunta sa main gate para umuwi. Kanina ko pang gustong mag lupasay dahil tinatamad akong mag lakad.








Nangangalay na din ang mga paa ko pero mga meters palang naman ang nalalakad ko. Sinanay kasi ako ni Nathan na laging binabakay..








Ayan tuloy, spoiled na yung paa ko.








Kung mag pa bakay kaya ako kay Justine?






Tsk. 



Wag na.. Baka sapakin pa ako nyan.







Pero tinatamad talaga akooo!!








Nag isip ako ng paraan at dahilan para makalipad..









Alam ko na!









Hihi..









Bigla akong huminto sa pag lalakad. Nakita iyon ni Justine at napa tigil din sya with his very handsome puckish forehead.








"What?"- Justine






"M-my... My head.. Hurts."






Syempre paawa effect. Pag naawa yan bubuhatin nya ako. Yayy!










"Tsk. Dalian mo palang mag lakad para makapunta na agad tayo sa kotse. May gamot dun. Gamot sa mga taong tamad na para-paraan. Wag mo akong idaan sa acting mo prinsesa, alam ko na yang style mo.."

"Wee? Kay Nathan ko lang ginagawa ito so ibig sabihin lagi mo kaming tinitignan?"

"N-NO! I mean.. Yes, i cant help it.. Sa harap namin kayo nag lalandian it's not impossible na hindi ko yun mapansin. "

.

"Hmm. Sabagay.. Anyway, ibakay mo na ako! Handsome please!"


"Ayoko. Mag lakad ka."






"Isusumbong kita kay Nathan!"

.



"Tsk."







Bumuntong hininga si Justine at inis na umupo sa harap ko. Nakangiti akong pumasan sa likod nya.




"Tsk. Ang gaan. Kumakain kapa ba?"


"Syempre! Kanina pinakain mo ako ng sandamak mak then sa bahay naman pinuno ni Nathan ng marshmallow at gummy bears lahat ng cupboard ko.. kaya hindi ako magugutom pag si Nathan o ikaw ang nasa tabi ko or rather yung wallet mo. Haha."






"Tsss. Hindi na mauulit yung pag papakain ko sayo. Ang lakas mong kumain kulang nalang kainin mo yung plato."








"Hindi no! Wala ngang lasa yung binigay mong pag kain. Wait nga.. Bakit ang bagal mong mag lakad?"






Ang bagal nyang mag lakad eh.






"Kinukwentohan mo ako eh, tsk. Bumaba ka na nga lang kung mag rereklamo ka din lang."






Her Dying Time (Under Major Editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon