Substitute Bride (Editing)

Chapter 26

And I felt my cheeks burning.

The whole car ride was surrounded with deafening silence. Panay ang ngisi ni Troy pero hindi ko siya pinapansin. Hindi dahil sa ayaw ko, kundi dahil talaga naman natameme ako sa pagkakahuli niya sa'kin. Hindi ako makaisip ng tamang isasagot kaya nanahimik ako para hindi na mapahamak pa ang akign sarili.

And clearly, Troy is enjoying my awkward silence.

Napabuntong hininga ako nang matanaw ko na ang gate ng university. Marami ng estudyante ang nagkalat sa school grounds. Some of them are running while the others are merely watching every expensive car that passes their way.

Pumarada si Troy sa sulok na katabi ng Engineering Building. When he pulled over I have decided to at least give him a decent thanks and goodbye.

But he opened his curious mouth.

"Isn't he your friend?" he said whilst pointing someone outside.

Nakita ko ang asul na kotse ni Chrome sa kabilang panig ng parking lot. Nakatayo siya sa gilid ng sasakyan habang abala sa pagkalikot ng kung anuman ng nasa kamay niya.

Of course, hindi mawawala ang kunot niyang noo at ang nakasimangot niyang labi.

"Oo siya nga. I told him not to come pero okay na rin 'yun. I need to talk to him about his laptop." Sagot ko.

"Tell me if he wants a new one." Malamig na sabi niya.

Umiling ako. "Ako ng bahala sa'kanya. Sana lang ay magawa pa 'yun laptop para hindi maging magastos." Paliwanag ko.

Pumwesto na ko para bumaba. I made sure na maayos ang pagkakatanggal ko sa seatbelt. Hinarap ko siya. Sumalubong sa'kin ang nakakunot na naman niyang noo at ang pagtataka sa kaniyang mata.

"Bakit?"

"He doesn't know about our set-up, right?"

Nakakapagtaka ang pagiging malamig ng boses niya. PArang kanina lang ay magiliw pa siyang nang-aasar sakin. Lalo akong nagtaka ng tumingin siya sa'kin gamit ang mga mata niyang blangko ng emosyon.

He looks scary shit right now.

Pinilit kong balewalain ang klase ng tingin niya at alanganing sumagot. "O-Of course, not. Wala siyang alam kahit ang i-iba kong kaibigan. Anong problema mo, Troy?"

Para namang natauhan siya sa sinabi ko. His face was quickly filled with relief.

Pumikit siya at bumuntong hininga. Nang muli siyang tumingin sa'kin ay normal na ulit ang kaniyang mukha.

"Nothing. Just go ahead. Baka malate ka pa." aniya.

"O-Okay. Mag-ingat ka pauwi." Bilin ko na lamang sa'kanya.

Tumango siya at tuluyan na kong bumaba ng sasakyan.

Ilang tao rin ang lumingon sa'kin. Of course, they belong to the opinionated population of the campus. Of course, they still see me as the gold digger who wants Troy's fame and fortune.

Naglakad ako papunta sa kinaroroonan ni Chrome. Malayo ang tingin niya at batid kong hindi niya napapansin ang paglapit ko.

Thirty minutes na lang bago ang deadline, so I have to make this quick or else all our efforts will go into waste.

I tapped Chrome's shoulder to get his attention. He took off his eyes from his phone. Akala yata niya ay ibang tao ako pero nang makilala niya ang mukha ko tsaka siya umayos ng pagkakatayo.

"You're done with your papers?" agad na tanong niya.

I smiled happily before showing him my 2 inches thick project paper. He smiled but of course with his half hearted I'm an ass kind of smile. Typical Chrome.