"Διαφορετικός! "

~Κεφάλαιο 33~

Σταύρος p.o.v

Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου και είδα πως κρατούσα το χέρι της Μελίνας μου. Γύρισα και την κοίταξα. Παντού σωληνακια. Έδειχνε ταλαιπωρημένη άλλα γλυκιά συνάμα.
Για άλλη μια φορά έβαλα τα δάκρυα και άρχισα να της μιλάω. Σήμερα ήταν Κυριακή. Η τελευταία μέρα της εβδομάδας και η Μελίνα δεν είχε ξυπνήσει ακόμα. Όλοι είχαν χάσει κάθε ελπίδα πως θα ξυπνήσει όμως εγώ....Εγώ δεν είχα χάσει την τελευταία μου ελπίδα. Δεν γίνεται να με αφήσει.
Βγήκα έξω από το δωμάτιο για να πάω με τους άλλους λίγο.
Τελευταία μέρα που είναι στην ζωή έλεγαν όλη και έκλαιγαν γοερά.
Εγώ έχω υποσχεθεί στον εσυατο μου πως ότι και αν γίνει θα την αγαπάω για πάντα.

Μετά απο κάμποση ώρα εμφανιστηκε μπροστά μας ένας γιατρός και όλοι σηκωθηκαμε και πήγαμε κοντά του.
Γ(ιατρος)-Εξαντλησαμε κάθε ελπίδα. Ήρθε η ώρα να αποφασίσατε αν θα την αποσυνδεσουμε. Έχει ταλαιπωρηθεί, σκεφτείτε πως δεν θα πονάει άλλο αν την αποσυνδεσουμε"
Το νοσοκομείο μετά από αυτήν την δήλωση έχασε την ηρεμία του, πλημμύρισε από κραυγές πόνου και θλίψης. Από το πρόσωπο μας έβγαιναν ποτάμι τα δάκρυα. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που μόλις συνέβαινε.
Μετά απο λίγο γύρισαν όλοι και κοίταξαν εμένα.
Τον λόγου τον πήρε η μαμα της που ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση.
" αγόρι μου εσύ θα πάρεις την απόφαση. Εσύ την αγάπησες πιο πολύ και από τον ίδιο σου τον εαυτό. Εσύ ήσουν όλες τις στιγμές της ημέρας δίπλα της. Εσύ της άλλαξε την ζωή. Το σωστό είναι Εσύ να πάρεις την απόφαση " είπε με δάκρυα στα μάτια και μετά όλοι συμφώνησαν
Όχι δεν μπορεί να μου ζητάνε τέτοιο πράγμα. Πώς θα το κάνω? Δεν γίνεται. Μου είναι δύσκολο να κάνω κάτι τέτοιο. Πώς μπορώ να αποσυνδεσω το ατομο που αγαπάω με όλο μου το είναι. Κοίταξα τον Κώστα και μου έκανε νόημα ότι έπρεπε να πάρω εγώ την απόφαση.
Κατέβασα το κεφάλι μου λυπημένα.
Όλοι περίμεναν την απάντηση μου. Κρέμονταν από τα χείλη μου.
Γ(ιατρος)-Λοιπόν? Τι θα κάνουμε? Πάντως Νεαρέ μου θα ήθελα να ξέρεις πως αν αποφασίσετε να αποσυνδεθεί η κοπέλα θα είναι χωρίς πόνο και το κυριότερο είναι πως θα σταματήσει πια να ποναει."
Πφφ βρισκόμουν σε δίλημμα. Τα μάτια μου ετσουζαν απο το κλαμμα.
Δεν γίνεται όμως να πονάει. Δεν της αξίζει.
Σ-Δεν πρέπει να τηρανιεται άλλο."
Είπα και όλοι αρχίσαμε να κλαίμε πιο δυνατά.
Γ(ιατρος)- Ποιος θα την αποσυνδεσει?"
Όλοι κοίταξαν εμένα. Όχι δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Είναι το πιο δύσκολο πράγμα που θα κάνω στην ζωή μου.
Πάρα όμως τις αντιρρήσεις μου μου είπαν να το κάνω.
Μας είπε ο γιατρός να τον ακολουθήσουμε για να πάμε να γίνει η διαδικασία που θα την αποσυνδεσω. Να αποσυνδεσω το στόμα που αγαπάω και θα αγαπάω για πάντα. Θα αποσυνδεσω το κομματι της καρδιά μου που έχω παραχωρήσει στην μια και μοναδική γυναίκα που αγάπησα και ερωτεύτηκα.

Δεν είχαμε ψτασει ακόμα στο δωμάτιο όταν άκουσα το όνομα μου σιγανά. Γύρισα πίσω όπως και όλοι οι άλλοι και είδα την Ελένη. Τι θέλει εδώ?
Ήρθε κοντά μου και με κοιταξε.

Ε-Συγνωμη για ότι σου έχω κάνει. Λυπάμαι πολύ για την Μελίνα. Έχω στεναχωρηθεί πολύ. Στο υπόσχομαι πως δεν θα σε ξαναενοχλησω" μου ειπε και εγώ τα έχασα λίγο. Για να ζητάει η Ελένη συγνωμη κάτι δεν πάει καλά.
Την κοίταξα απορημένος αλλά της είπα τελικά
Σ-Σε συγχωρώ"
Ε-Φαντάζομαι θα έχεις παραξενευτει που ήρθα ως εδώ και σου τα λέω αυτα έτσι?"
Σ-ναι"
Ε-Κατάλαβα πως είναι να αγαπάς. Ερωτεύτηκα έναν που τον λένε Νίκο και κατάλαβα πως είναι να ζεις και να αναπνέεις για έναν. Λυπάμαι πολύ γι την Μελίνα γιατί ξέρω πόσο την αγαπάς και είναι πολύ δύσκολο και για εσένα και για την Μελίνα. Ελπίζω όλα να πάμε καλα" είπε κάθε έφυγε.
Γύρισαν οι άλλοι και με κοίταξαν. Περίμεναν όλοι να πάω στην Μελίνα. Να την αποσυνδεσω. Αλλα πως?
Γιατι η ζωή είναι άδικη?
Και τώρα περιμένουν από εμένα που την αγαπάω τόσο πολύ, όσο τίποτα στον κόσμο να κάνω τέτοιο πράγμα.

Heyy guys

Δύσκολα.
Θα με βοηθουσατε πολύ πολυ αν ψηφίζατε και σχολιαζατε την ιστορία μου.

Φιλιαα💘💘