Μια "υπέροχη" νυχτα

928 52 5
                                    

Πήγα τον Μαριο στην κουζίνα για να του βάλω πάγο.

-Να φεύγω τώρα εγώ.
-Ναι , ααα και συγνώμη για.....
-Δεν φταις εσύ.Αντε γεια
-Γεια

Πήγα πάνω στο δωμάτιο μου.Πλησιασα το παραθυρο.Το μάτι μου πέφτει σε μία μαύρη φιγούρα.Ηταν ο Αγγελος.Κατεβηκα κάτω και πήγα στο πίσω κήπο.Τον πλησιαζω.

-Γιατι????

Γυρνάει και με κοιτάει με απορία.

-Τι γιατί??
-Γιατι σε πειράζει τόσο που "είμαι" με τον Μαριο.
-Δεν με πειράζει.

Του ρίχνω ένα αυστηρό βλέμμα.

-Τοτε γιατί πλακωσες στο ξύλο τον Μαριο??
-.......
-Σου έκανα μία ερώτηση και θέλω να μου απαντήσεις
-Γιατι......γιατι φοβάμαι.
-Τι φοβάσε???? Του λέω φωνάζοντας
-Πολλα πράγματα
-Οπως???
-Μην σε πληγώσει εντάξει???? Φοβάμαι μην σου ραγίσει την καρδιά.Το ξέρεις οτι ακομα είμαι τρελά ερωτευμένος μαζί σου??? Ότι κάθε φορά που τον φιλας με μαχαιρωνεις στην καρδιά.Αλλα εσύ δεν καταλαβαίνεις τίποτα.

Είχα μείνει αφωνη.

-Τελειωσες???
-Ναι

Τον κοιτάω για λίγο στα μάτια και μετά τον φιλαω.Τον αγαπάω και με αγαπάει.Αμεσως ανταποκρίνεται στον φιλί μου.Μου δαγκώνει το κάτω χείλος με αποτέλεσμα να ανοιξω το στόμα μου και οι γλώσσες μας να παίζουν σαν μικρά παιδιά.Τον σταματάω.

-Παμε μέσα?? Αρχίζω να κρυωνω.
-Παμε

Όταν μπαίνουμε τρέχω στον πάγκο της κουζίνας.Εκεινος με ακολουθεί.Με παίρνει στην αγκαλιά του.

-Σταματα
-Τι??
-Τα χέρια σου.
-Τι.Στην μέση σου τα έχω.

Τον κοιτάω με ένα πονηρό βλέμμα.

-Αυτο ακριβώς.Τι είμαι καλογρια?? Λέω και μου χαμογελάει.Με παίρνει από τα μπουτια μου και με σηκώνει.Με πηγαίνει στο δωμάτιο μου χωρίς να χάνει επαφή με τα χείλη μου.Με ρίχνει στο κρεβάτι.Του χαμόγελα και με φιλάει.Του βγάζω την μπλούζα.Εκεινος κάνει το ίδιο.Εχω μείνει με το σουτιεν.Νιωθω τα δάχτυλα του να ακουμπουν το σουτιεν μου.

-Σταματα.
-Τι έγινε πάλι.
-Δεν είμαι έτοιμη για αυτο
-Τι???
-Δεν με άφησες να τελειώσω.Δεν ειμαι έτοιμη με το θέμα του ότι δεν έχω κλειδώσει την πόρτα.Μου χαμογελάει πηγαίνω και κλειδωνω την πόρτα.Πεφτω από πάνω του.Μου ξεκουμπωνει το σουτιεν.Του βγάζω το παντελόνι με μία κινηση.Στο τέλος είχαμε μείνει ολογυμνοι.Οι ηλιαχτίδες του ήλιου με αναγκάζουν να ξυπνησα.Δίπλα μου ήταν ένα καλογυμνασμένο σώμα.Του Άγγελο.Σιγα-σιγα αρχίζω να θυμάμαι τι έγινε εχτες το βράδυ.Καθομαι και τον κοιτάω.

-Ξερεις νιώθω λίγο άβολα , μου λέει χαμογελώντας
-Συγνωμη.

Πάω να σηκωθω μα με τραβάει πίσω.

-Μην φεύγεις.
-Πειναω.
-Ενταξει άλλο λίγο.Σε 10 λεπτά , μου λέει και με περνει αγκαλια

Περνάνε αυτά τα δέκα λεπτά μα δεν θελω να σηκωθω από την αγκαλιά του.Μετα από λίγο ακουω την κοιλια μου να παραπονιέται.

-Αγγελε πρέπει να σηκωθω.

Με αφήνει από την αγκαλιά του χωρίς να πει τίποτα.Ντυνομαι και κατεβαινω κάτω.Στην κουζίνα ήταν ή αδερφή μου και τηγανιζε τηγανιτές.

-Καλημερα Ελλι.Θελεις τηγανιτές??
-Ναι βάλε μου τρεις.Πως πέρασες εχτες?????



Γεια σας.Να και ένα άλλο παρτ.Προσπαθησα να διόρθωσω τα ορθογραφικά μου.Ελπιζω να τα κατάφερα.Kissed😘💙💚💛💜

Το Αγορι Της Αδελφης Μου Where stories live. Discover now