Το Αγορι Της Αδελφης Μου

Οχι...οχι αυτην την φορα

Πήγα στο σπίτι και άρχισα να σκεφτομαι όλα όσα είχαν γίνει πριν λίγο.Πηγα να κάνω ένα ζεστό μπάνιο.Ηταν ότι χρειαζομουν.Βγηκα από το μπανιο.Προσπαθησα να αφαίρεση τις πιπιλιες αλλά δεν μπορούσα.Ετσι προσπάθησα να τις κρυψώνες με λίγη από την "μαγεία" του make up αλλά και πάλι ήταν έντονες.Τι στο διάολο κάνει και φαίνονται τόσο πολύ???Ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι.Ανοιξα και μπροστά μου αντικρισα τον μόνο άνθρωπο που δεν θα ήθελα να δω τώρα.

-Να περάσω??
-Καλυτερα όχι.Μπορει να ξαναγίνει κάτι μεταξύ μας
-Ελα τωρα.Ξερω ότι σου άρεσε.Παραδεξου το.
-Οχι.Οχι δεν μου άρεσε καθόλου.

Με πλησιάζει αργά αργα.Τα στόματα μας απείχαν μόλις λίγα εκατοστά πριν ενωθούν.Δεν πιστεύω οτι θα το ξαναεκανα.Κλεινω τα μάτια μου και περιμένω μέχρι να με φιλήσει.Με ακουμπάει στον προσωπο και ηλεκτριζομαι.Περιμενω μέχρι να έρθει το φιλί αλλά το μόνο που γίνεται είναι ένας χαρούμενος Μαριος να με σπρώχνει απαλά και να μπαίνει μέσα στο σπιτι.

-Φαινεται , λέει ψιθυριστά αλλά το ακουω
-Εεεε σου είπα να μπεις
-Ναι εγώ όμως μπήκα

Κοιτάζει τον λαιμό μου.

-Φαινονται πολύ.Αμα βγεις έξω πρέπει να τις καλύψεις.

Ντραπηκα πολύ.Αν και μου τις έκανε αυτός.

-Τι θέλεις??
-Θελω να σου πω ότι...ο Αγγελος μπήκε για χειρουργιο.
-Ναι αυτό το ξέρω.Πως τα πήγε??
-Πολυ καλα.Θα βγει την επόμενη βδομάδα.

Αααα πολύ ωραία.

-Ωραια τώρα μπορείς να φύγεις.

Έρχετε αργά αργά κοντά μου.Οχι πάλι.Περπαταω πίσω μέχρι που με κολλάει στην πόρτα.

-Θελεις?? Μου λέει στο αυτί.

Τον κοιτάω.Παει να με φιλήσει αλλά ανοίγω την πόρτα.

-Ωρα να φύγεις.
-Καλα.

Πηγαίνω να φάω κάτι αλλά με διακόπτει το τηλέφωνό μου.

-Ελα Ελλινα.Τι κανεις??
-Καλα εσυ??
-Μια χαρά.Βασικα χάλια
-Γιατι??

Άρχισα να της εξηγω τα πάντα.Για το πρώτο μου φίλη με τον Μαριο και για το δεύτερο φίλι μου με τον Μαριο και για τον ερχομό του στο σπίτι.Για όλα.Αφου τελειώσα περιμενα την απάντηση της.

-Εισε τελείως ηλιθια??Ενταξει την πρώτη φορά ήσουν μεθυσμένι αλλά την δεύτερη γιατί τον αφησες???

Δεν ήξερα τι να της πω.

-Δεν ξέρω
-Ελπιζω να ξέρεις ότι αυτός ο τύπος είναι....
-Ναι το ξέρω.
-Δεν σε καταλαβαίνω αλήθεια.Εσυ πάντα μισουσες τους player και τώρα αγαπάς έναν από αυτούς??
-ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ
-Και τότε γιατί τον αφησες να σε φιλήσει και παραλίγο να σε....
-ΣΤΑΜΑΤΑ
-Ενταξει συγνώμη
-Δεν...δεν πειράζει.Και ξέρεις κάτι θα πάω σπίτι του να τα ξεκαθαρίσω όλα.
-Ελλι ακούμε.Καλυτερα να μην πας.Ξερεις μπορεί να ξανασυμβεί το ίδιο λαθος.
-Πιστεψε με δεν θα ξανασυμβεί

Το κλείνω και ξεκινά για το σπίτι του Μαριου.Οταν φτανω χτυπάω το κουδούνι.Αργει να ανοίξει και για αυτό κάνω να φυγω αλλά πίσω μου ανοίγει ή πορτα.

-Ελλι?!?
-Ναι??

Πηγαίνω ξανά μπροστά στην πόρτα.

-Τι θες???

Γεια σας.Σας χρωσταγα πολλά παρτς.Σε λίγο θα βγει και το άλλο.Kisses my lovers😘😘💙💚💛💜