Ενα μεγαλο(παραξενο)λαθος

917 60 9
                                    

Μόλις τον βλέπω στο δωμάτιο άρχισα να κλαίω.Ειχε παντού αίματα.Δεν μπορούσα να τον βλέπω.Στο νοσοκομείο ήταν όλοι οι φίλοι του , οι γονείς του , ή αδερφή μου και οι γονείς μου. Ή Κλαιρη με πήρε αγκαλιά για να με παρηγορήσει αν και δεν μπορούσε.Ρωταω τους άλλους πως έγινε αυτό.

-Ελλι θα σου εξηγήσω εγώ , είπε ο Μαριος και άρχισε να μου τα διηγείται όλα.Οτι είχε πιει πολλές μπύρες και μαλων μέθυσε.
-Ετρεχε.Εμεις ήμασταν από πίσω με τα αυτοκίνητα μας.Χωρις να το καταλάβουμε τρακαρει με ένα φορτηγό και το αυτοκίνητο αναποδογυρίζει.

Αρχίζω να κλαίω.

-Που στο διάολο πηγαινατε.Εεεεε??? είπα καθώς εκλεγα
-Μην κλαις σε παρακαλώ λέει και με παίρνει αγκαλιά.

Να σας δείξω τον Μαριο

Οι ώρες παίρνουν γρήγορα

Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.

Οι ώρες παίρνουν γρήγορα.Πολυ γρήγορα.Αποφασιζω να πάω σε μία νοσοκόμα να την ρωτησω τι έπαθε.Μου είπε πως έχει χτυπήσει παρά πολύ σοβαρά στο πόδι.Την ρώτησα άμα έχει πάθει τίποτα στο κεφάλι αλλά μου απάντησε αρνητικά.Μαλλον θα μπερδεύτηκε πάνω στον πανικό του ο Μαριος.Η ώρα έχει πάθει 10:30 και οι μισοί έχουν φύγει.Εχουν μείνει μόνο εγώ ο Μαριος και οι γονείς του Αγγέλου.

-Ελλι μπορεί να φύγεις ξέρεις δεν χρειάζεται να κουραζεσε , μου λένε οι γονείς του
-Οχι εντάξει θα μείνω
-Ξερεις Ελλι μπορεί να φύγεις μαζί μου έλα πάμε.Να ξεκουραστεις και ερχεσαι αύριο.

Σκέφτομαι λίγο τα λόγια του και αποφασίζει να φύγω μαζί του.Με πήγε σπίτι μου.

-Θελεις να έρθεις να πιούμε κανένα ποτακι??
-Μαμα δεν σε πειράζει.

Μπαίνει μέσα και τον ρωταω τι θέλει να πιει.

-Ενα ουίσκι άμα δεν σου κάνει κοπο.

Του έβαλα το ουισκι του και έβαλα και σε μένα ένα ποτηράκια.Το ένα ποτηράκια έγιναν δύο και μετά τρία.Ηθελα μα εκτονωθω.Ειχαμε μεθύσι και οι δυο.Κοιταχτηκαμε για λίγο και μετά φιληθηκαμε.Φιληθηκαμε με πάθος.Αρχιζε να κατεβαίνει και να με φιλά στον λαιμό.Το ξέρω ότι ήταν λάθος αλλά μου άρεσε.Δεν ξέρω γιατί αλλά μου άρεσε.Αρχιζει να μου κατεβάζει την μπλούζα και να με φιλά στον ώμο.Ξαφνικα σταμάτησε.

-Γιατι σ-σταματησες.
-Δεν....δεν είναι σωστο.

Δεν τον καταλαβαινα.Ειμουνα πολύ μεθυσμένι και ζαλισμενη.Αλλα δεν ξέρω άμα αυτός ήταν.Με κοιταξε για λίγο και μετά έφυγε.Εμεινα εκει να κοιτάζω το κενό.Καθισα για πολυ ώρα σκεπτόμενη.Πηγα να κάνω ένα μπανιο.Επλεινα το πρόσωπο μου και άρχισα να συνερχομαι.Εκανα το μπανιο μου και όταν τελειώσα.Κοιταχτηκα ξανα στον καθρέφτη.Οταν είδα τις κοκκινιλες στον λαιμο μου απορηθηκα.Αλλα μετά από λίγο άρχισα να θυμαμαι.Ηταν οι πιπιλιες του Ματιού.Μας πως μπόρεσα και το έκανα αυτό??Πήγα για ύπνο αλλά δεν μπορούσα να κοιμηθώ.Οσο πιο ξύπνια και σκεπτόμενη εμένα τόσο πιο πολλά θυμομουν για το φίλη ανάμεσα σε μένα και τον Μαριο.Με όλες αυτές τις σκέψεις αποκοιμηθηκα.

Το Αγορι Της Αδελφης Μου Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt