Wszystkie drogi prowadzą do Barcelony KOREKTA

Capitulo 16

" Zakochanie się w kimś, to jak danie mu pistoletu, który może wystrzelić tylko wtedy, kiedy jest wycelowany w Ciebie. "

Siedziałam w moim domu. Tak wreszcie MOIM domu. Jest w sumie bardzo podobny do poprzedniego co jest jak najbardziej na plus. Chyba jeszcze nigdy nie zmieniałam tak często miejsca zamieszkania w całym swoim życiu co w te ostatnie kilka tygodni, bądź nawet dni. Te wszystkie wydarzenia związane z Neymarem nauczyły mnie paru istotnych kwestii. Jedną z nich jest napewno to, że bardzo bezsensowne jest zaufanie komuś od tak. Był to ewidentny błąd z mojej strony. On był moim pierwszym chłopakiem i niestety tak szybko pożałowałam, że się w nim zakochałam. I choć ciężko jest mi się pozbierać po tym to wiem, że życie toczy się dalej i nie mogę rozmyślać i tęsknić za osobą, która mnie tak zraniła. Nie będę się nie wiadomo jak rozczulać. Jestem typem osoby, która raczej przeżywa wszystko w środku, a także z pewnych doświadczeń wiem, że nie warto okazywać zbędnych uczuć. Zaczynam nowe życie, chcę skupić się na swoim szczęściu. Kiedy właśnie tak rozmyślałam przerwał mi telefon.

- Halo? 

- Cześć kochana - Anto. Cieszę się, że ją słyszę.

- Hej, co tam u Ciebie słychać? - spytałam z entuzjazmem.

- To raczej pytanie jest skierowane do ciebie, powiedz trzymasz się jakoś? - dobrze mieć kogoś kogo interesuje twoje samopoczucie.

- Świetnie, definitywnie nie będę tego przeżywać, wydaję mi się, że on po prostu nie jest tego wart. Chcę zacząć nowe życie, a to co się stało w ostatnim czasie najzwyczajniej puścić w niepamięć 

- Jesteś silną dziewczyną i cieszę się, że tak postanowiłaś. Pomyślałam, że pewnie chciałabyś się oderwać i trochę zabawić. - zaproponowała

- Wiesz co myślę, że to jest bardzo dobry pomysł - uśmiechnęłam się

- Taki babski wypad. Ja, ty i Shakira. Wpadłybyśmy po ciebie około 20 

- To jesteśmy umówione - odpowiedziałam

**

Postanowiłam przyłożyć się do makijażu i chciałam wyglądać dobrze. Po godzinie 20 byłyśmy w jednym z lepszych klubów w Barcelonie. Bawiłyśmy się świetnie. Szalałyśmy na parkiecie, a drinki lały się litrami. 

- Dziewczyny, to co jeszcze jedna kolejka ? ja stawiam. - zapytałam 

- Jasne - krzyknęły chórem.

Przeciskałam się między tańczącymi lub całującymi się ludźmi gdy z impetem w kogoś uderzyłam. Pierwsza myśl była: Neymar. Spojrzałam wyżej. Ponieważ ta osoba była wyższa ode mnie. Moim oczom okazał się Marc Bartra. Ja go znałam znaczy wiedziałam kim jest ale osobiście nie mieliśmy okazji się nigdy poznać.