Chapter Three

Magsimula sa umpisa
                                    

He's funny to be with. He has a great sense of humor that here I am enjoying my food while laughing non-stop with his stories and funny life experiences.

------------

Biglang natahimik ang buong canteen and to find out, It's none other than Blue Sown that's approaching and walking towards the table where we're seated. My smile started to fade. My heart is beating so fast. I feel like I've been caught doing something and I'm guilty!

"Dating?" he pointed me and Jaeo.

"No! He's my boss--- I mean, ex-boss." I felt like he deserves an explanation, but I vanished that on my mind. I didn't do anything wrong. Wala siyang karapatang makialam sa buhay ko.

"Shut the freaking reasons, Eviana. When I said that I'll court you, I mean it. Ako lang ang pweding lumandi sa'yo. Ako lang ang may karapata, because you are mine... alone." umalis na siya kasama ang mga alipores niya matapos niyang tignan ng matalim si Jaeo.

Nakaka-hiya kay Sir Jaeo. Kasalanan 'to nung panget na yun, eh. Unti-unting nai-ipon na 'yung mga kasalanan niya. Humanda talaga siya. Tama ba 'yung ginawa niyang eksenang 'yon? Hindi ba niya naiisip ang magiging consequences ng mga sinabi niya na halos rinig ng mga tsismoso't tsimosa naming mga school mates? Baliw ba siya? Oo nga pala, nabaliw na nga siya.

I promised myself that I would never fall in love with someone na masama ang ugali. I'm not after the looks and the money. I am after a man with a good heart. Because looks will fade, but a good heart, kung hindi 'yan maaabuso, hindi 'yan magbabago.

Hindi nagbabago ang isang tao dahil gusto niya lang. Nagbabago siya, kasi may nanakit sa puso niya, may umabuso. So a person with a soft heart, can turn into a stone cold hearted one. Kung ang hindi kagandahan at kagwapuhan nga nandidiri sa'min na mga baduy, siya pa kaya na almost perfect sa paningin ng lahat ang manliligaw sa akin?

Unbelievable. Too impossible.

Napa-paisip nalang ako kung may mag-seseryoso sa'kin, eh. I mean, nothing's impossible, but I already lost hope about having a man who'll fully accept my flaws. Who'll love me for me. May magkakamali kayang mahulog sa'kin?

I'm only eighteen and here I am being problematic with my lovelife instead of my school works. I hate this kind of thinking. I wanna stay focus on my studies, but that jerk ruined my day.

--------

Jaeo and I are here sa garden, habang naka-upo sa swing. Pareho kaming tahimik, Tanging mga ibon lang at paspasan ng mga dahon ng mga puno ang rinig. Hindi naman awkward, pero walang gustong unang magsalita.

"Sir—"

"Evi, kung magso-sorry ka, wala lang 'yon sa'kin. Just don't mind it." ngumiti siya ng malapad sa akin, habang patuloy parin sa pag-duyan.

How can I not fall in love with this man? Damn... He's almost perfect!

"Basta, Sir.. Sorry po talaga. Maku-kurot ko talaga mamaya 'yung Blue na 'yun, Sir. Sorry po talaga.." Sinabi ko yon habang gigil na gigil kay Blue.

"Hindi ako mababaw na tao para dibdibin ang nangyari, Evi. I'm not that kind of person. Let's have a coffee sometime, then kilalanin pa natin ang isa't isa. I wanna know more about you." matapos niyang sabihin ang lahat nang 'yon, ay halos mahimatay ako sa kilig.

Sht again. He's killing me.

"By the way.. Anong course mo, Evi?" heto namang si ako, kinikilig parin.

"Business Management, sir. Ikaw?" Medyo napangiti siya sa tanong ko.

"Dati, engineering, but then nag-shift ako ng Business Management." Tumango naman ako at napangiti. Pareho lang pala kami ng building, so that means, lagi kaming magkikita.

Nerd Noon Dyosa Ngayon (PUBLISHED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon