"Good afternoon po manang." Masayang bati ko kay manang. "Kamusta na po kayo?"
Nginitian nya ako. "Ayos na ako, salamat. At nako, pasensya na kung naiwan ko kayo ng dalawang araw."
"Nako ayos lang po yun." Umalis si manang para daw mag-gawa ng meryenda. Nanuod lang ako ng tv at nung mabored ako, pinuntahan ko si manang at nakitang nagluluto pala sya.
"Ah manang lalabas lang po ako." Paalam ko. Gusto ko lang mahanginan since namimiss ko ang hangin sa labas.
"Sige hija. Maya-maya pa naman ito matatapos."
Lumabas ako at naglakad lakad hanggang sa nalabas ko na ang subdivision.
Nagulat ako sa unang tao na nakita ko nang makalabas.
"Max?"
"Steph?"
Lumakad ako papalapit sa kanya. Hindi ko alam ang gagawin ko. I miss him pero nagsinungaling sya saakin.
"You lied to me." I said and look at him. I thought he's doing something?
"No I didn't. May kukuhanin akong kopya sa kaklse ko dito, kay Jetro." Nagpanic ang boses nya dahil nakita akong nakakunot ang noo. Hinawakan nya agad ang bewang ko.
Napa-ahh na lang ako. Si Jetro ay kaibigan nya at kaklase nya.
"At ikaw? Why are you wearing a sando?.. At bakit.. naandito ka?" Tanong nya.
"Ha? Hindi naman manipis ah? K-kasi yung kaklase ko! Gumala kami tapos tumambay kami sa bahay nila." Kinagat ko ang dila ko.
"Kaklase? Are you studying again? Hindi ka nagsabi saaking gagala ka, and what are you wearing?"
"A-ahh. He-he. Soon, magaaral na ako." Binigyan nya ako ng weird stare. Ang weird ko na nga siguro ngayon. Hindi kasi talaga ako sanay sa pagsisinungaling!
"Tara nga, gumala na lang tayo."
Nagulat ako sa sinabi nya! May naaninag ako sa malayo. Oh god! This is just.. Sht! My god!
"M-max! Aalis na ako, nagtext nga pala si Tessa saakin-- let's go out in another day, puntahan mo na lang si Jetro!"
May sinabi pa sya pero hindi ko na narinig. Tumakbo ako ng mabilis. Yung hindi ako makikita ni Max na nagtago at hindi rin naman makikita ni Kris. Gosh! Bakit sakto pang nagkita kami ni Max, eh uwi din ni Kris? Paano na lang kung nakita nyang magkasama kami?
Nakakita ako ng isang malaking garbage can. Madamo pa sa paligid. Pumunta ako sa likod at nagtago. Sakto namang pagupo ko, dumaan ang sasakyan ni Kris. Huh! Nakahinga din ng maluwag. Tinignan ko sa malayo kung nakatayo parin ba si Max sa gate, pero wala na. Pumasok na siguro sya. Lagot ako kay Kris nito. After 5 minutes, naglakad na ako pabalik.
Maingat na tinignan ko ang iba't ibang daan para masiguradong walang Max sa paligid. Oh god!
Pumasok ako sa loob ng bahay. Buhay pa naman ako at hindi ako nahuli ni Max.
"Saan ka galing?" Nagulat ako nang makita si Kris sa hagdan.
"Nagpalamig lang ako sa labas." Wala naman akong dapat ikatakot sa kanya. Meron ba?
"Really, huh?" Umirap sya at tumuloy sa taas.
"Ah Kris, nagluto si manang Lucy ng meryenda.. lumabas ka mamaya." Hindi nakatinging sabi ko sa kanya.
"No thanks,"
I sighed. Umupo na lang ulit ako sa sofa. Why am I trying to be close to him? I feel like I'm craving for his attention so much. Arggg.
Tsk.
I woke up because of someone gently slapping my cheeks. Pagbukas ko ng mata ko, nakita ko si Kris.
"Bakit?" I asked.
"Wake up. You have class today." He said and sit at the corner of the bed. Napatingin ako sa orasan. 6:30 AM? Anong oras ba ang klase ko... wait?
"WHAT!?" I asked, shocked. "I-I'm going to.. today?" Still shocked.
"Yeah. We already talked about it, didn't we?"
Jeez. This guy! Sinabi lang nya saakin yun last week. Last week nya lang din tinawagan si Ethan para ayusin to, tapos papasok na agad ako ngayon?
"Naayos na ang lahat. 8 ang simula ng klase mo." May binigay sya saaking maliit na puting papel. "Schedule mo."
Tinanggap ko iyon at tinignan. I can't believe that I'm going to continue now! God!
"May mga binili si Lyn na bags na hindi nya na dinala, maybe you can use those since hindi naman nya gagamitin 'yun." He said and he left something doon sa side table. "Your allowance."
Napanganga na lang ako. Wow. Just wow.
"Kris.." Mahinang tawag ko sa kanya. Nakatingin lang sya. "Thank you."
Ngumiti sya na hindi abot sa mata. "No. This is my way of thanking you."
Hindi ko naintindihan ang sinabi nya. Way of thanking me? Ano naman ang dapat nyang ipagpasalamat saakin? Hindi ko na natanong at lumakad na sya.
Nakatingin lang ako sa kanya. I wanna hug him right now. Why? Why am I happy? This is the same guy who is doing stuff to me. I shouldn't be this happy..
Humarap ulit sya saakin.
"Remember, don't you ever try or dare to see another guy. I have eyes there."
At that moment, I didn't say anything. I know I'm happy, and I dont know why. I just nodded and my heart started beating so fast. Why am I happy whenever he tries to be a little nice?
I sighed and shook all the thoughts I had.
Chapter 26
Magsimula sa umpisa
