"Di moko kilala?"
Umiling ako. "Hindi."
"What?" Halatang nagulat sya base sa pagsasalita nya. Di ko naman kasi sya maaninag.
"Hindi nga kita kilala. At kung artista ka man, ano namang pumasok sa kukote mo para lumabas sa public place kahit alam mong may makakakitang fans sayo?"
"I dumped my last girlfriend pero sa malas ko, pinagsigawan nyang andito ako sa mall. Inagaw pa nya yung suot kong hood at sunglass. Tch."
Grabe? Talagang artista sya? Psh. Ayoko siyang tulungan. Diko naman sya kilala.
"I don't want." Sabi ko. "Madami namang iba dyan."
"Please Miss. I'm begging you."
Nagmakaawa pa? Tutulungan ko ba? Tsk.
"No."
Hinawakan nya ang kamay ko.
"Hindi kita titigilan. Kukulitin kita."
Sumimangot ako. "Bakit ako?"
"Dahil goood thing na hindi mo ako kilala bilang artista. Hindi mo ako sasamantalahin."
Psh. Kapal. Ano paba magagawa ko. "Ano bang maitutulong ko?"
"Just cover me up hanggang makalabas tayo dito ng sinehan pati na din ng mall na'to."
Hayaan na. Mabait naman ako lalo na sa mga needy. And mukha namang honest sya. Malay ko bang artista sya.
"Fine. I have shades here. "
"Thank you miss."
"Mamaya kana mag-thank you pag nalusutan mo na ang mga fans mo." Sabi ko.
"Okay can we go now?"
Sabagay dina din ako naka-focus sa pinapanood ko. "Fine." Sabi ko saka inabot na sa kaniya yung shades. Mamaya ka sakin. Kahit anong kapalit ha.
Lumabas kami ni Enrique nang walang nakakapansin masyado. Pano ba naman ang laki-laki nung pinaka-lens ng shade ko. Tapos nakakahiya man sabihin pero..
Kinarga nya ko. Piggy back para ma-distract yung mga tao at hindi mapansin na sya yung inaabangan nila.
After 123456789 years, andito na kami sa parking. Ibinaba na nya ako.
"Bigat mo naman." Reklamo nya.
"What? Pagkatapos kitang tulungan, sasabihan mo ako nyan?"
"Just kidding. Don't know na napaka-ganda mo pala. I thought you're just an ordinary girl. Mali pala ako."
Aminin ko man o hindi, shemay! Gwapo 'to. Bet na bet ang katawan. Pero pansin ko, bolero sya.
"What's your name?" Tanong ni Enrique.
"Yumiko." Sagot ko.
"Nice meeting you Yumiko. I owe you big time dahil sa tulong mo."
"It's okay. Like what you said, may kapalit ang pagtulong ko sa'yo." Sagot ko.
He smiled. "Fine. Anong gusto mo? Pakasalan kita? Pagbibigyan kita tutal maganda ka naman."
Kapal talaga ng mukha nito.
"Date me tomorrow."
Hindi ako desperada. Kailangan ko lang lumabas ng may kasama. Hello. Hindi naman kaya ng sikmura ko na yayain si Lance lumabas. Yun pa?
Bored na bored na ako sa mansyon. I mean, here in the Philippines. Mas gusto ko pa talaga sa Japan.
"You're great."
Chapter 7 ♥ Meet Enrique
Start from the beginning
