Kumam

{ 11 BöLüM }

Ben arkama dönerken, Zümrüt korkuyla gerilemişti. Baran sinirle içeri girip ikimizede baktı. "Ne...ne zamandır oradasın?" Diye sordu Zümrüt kekeleyerek. Baran sert bir şekilde "Sen mutfağa girdiğinden beri!" dedi ve bana kısa bir bakış atıp "Zümrüt odaya çık!" dedi sinirle.

Zümrüt "Ama.ağ.." diye gevelerken Baran üstüne bağırarak "Sana odana çık dedim kadın!" diye kükredi resmen. İlk kez onu böyle sinirli görüyorum. Zümrüt benim üstüme iftira atarken bile bu kadar sinirli değildi. Zümrüt koşar adımlarla mutfaktan çıkınca ben yerime oturdum. Hala titriyorum be. Soğumuş nane limonumdan bir kaç yudum aldım.

Baran tam yanıma oturup elini alnıma koydu. "Ateşin var." diyerek ayağa kalkmaya yeltenince kolundan tuttum ve gitmesini engelledim. Koluna girip başımı omuzuna koydum.

"Zümrüt'e kızma. Doğru söylüyor.." dedim ve onun konuşmasına fırsat vermeden "Zaten aramızda bir şey yok Baran. Eğer olsaydı onu burada öldürürdüm söylediği laflar için ama gerek yok ve umursamıyorum." dedim derin bir nefes alarak "Zaten sen onunsun ben misafir gibiyim. Sana kadınlık yapmadım ki bu zamana kadar. Onunla olman benim için bir sorun teşkil etmiyor. Hamile o. Benden çok onun sana ihtiyacı var. Her gün yanında olmalısın." diyip kolyemi masadan aldım. "Bu kolye de bana yeter ama ona kuru sevgi yetmez." dedim ve nane limonumdan içtim yine.

Başıma öpücük kondurduğunda ona baktım. "Sen kendine dikkat etmeyi öğrenince, hep onun yanında olurum." diyip hafif gülümsedi. Bende hafif gülümseyip ayağa kalktığımda sendeledim.

Bir anda ne olduğunu anlamadan havalandım. Hafif bir çığlık attım. Zaten sesim hiç çıkmıyordu. Baran ben kucağında yürürken "Bensiz hiç bir şey yapamıyorsun." diye konuşmaya başladı.

Kuçağında merdivenlere yürürken "Kucağımda taşıdığım ilk kadınsın ona göre!" diyerek kıkırdadı. Elimi boynuna atıp başımı göğsüne yasladım. "Kucağında olduğum ilk erkeksin sende.." dedim. Baran kıkırdarken söylediğim kelimelerin ne kadar utanc verici olduğunu anladım. Sıcaklığım daha da artmıştı sanki. Utancla başımı göğsüne gömmeye devam ettim ama bir baktım yatağın yanındayım.

Beni yatağa nazikce bırakıp geri çekildi. Banyodan ilac getirip surahiden bardağa su koydu. İlacı içirip üstümü örttü "Uyu sen. Banyo yapıp geleceğim." Diyerek üstümü sıkıca kapadı. Başımı salladığımda banyoya gitmişti. Bende halsizliğin verdiği yorgunlukla gözlerimi kapattım.

Sabah uyandığımda Baran yine bana sarılmıştı. Saçlarına dokunduğumda ıslak olduklarını fark ettim. Hasta olucak ya.

Yorganı kafasına kadar çekip yanından kalktım. Kendimi iyi hissediyordum. Hafif bir duş aldıktan sonra aşağı indim ve kahvaltıyı hazırlamaya başladım. Zümrüt de aşağıdaydı ve sofrayı hazırlıyordu. Bir birimizin yüzüne bile bakmıyorduk.

Sofrayı hazırlama işini bitirdiğimizde herkes yavaş yavaş uyanıyordu. Herkes sofraya otururken kaynanam olucak yelloz "Zümrüt kızım git kocanı çağır gelsin." dediğinde ona ters bir bakış attım Zümrüt bana bakarken ben "Benim odama girip kocamı uyandırmak Kumam'a düşmez." diye tısladım ve elimdeki çayları masaya bırakıp odama doğru yürümeye başladım.

Acayip laf soktum ama. Ay çok havalıyım ben. Hafif sırıtarak odaya girdim ve yatağa atladım. Baran'ın alnına elimi koyup ateşine baktım. Normaldi, daha hasta olmamış. "Baran kalk hadi. Kahvaltıdan sonra Zümrüt'ü hastaneye götürmüycek misin?" dediğimde gözlerini açtı ve "Evet." dedi ve yeniden kapadı.

Gözlerimi devirip "Kalk hadi kalk!" diye saçlarını çekiştirmeye başladım. "Dur lan!" diyip elimi tuttu. "Biraz daha uyuyup kalkacağım." diye çocuklaşmaya başladı hemen.

Gözlerimi devirip ayağa kalktım ve yorganı çekiştirerek üstünden aldım. Sinirle kalkınca onun üstünü açtığıma pişman oldum. Lan insan bir pijama giyer gece uyurken. Hızla üstüne geri attığımda kahkaha atarak gülmeye başladı.

"Ayıp ayıp yanımda böyle uyuma." diye ona arkamı döndüm ve kalkıp banyoya falan gitmesini bekledim. Ayağa kalkıp gülerek banyoya girmişti. Bende giyeceklerini çıkarıp yatağı topladım. Üstünü giyindikten sonra birlikte aşağı indik.

Ben sofrada her zaman ki gibi yanında oturdum. Baran Gündüz abiye "Ben bugün işe geç geleceğim kardeşim." dedi. Herkes Baran'a 'Neden?' bakışları atıyordu. Baran konuşma gereği duyup "Zümrüt'ü doktora götüreceğim." dedi. Hemen yelloz ortaya atılarak "Neyin var kızım?" dediğinde gözlerimi devirdim ve kahvaltımı etmeye devam ettim.

Zümrüt hemen sırıtarak "Ana galiba hamileyim." dedi. Zümrüt'ü bir tek yelloz kaynanam tebrik etti. Daye sinirle "Çok konuşmayın kahvaltınızı edin!" dedi. Sessiz geçen kahvaltı sonrası erkekler işe gittiler. Tabi Zümrüt ve Baran hastaneye.

Bende mutfağa girip tatlı yapmaya başladım. Tatlı bittikten sonra odama çıktım ve camı açtım oda havalansın diye. Konağın kapılarının açıldığını gördüğümde hemen merakla baktım. Baran ve Zümrüt çok mutlu gözüküyorlardı.

Baran sevincle "Ana müjdeni isterim. Zümrüt hamile!" dediğinde yelloz zılgıt çalmaya başladı. Demek gerçekten hamile...