Opis: Harry w dość nietypowy sposób chce zaprosić Louisa na bal. Jego reakcja nie jest taka, na jaką Styles miał nadzieję...
- Tak, Lou. Po prostu przyjdź do mnie do domu, chcę cię gdzieś zabrać. Nie powiem ci, to niespodzianka, kochanie - uśmiechnąłem się pod nosem, słysząc marudzenie mojego chłopaka. - Pa, Lou! Czekam! - rozłączyłem się, założyłem buty i wyszedłem przed dom. Usiadłem na schodkach i bawiłem się telefonem, oczekując na Louisa.
Po około dziesięciu minutach zobaczyłem drobną postać idącą wzdłuż chodnika. Ta, drobną. Dobre sobie. Niby wygląda tak niewinnie, delikatnie, ale jak to małe cholerstwo pokaże swój charakterek, to strach się bać, naprawdę. I mam nadzieję, że jego druga strona nie ukaże się dzisiejszego dnia. Nie wiedziałem, że będzie zupełnie inaczej.
- Cześć, Boo - pocałowałem go w czoło i otworzyłem przed nim drzwi od samochodu.
- No hej, hej. Co to za niespodzianka?
- Czytaj to, co pisze na znakach, kochanie. - położyłem rękę na jego udzie i ścisnąłem je.
- Mhm, jasne. Czy pójdziesz... ze mną... na bal... Jakie to gówniane. Gdzie reszta? - zaśmiał się głośno. - Kto tak robi? To obciachowe! - wybuchnął głośniejszym śmiechem. Nawet nie domyślił się, że to ja to zrobiłem. Było mi tak strasznie przykro, ale może to faktycznie było głupie?
- Tak, masz rację - zagryzłem wargę i zjechałem na polną dróżkę. Zatrzymałem auto i wyciągnąłem Louisa z samochodu. Podeszliśmy do drzewa, na którym wisiała kartka.
- Louis? Ty chyba nie... O cholera. Ty naprawdę... Cholera, Harry, przepraszam! Ja tak naprawdę nie myślę! To nie miało tak być, gdybym tylko wiedział... Nie powiedziałbym tego - widzę jak w jego oczach pojawiają się łzy, a jego dolna warga drży.
- Shh, kochanie. Czy pójdziesz ze mną na bal, Louis?
- Tak, oczywiście! Tak, tak.
Uśmiechnąłem się szeroko, potarłem razem nasze nosy i pocałowałem tą małą cholerę. Tak strasznie go kocham.
💕💕💕💕💕
Widziałam przed chwilą taki filmik na yt i po prostu musiałam napisać coś podobnego.
