560.5 Days To Love Mr. Goon - ONHOLD

CHAPTER 7 - Watching You

CHAPTER 7 – Watching You

*IRIS’ POV*

Another day na naman ng buhay ko. Papasok na naman ako. Malamang, estudyante eh. Waaaah! Ano ba kasing nakakapag-urge sakin para pumasok pa ng ganito kahit super boring ang buhay ko? Tignan nyo na lang: I haven’t been close to anyone, many think I’m a freak, they obviously don’t like me, no one wants to be friends with me… so ALL IN ALL = I AM ALWAYS ON MY OWN. NO SOCIAL LIFE.

Great noh? Thankful na rin ako. At least, I know the word INDEPENDENCE. Nasobrahan nga lang ata. XD Pero kahit na noh, ganyan ako ka-optimist.

Sumakay na ko ng tricycle pagpasok, I don’t want to be late noh. I’m aiming kaya for a perfect attendance. Ka-bait ko talaga noh? Haha! No wonder people also think I’m such a nerdy one. Lahat na lang ng kung anong mabuti, ginagawa. Aiming for high grades, focusing on a better future, being the best daughter I can be. Of course, I’m doing it naman for Papa. Gusto ko lahat ng paghihirap nya masuklian. Pero sa totoo lang, wala pa sigurong nakakakilala sa tunay na ako nuh.

Kaso… ang kapalaran yata hindi sumasang-ayon.

TRAFFIC, SUPEEER!!! >___<

“May banggan! Nak ng!”

GREAT! Kakasabi ko lang diba I’m aiming for a perfect attendance at kasama na dun ang no late. Waaaaaaah!!!

“Manong, eto na po ung bayad. Dito na lang ako.” Binigay ko na ung bayad tapos syempre, tumakbo na ko. 7:20 na. Waaaah! 10 minutes na lang time na. AYOKO MA-LATEEE!!! TT^TT

Nakita ko nga na super traffic, buti na lang bumaba na kagad ako. Malapit na naman sa school. Kaya ko ‘to! Kahit kabilin-bilinan ni Papa at ng doctor ko na wag akong gagawa ng ikaka-sama ko, tumakbo na ko. Full speed na ‘to. Pwede ba kahit ngayon lang wala na muna ung sakit ko? Hinihingal na ko kagad! TT___TT

3 minutes to go? Gosh! Nasa 4th floor pa ko ng medyo dulong building! Waaaah! Fate! Why you’re so cruel to me? TT^TT Umakyat na ko!

*INHALE EXHALE*

*INHALE EXHALE*

*INHALE EXHALE*

Hagdan… kulang na lang gumapang na ko paakyat. Teka… ang bilis na ng tibok ng puso ko, super.

Ayan naaa! Room na namin!!! I’M ALIVE!!! ^___^ Pagka-bukas ko ng pinto…

TT_________TT

Sabi ko nga diba? LATE NA KO! BAKIT TUMAKBO PA KO? SH*T! Ayan tuloy! Hinihingal ako ng todo. Buti na lang di ako nalagutan ng hininga. Patay ako kay Papa kapag nalaman nya ‘to.

Tinignan nila ako na parang ‘look-the-freak-is-here’, ‘buti-nga-late-sya-‘, ‘bat-dumating-pa-to’ looks. Oyeah! Sanay na naman ako. May magagawa pa ba ko? Si Ma’am tumingin na lang sakin, ung look na nagsasabing ‘LATE KA NA!’

Umupo na lang kagad ako sa upuan ko.

*INHALE EXHALE*

*INHALE EXHALE*

*INHALE EXHALE*

*INHALE EXHALE*

*INHALE EXHALE*

Parang kelangan ko ata ng tubig? -__- Sayang ang effort ko sa pagtakbo! -___-“

Nag-discuss na lang si Ma’am. Buti na lang English ang first subject. Ginanahan ako. Syempre, fave ko eh. >:D

Naka-2 subjects na kami. Wala namang nangyaring kababalaghan. Discuss, recitation and syempre, nakikinig lang ako.

Last subject: pwede na ba umuwi? Math lang naman ang sunod. Sabi nga nila, kapag matalino daw ang tao sa English, bobo naman sa Math. Tapos vice versa na lang. Proven na masyado sakin ‘yun noh. Pero bakit ung iba, nung nagsabog ata ang Diyos ng katalinuhan per subjects, bat parang hindi ata sila napagod sa kakasalo? Ayan tuloy! MATALINO SA LAHAT! Sana ako na lang din! TT____TT