CHAPTER 5 - The BIPOLAR Me

8 2 0
                                    

CHAPTER 5 – The BIPOLAR Me

She pushed me so hard in my right shoulder… awts! Nabangga tuloy ako sa dumadaan.

Babagsak na sana ko pero may sumalo sakin… hinawakan niya ko ng mahigpit sa balikat and inalalayan tumayo… paglingon ko…

“You?”

Tumingin siya kay Tanya at dun sa mga alipores nya. As usual, poker face. Ako tuloy ang nilalamig dahil sa tingin niya.

"OMG!" Natataranta si Tanya pati na rin ung mga alipores nya. Akala mo naman nakakita ng kung sino. Bakit kaya ganito kataas kagad tingin nila dito sa lalaking to? Kaka-transfer nya pa nga lang kahapon... tapos... UGHHH!!! I really don't get it.

Bigla naman siyang tumingin sakin eh sakto nakatingin ako sa kanya. Napa-iwas tuloy ako ng tingin. Awkward.

"Mag-ingat ka nga! Kawawa pa ung mabubunggo mo." Sabi nya na medyo may pagkairita ung boses sabay walk-out.

(?.?) Uh??? Speechless.

Napatingin ako kina Tanya. Aba mukhang sila din natameme. Nakatingin lang sila kay Sean habang naglalakad paalis. Oh please! I know they are already drooling at him. Halata naman sa tingin nila na pinagnanasaan na nila si Sean eh. Sabagay, di ko naman sila masisisi.

O______O

What did I just say? Erase erase. (><) Nakalog lang utak ko sa pagkakabunggo kaya ganito.

(Ulo mo ba ung tumama? Parang ang layo naman.)

UGHHHHHHHHHHHH! -_____-“

BTW, oo nga pala… naalala ko... Gusto ko ng tulog mamayang gabi. I mean, maglilinis na ko ng konsensya ko.

(Kahit alam kong INOSENTE ako. Ganyan ako kabait! O:) )

I looked at Tanya and sa mga alipores nya... at teh-nen! Maasar na nga lang sila. >:)

Tumakbo na ko papalapit kay Sean. Ang bilis maglakad. Psh! Nandito lang ako sa likod niya. Uhm... pano ba ko makikipag-usap dito. How how de carabao?

Naalala ko pa naman ung mga pinagsasabi ko last time sa kanya sa may bench kasama ng mga kaibigan nya.

"Fix everything. It is your damn fault why people keep on killing me with their fvcking stares and obviously untruth rumors. Fix this or else I swear... I swear I'll make you regret you even dare talking to me in the first place and got me this pissed off."

“I hate you.”

Gahd! Like... ang aangas ata ng pinagsasabi ko tapos bakit ako nakabuntot sa kanya ngayon? Ano ba ‘to? Diba dapat iniiwasan ko na lang sya? Nalaglag ata utak ko sa mga paa ko eh. Pero… naiisip ko na lang kasi ung mga sinabi sakin ni Papa.

"Anak. Kung di man maganda ung simula nyo, bakit di mo i-try na baguhin un? Hindi naman porket ganun na ung simula dapat ganun na rin ung magiging sa gitna at sa huli diba? Tsaka palagi ko naman sinasabi sayo, lahat ng tao may kanya-kanyang negative na ugali. Ikaw din naman ah. Sadyang may mga bagay na hindi natin maiintindihan dahil hindi naman natin alam ang tunay na dahilan. Tandaan mo, Anak, maayos lang ang isang gulo kung may magkukusang mag-ayos nito."

At alam ko naman na mas tama si Papa.

Nagulat naman ako ng bigla siyang tumigil sa paglalakad, nauntog tuloy ako sa kanya. Awts ah! Hinawakan ko ung noo ko. Hindi kaya magkabukol ako nito?

Humarap siya sakin. Oops! Ang weird ng expression niya. Confused na irritated na parang galit din. Mixed emotions teh? "Bakit ka nakasunod?"

Tss! Ang angas ng pagkakasabi niya ah! Upakan ko kaya to! Ready-ng ready ako. Oo nga pala! Alalahanin ang sabi ni Papa. Maglilinis na ko ng mga problema sa buhay. Para naman kasing may nagawa akong super mali? Bat ba kasi nagi-guilty ako? Huhuhu! Ang tangek rin ng konsensya ko eh. (_ _)"

560.5 Days To Love Mr. Goon - ONHOLDWhere stories live. Discover now