560.5 Days To Love Mr. Goon - ONHOLD

CHAPTER 4 - My knight in shining armor/s?

CHAPTER 4 – My knight in shining armor/s?

Ang laki ng mga maleta ko sa aking mga mataaa. Waaaah! I'm like a walking zombie. -(-__-)-

Kasi naman... 2:30 na hindi pa rin ako tulog. Alam mo ung lahat na ginawa ko para makatulog... Pero WALA!!! Buhay na buhay ang dugo ko. Tapos ngayon... 5:30 na. Nyemas! 3 hours of sleep? May quiz pa naman kami mamaya. Sana naman di ako makatulog noh? (-.-)"

Naligo na kagad ako, nag-ayos, kumain at baboosh! Haha! Syempre, nagpaalam muna ako kay Papa.

Nag-tricycle na ko so mga 20 minutes nung nakarating ako sa bayan which is kung nasan ung school namin. I'm a 2nd year HRM student in Feighton University. Nagustuhan ko na rin kasi ung ginagawa ko sa Resto ni Ninang Flor. Kaya one of my dreams someday is ang makapagtayo ng sarili kong resto. :)))

Super supportive si Papa sakin. Kaya kahit mahirap na mapag-aral ako especially sa school pa namin, Papa's still trying his best para lang sa studies ko. Kaya super tulong and effort din ang ine-exert ko para naman masuklian lahat ng paghihirap ni Papa.

Umakyat na kagad ako ng room namin dahil almost 15 minutes na lang din and mag-iistart na ung first class ko. Pagbukas ko ng pinto...

*bpshhhh* WTF?! Ano na naman ba 'to?

Lahat ng mga kaklase ko, nagtatawanan. Yeah! They're all laughing at me. Sakto lang naman kasing pagbukas ko ng pinto, nalaglagan ako ng pagkarami-raming powder ba 'to o flour? Nu-uh! Flour ‘to! Bakit naman sila mag-aaksya ng pera sa napakaraming powder just because of me?

"Ano na naman bang problema nyo?" Sigaw ko sa kanila. Naiinis ako! Gusto ko silang pagsasapakin isa-isa.

"OMG! We're so sorry, freak! Di namin alam kung saan nanggaling yang flour. Baka naman sinusundan ka galing sa Resto na pinagtatrabahuhan mo.” Tawanan ulit sila. “O di kaya... malay natin... kinakarma ka sa kalandian mo." Sabi ni bitch Tanya.

Yeah! She's a bitch! She hates me a lot so I hate her a lot, too. Reasons from the past. Yeah! We have our 'past' as friends. But like they used to say, your best friends can also be your worst enemies. Tah-dah! Here's a proof.

"Yeah! Sige lang! Isipin nyo na lahat ng gusto nyong isipin. Sa tingin ko naman until now, Tanya, you still used to be that childish bitch. You haven't even grown up mentally. Suit yourself, then." Huh! Di ako papatalo.

Nakita ko ung inis niyang pagmumukha tsaka ako tumalikod para makapag-ayos sa CR. And then pagtalikod ko...

Waaaaaaaaaaaahhhhh!!! O//////////O

Oh noooo!!! Why does he even have to see me like this? Kill me now! (___ ___)

"Hey! What happened? Are you okay?" His voice. Oh em! I miss the sound if his voice.