O GECE (TAMAMLANDI)

UMUT

Yağmur etkisini hızla arttırırken araba su dolu çukurlardan bata çıka ilerliyordu. Bu bilmediği yerde kaybolmak istemiyordu. Hem de böyle bir gecede...

Radyo cızırdamaya başlayınca kapadı. Bu sırada telefonu çalmaya başlamıştı;

-efendim?

-neredesin kızım ya?

-gelmeye çalışıyorum Gizem sen ne yaptın?

-oo ben çoktan geldim. Giyindim yarım saattir senin gelmeni bekliyorum.

-keşke bu kadar uzak bir yeri seçmeseydik.

-oldu tabi bizi tanıyan arkadaşlarımız yanında geçirirdik çok mantıklı Damla.

-tamam hadi kes geliyorum.

Gizem Damlanın çocukluk arkadaşıydı. Ailesini bir trafik kazasında kaybettiğinde de yanında sadece Gizem vardı. anneannesinin yanına yerleştiğinde ayrılmışlardı fakat daha sonra aynı yerde üniversiteyi tutturmuşlar ve tekrar birleşmişlerdi. Ve o günden sonra da bir daha ayrılmamışlardı.

Sonunda adresi bulduğunda Gizem onu kendi arabasında bekliyordu. Telefonu çıkardı ve Gizem'i aradı.

-sonunda be. Makyaj falan kalmadı yemin ediyorum.

-geldim işte. Baktın mı arabaları nereye park edeceğiz?

-evet. Arka sokakta bir eski fabrika var orası uygun bence hem orada değiştirebilirsin üstünü.

-tamam hadi gidelim.

Fabrikaya geldiklerinde Damla etrafa göz attı. Kimse yok gibi duruyordu. Arka koltuktaki çantasını alıp aşağıya indi. Bu sırada gözleri Gizem'e takıldı. Yüksek platform bir ayakkabı, üzerine payetli kısa bir elbise giymişti.

-yok artık Gizem.

-ne var be.

-kızım bu ne hal?

-ne sanıyorsun acaba Damlacığım? Rahibe kıyafetiyle mi gelseydim patlatmaya.

-sus be bir duyan olacak.

Birlikte fabrikaya girdiler. Gizem telefonunun flashını açtı. Damlaya tutarak.

"hadi soyun."

"kimse olmadığına eminsin değil mi? 26 senedir sakladığım bekaretimi burada bozdurmak istemiyorum."

"barda bozduracaksın ama" bunu kıkırdayarak söylemişti Gizem.

"susta gelip şu elbiseyi giymeme yardım et"

Gizem Damlanın elindeki elbiseye baktı. siyah diz altında biten bir elbiseyi giymeye çalışıyordu.

"lütfen şaka yaptığını söyle Damla"

"ne oldu?"

"bununla mı gideceğiz bara?"

"evet ne varmış"

"saçmalama Damla ya. bununla gidilir mi? Ne giyeceğini sana bırakmakla hata yaptığımı biliyordum."

"neyse ki yanında mükemmel bir arkadaşın var" bunu arabasına doğru giderken söylemişti. Arabasından çakıyla döndü.

"hayır Gizem bunu yapmana izin veremem!"

"sana soran kim acaba. Gel ve kıpırdama"

"hayır yaa"

Gizem Damlanın eteğinden yakalayarak onu kendine çekti. Poposunun hemen altındaki yere bir delik açtı ve oradan kesmeye başladı. Damla yüzünü elleriyle kapatıp "ne yapıyoruz biz" diye söylenmeye başladı. İşlemi bitirdiğinde geri çekilip eserine baktı.

"işte şimdi oldu"

"inanmıyorum sana ya. bu kadar şeyden sonra yine patlatamazsak ben bu işleri bırakıyorum"

"saçmalama Damla. Hadi makyajını yap ve gidelim artık"

Arkadan gelen sesle oldukları yerden zıpladılar. Gizem flashı sese doğru çevirdi fakat. Kimse yoktu. Oldukları yer depo olabilirdi çünkü biraz ilerisinde büyük bir kapı ve pencereler vardı.

"o neydi?"

"bir şey gözükmüyor."

"bekle ben bir bakayım sen de şu ayakkabılarını giy gidelim artık Damla"

Gizem kapılara doğru ilerledi. Tek ses gizemin topuklu ayakkabılarıydı.

"kimse var mı?"Damla ayağında ki Nike marka ayakkabılarını çıkarıp getirdiği nar çiçeği rengi ayakkabıları giydi. Bunları üniversite de okurken pazardan almışlardı. Evlerinde giyinip şarkıların kliplerini çekerlerdi. Burada işine yarayacağını nereden bilebilirdi. Ensesinde toplu olan saçlarını açtı ve yere doğru eğilip kabarttı.

Gizem tam içeri girecekken onlara doğru gelen ayak seslerini duydu. Ve dönüp Damla'ya doğru koşmaya başladı.

"çabuk çabuk çabuk gidelim buradan"

"ne oluyor be?"

"birileri var"

Damla yere dağıttığı eşyaları toplamaya başladı. Fakat korkudan elleri titriyordu. Gizem yanına vardığında damlanın kolundan tutarak dışarı çıkarttı ve arabalarına atladılar. Ve son gazla oradan ayrıldılar.

Xxx

Mekanın önüne vardıklarında ikisinin de korkudan dizleri titriyordu.

"Allah'ım beni görmüş müdür acaba? Allah'ım kahretsin Gizem sütyenimi çıkartmıştım."

"karanlıkta görmemiştir Damla"

"bana sahne ışığı yapıyordun hatırlatırım. Bak Gizem bu bizim için bir uyarı olabilir. İstersen hemen çıkıp gidelim."

"hayır Damla! Verdiğimiz karardan dönüş yoktu hatırlatırım."

Damla ve Gizem 2 gün önce içerlerken bir karara varmış ve birbirlerine söz vermişlerdi. Bundan dönen diğerine istediği arabayı alacaktı. Tabii ki almayacaklardı ama yine de bundan güç alarak bekâretlerini kaybedip artık kısa dönemli ilişki yaşayacaklarına karar verdiler. Bu zamana kadar yaşadıkları ilişkilerde ya darbe yemiş, ya da aldatılmışlardı. Damlanın en son ilişkisinde delicesine âşık olmuş, onunda onu öyle sevdiğini düşünüyordu. Fakat daha sonra adam evli çıkmıştı. Bu son darbeden sonra da artık aşka inancı kalmamış ve bu işlerden elini ayağını çekeceğini söylemişti. Yaşadıkları aklına gelince bu gece burada bu işi bitireceğini söyledi.

Bu gece O geceydi..