Young Adult

HOOFDSTUK 24

19 juli (3 maanden)

____________________
Lakisha Santos
____________________

Ik liep op een kleine draf op de oprijlaan van de motel waar ik verbleef. Het was een klein gebouw met vijf kamers. Niet groot dus. Het was eigendom van een oud koppeltje die zo lief waren en mij gisteravond avond gratis hebben laten slapen.

Ik wreef mijn handen over elkaar en blies een paar keer in ze voordat ik ze terug in mijn jaszak stopte. Het was echt koud en ik was mijn handschoenen vergeten.

Een oudere dame met een tijgerprint jas, op hoge hakken liep de motel uit toen ik naar binnen wou gaan. Ze was woedend. In het voorbijgaan keek ze met duidelijke oordelende ogen aan. Mikaila had mijn zelfvertrouwen even beschadigd, dus ik boog mijn hoofd maar en glipte zonder iets te zeggen naar binnen.

Binnen was het gelukkig warm. De kleine hal was echt familieachtig. Net alsof een gezin er woonde. Er waren twee créme kleurige banken met grote witte kussens op ze. De balie was klein en in de vorm van een magneet. Tegen de muren waren er fotos van kinderen, mannen en vrouwen. Ook fotos van mevrouw en meneer Cowell (zo heetten de oma en de opa).

Ik wou net door een deur lopen die naar de motel leidde toen meneer Cowell mompelend door een deur die achter de balie stond, naar binnen kwam.

"Oh! Goedenavond Lakisha. Hoe gaat het?" Vroeg hij en zijn gerimpeld gezichtje lichtte op in een glimlach.

"Goed hoor, meneer Cowell. Met u?" Vroeg ik en liep naar de balie waar achter hij was gaan staan.

De oude man streek over de paar plukken die hij op zijn hoofd had en zijn gezicht werd meteen nors. Hij was een typische op met bretels aan zijn bruine broek. "Het gaat hoor. Ik ben alleen kwaad op een hoer die mijn motel wilt kopen."

Mijn ogen werd groter van verbazing. Ik had niet gedacht dat hij een vrouw zo zou adresseren. Hij kwam over als een heel erg beschaafde oude man.

"Harold, je hoeft haar niet zo te noemen." Zei mevrouw Cowell die ook door dezelfde deur als meneer kwam. Ze was gekleed in een rode jurk.

"Maar ze is een hoer toch. Iedereen die haar benen opent voor geld is een hoer! En ze moet niet denken dat ze haar stronterij in mijn motel gaat komen doen!" Meneer Cowell zijn hoofd was helemaal rood. Wel beetje komisch om te zien, maar ik ging niet lachen, terwijl hij zo kwaad was.

"Harold, ga je even naar achteren. Even afkoelen." Raadde mevrouw Cowell hem aan. Hij bromde wat, keerde zich om en liep brommend weg. Mevrouw Cowell keek hem na totdat hij verdween en keerde zich toen met een smile naar mij. "Hoe gaat het lieverd?"

"Goed hoor, mevrouw Cowell. Ik ben alleen een beetje moe. Hoe gaat met u?" Ik wreef in mijn ogen, niet eens met de gedachte dat ik wat mascara had opgedaan. Ik wou naar mijn kamer gaan en mijn roes uitslapen.

"Je ziet er inderdaad vermoeid uit. Ga maar wat slapen, ik kijk of ik een lekkere soep kan maken voor wanneer je wakker bent.

Ik mompelde een bedankje en ging toen door een andere deur die naar de motel kamers leiddde. Ik kwam in een gang terecht die heel erg verlicht was. Er was niets bijzonders erin te zien. Het was helemaal leeg op een blauwe dweilemmer na. Ik liep naar mijn kamer die helemaal aan het eind was. Net toen ik de sleutel in de deur wou stoppen voelde ik mijn telefoon in mijn tas trillen. Ik maakte de deur open en stapte naar binnen. Gauw sloot ik het weer en liep meteen naar de bank waarop ik ging zitten en mijn telefoon tevoorschijn haalde. Ik ontgrendelde het en zag dat ik een bericht van een onbekend nummer had gekregen.

Hi, Lakisha. Dit is Mikaila. Ik stuurde dit bericht zodat je mijn nummer kon opslaan, maar ik heb ook een verzoek. Het is niet erg als je niet kan hoor, maar zou je op mijn dochterje willen passen. Ik moet over twee uur naar het verlovingsfeest van mijn beste vriend en kan geen oppas voor haar vinden. Denk je dat je gaat kunnen? Het is niet erg als je niet kan hoor.

"Porque, Dios?! Ik ben zo moeeeeeee!" Jammerde ik. Waarom moest ze mij vragen? Kende ze geen andere mensen ofzo. Ze kent mij niet eens een dag, nauwelijk twee uur! Mijn telefoon trilde weer en ik zag dat ik een foto binnen kreeg van Mikaila. Het laadde gauw en ik maakte het open. "Awww! Zo cute! Hier kan ik geen no tegen zeggen toch?! Porque yo?!"

Een foto van een klein meisje met een grote dos haar dat naar boven was gekamd. Ze was gekleed in een Ariël pyjama en keek met grote ronde bruine ogen recht in de lens van de camera. Zo schattig! Ik gromde geïrriteerd en typte terug.

Breng haar maar. Ik stuur het adres zometeen voor je.

Ik zocht mijn adres op en stuurde een schermafbeelding voor haar. Ik gooide mijn telefoon op de bank en stond op. Ik had zo een honger, maar had bijna niets in de koelkast staan. Het was zes uur gaf de kleine klok tegen de muur aan. Om de hoek was er een supermarket. Misschien kon even snel een paar spullen op halen.

Ik strompelde naar de badkamer om eerst te douchen. Het wordt tijd dat ik mijn babybuikje lekker onnodig grondig ga besmeren met vanille badschuim.

_______________

Nieuw hoofdstuk, mensen! Als je het leuk vind, laat dan alsjeblieft je stem zien en drop ook reactie!

X Mix