Hasat zamani "Tanrıların dünyaya yakınlaştığı, dünya ile ötedünya arasındaki sınırların kalktığı ve ölülerin yaşadıkları yere geri döndüklerine " inanılan bu gelenek irlandali ve ingilizlerin bira içmek için uydurdukları sadece bir peri masalımıydı...
Sabah saatlerinde yola çıkmıştık ama şimdi hava kararmaya başlamıştı açıkçası Yorulmustum . Ormanda ilerliyorduk aklıma takılan bi fikirle düşüncelere daldım Orta çağ bitmişti şuan yeni çağın başındaydık ama anlaşılan orta çağın etkisi hala sürüyor du. Atın şaha kalkmasıyla Yere boylamam bir oldu nerdeyse eziyodu beni gerizekalı hayvan ya . " hey iyimisin ?" Sinirlenmistim ayağa kalkip üzerimdeki topraklari silktim. " at kulanmasini bilmiyosan şovalyecilik oynama " Sesim yüksek çıkmıştı biraz fazla bagirmistim sanki. Yancy atını sakinleştirip aşağı inip yanima geldi ve ağzımi bir eliyle kapatip diğer eliyle kolarimi zapt etmeye çalısmaya başladı. " sesisiz ol yanlız degiliz" Derin bir nefes aldım . Sakinim . Biraz rahatlamış olacak ki elini ağzımdan çekti . " neler oluyor " dedim. biraz daha kısık sesle.
Elinle ağaçların tepesindeki kargayı gösterdi . karanlıkta gözleri avına odaklanmış bir kartal kadar keskindi ve bizi izliyordu .
Bir anda bizim ona baktigimizi anlayıp kafamizin hemen biraz yukarısından gaglayarak uçup gitti. ............. " bu duridin bir adı var mi tanıyorumusun onu ? " Bunu az önce topladığımız çalı çırpıyla yaktığımız ateşin yanında söylemiştim.
Gözlerini ateşe dikmiş derin düşüncelere dalmıştı. Benden fazla şey saklıyor . " o bir yetim di . Hep içinde biyerlerde kalmış bir kin beslediğini bilmiyordum ona bunu yaşatanlara karşı " Ona bunu düşündüren neydi ki o her kimse hayata tek başına kalmış bi yetim çocuktu ne planlar kurup büyümüştü kim bilir. " o tatlıydı ve o farklıydı hayata karşı hep bir umudu vardı dünyayı iyi biyer yapmaya çalışıyor du " Beliki pekte iyi değilmiş . Fazla öbür dünyayla içli dışlı olan birinin dünya değiştirme planlarını pekte merak etigim Söylenemezdi . " ondan hoslaniyormuydun ?" Benim sorumu duymazliktan gelip kafasının altına yastik koyup uymak için gözlerini yumdu . "Uyusan iyi olur sabah erken kalkip yola koyulcaz"
Ilk kez evimin dışında bir yerde konaklicaktim . Açıkçası bunun karanlık ve yerin altında solucan kaynadığı bir yerde olmasını hic düşünmemiştim . Yada bir druid oldgumu Veya annemin bir cadi olduğu Şu en fazla 3 gün içersinde hayatımda öğrendiğim en sarsıcı şeylerden bir kaçını ögrenmistim. Daha neler öğrencektim tanrı bilir. aklımda ki düşünceleri biraz def edip uyumaya düşündüm . Ama tabi bu girişimler boşunaydı. Rüzgar mı veya ağaçlara tünemiş Baykuş sesimi bilmiyorum ama huzursuzlanmama neden olmuştu ve uyuyamiyordum. " hey uydun mu ya " Sesim ona ulaşmamış olmasından korkmustum . Sesimi fazla da yukseltemiyordum gece hayvanlarını üzerime çekmek istemiyordum veya daha başka şeyleri . Sesizce yancynin yanına gidip onu dürtüm " uyuyomusun ?" Dürtümemle bana döndü " uyuyordum ama sayende şimdi uyumuyorum " Çocuğu da uykusundan etmiştim ama napim gece dışarıda yanlız başıma uyumaktan korkmustum . " noldu ?" Biraz dudak büzüp cekinerek Ve bana ters olan " ormanda karanlıkta uyumakta zorluk çekiyorum " dedim Yanına egilmiş tepkisini merak ediyordum . Beni kolumdan çekip yanına oturtu . " yanima uzan uyuman lazm yarın uzun bir gün olacak " Ne kadar çekinsemde yapacak bir şey yoktu . O güçlüydu sonuçta beni kötülükten veya büyüyle bisiler şey eder korurdu herhalde . " sabaha kadar düşüncekmisin yoksa uyucakmisin ?" Pes edip yanina uzandim . Sabah uyandım da, ki cok uyumadim zaten en fazla 2 ,3 saat sonra ağaçların arasında yeni gün agriyordu . Anne kuşlar yavrularına yicek aramak için coktan is başı yapmışlar dı. Yancy de onlardan kalır bir yani yoktu benden once kalkmis eşyalarını toplamış ata yüklüyor du . " biraz daha uyumak istermisiniz prenses " Uyku sersemi " olurr " dedim . Biraz daha uykudan bir şey kaybetmezdim . " iyi yarın gece uyursun şimdi kalk yola çıkıyoruz ." Uyku sersemligimi onun cidi ve işini engel olabiliecek herseyi ezip geçici bakışlarından sonra atabilmistim. ........
"Hangi yöne doğru gidyoruz sence" diye sordu. Yön duygum cok zayıftı. Tam olarak nereye gittiğimiz bilmiyordum . " gunesin doğduğu yer sağımızsa ee ozamn güney de önümuz yani güneye doğrumu gidiyoruz " Biraz atmıştım ne kadar doğru bilemiyorum . Kafasına eliyle vurdu .
" daha yön duygusunu bilmiyorsun senle çok işimiz var" Dedi . Ben çifci bir ailenin Kızıydım. Benden çok sey beklemesi onun kabehati . " güneş sağımızdan doğduğu için" Izledgimiz yolu gösterdi " bu taraf kuzey " Kuzey mi pff. " yine güneşin sağdan doğduğunu bilimişim bu da bişey " Diye kendimi pohpohladim . "Ya onuda bilmesen artık . Bırak sana büyü öğretmeyi şurda indirir başka büyücü arardim ."
Sesiz ilerleyişimiz nerdeyse 1 saat kadar sürmüştü . Atın yürürken çıkardığı toynak seslerinden sıkılıp hem merak ettim hemde bir o kadar korktuğum soruyu sordum .
"Kuzeyde ne var ? Perde orda mı ? Yoksa bana büyü öğretecek yer mi arıyorsun ? "
Sorularımı duymazlıktan gelip gizemini korumaya devam etti .
Biraz da ilerledikten sonra ormanın arasından gözüken manzara o kadar güzeldi ki sanki gökyüzü yere inmiş karşımda göz kırpıyor gibiydi .
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
Yancy manzaradan hiç etkilenmemiş hala yolumuza durmaksızın devam ediyorduk.
Kıyıdan ilerlekn önümüzdeki ağaçların biraz ilerisinde penceresi tahtalarla veya siyah çarşaflarla kapatılmaya çalışılmış ahşaptan bir ev vardı.
Hiçte yeni yapılmış bir havası yoktu daha çok uğranmak istenmeyen lanetli bir ev gibiydi .
Yancy nin o uğursuz sesi kulaklarıma kadar ulaştığında ben hala bu evin tuaf enerjisini görmezden gelmeye çalışıyordum.
"İşte geldik " değince o enerjinin hiç gitmeyeceği kesinleşmiş oldu .
Atı evin en yakınında bulunan ağaca bağladık . Atan iner inmez ondan uzaklaşmam bir oldu . Bu ev ne kadar hoşuma gitiyse ata o kadar hoşuma gidiyordu kısacası . Yancy evin kapısına atığı bir kaç omuz darbesiyle kapı gicirdayarak sonuna kadar açıldı . İçerisi karanlıktı . Perdeleri açmaya gittiğimde beni durdurdu . "Bırak kalsın meraklı gözleri üzerimize çekmeye gerek yok " Yanında çıkardığı Kibrit demeyi çok isterdim . Televizyonda görmüştüm. Yeni icat edilmişti küçük ağaç kiymiklarindan yapıldığını biliyordum . Fakat ülkemizde çokta kullanılışli değildi hala gaz lambası kullanıyorduk . Yancyde gaz lambasını yanında taşıyarak buraya getirmişti. Gördgüm en yakın kanepeye kendimi resmen atım . Kanepe dedgime bakmayın sadece tahtadan bir yatak gibi birşey sırtım acı di ama at sırtında yolculuk etmek veya solucanli toprakta yatmaktan daha iyi gözüktü gözüme . Biraz gözümu dinlendirim dicktim ki
Yancy " anneni uyandırmaya nedersin ?"
Duyduğum cümleyle gözlerimi kapatıp acmam bir oldu . Tek düşünebilidğim bunu nasıl yapacak olmasıydı . Etik açıdan hiç düşünmemiştim.
Sonuçta annemi tekrar görebilmek ona sarıla bilmek onun kokusunu tekrar içime çekebilmek .
O duyguların üzerinden asırlar geçmişti sanki anne şefkatini unutmuştum ve bu duyguyu tekrar hissedebilmek için herşeyi yapardım . " Bunu nasıl yapacaksın ?"
