The Psychopath 's Return[HunHan Texting]

Bölüm 26

Luhan gözlerini açtığında sadece boşluk görmüştü.Beast yoktu Sehun yoktu sadece boşluk.Bir süre bunların zihninin oyunu olduğunu düşünüp etrafta gerçek olduğuna dair kanıt aradı.Yere düşen eşyaları fark etmesiyle derin bir nefes,alıp koltuğuna çöktü.

Tüm bunlar küçük cesaretsiz ruhu için çok fazlaydı.Sevdiği adamla nefret ettiği adamın aynı bedene sahip olması.Tam merdivenin ilk basamağına çıkmıştı ki telefonunun bildirim sesiyle ayakları geri gelmiş ve hala yerdeki telefonu bulmuştu elleri.

NorthStar : Lu iyi misin?

Luhan ekrana bakarken kalbi tekrar hızla atmaya başlamıştı.

NorthStar : Lu,ben ne diyeceğimi bilmiyorum.

NorthStar:Yanına gelmek istiyorum ama benden daha fazla korkmanı istemiyorum.

NortStar:Sırrımı bilen çok az insan var Lu ve verdikleri tepkiler çok farklı oluyor

NorthStar: Korkuyorlar en başta sonra ise bunu bana karşı kullanıyorlar,bana acıyorlar ve Canavar diyorlar.

NorthStar : Ben canavar değilim Lu,seni sevdiğim için bunu sakladım seni kaybetmek istemediğim için.

NorthStar:Şimdi sen ne yapacaksın Lu ?

NorthStar: Lanetli olduğumu bildiğin halde beni isteyecek misin?Bir değil iki ruha sahip olduğum için kabul edecek misin beni!?

NorthStar: Seni korkuttuysam özür dilerim varlığımın kusuruna bakma, istemezsen hayatından çıkarım.

Brighteyes: Kapım hala açık.

NorthStar: Ha!

Brighteyes: Aptal, seni görmek istiyorum, Beast bu yüzden gitti.

Brighteyes: Karar vermem için seni görmeliyim

NorthStar:Ne ciddi,misin gelebilir miyim yanına!?

Brighteyes: Evet şapşal gel

Luhan bu kadar şeyden sonra bunu yaptığına inanamıyordu.Sehunu bu kadar çok mu seviyorum diye düşünürken Beastsin alnına kondurduğu öpücük ve söylediği son sözler aklına geldikçe neden ona bu kadar kötü davrandığını anlamıyordu.

O da,böyle olmayı,bir katil olmayı istememişti.

Sehun açık kapıdan çekingen adımlarla içeri girerken Luhanın yere oturmuş sinirden saçlarını karıştırdığını görünce dudakları yukarı kıvrılmıştı.

"Lu...Han !"diye,seslenmesiyle küçük olarak hızla kafasını salonun girişine çevirdi.

Karşında gördüğü beden biraz,önce delicesine korktuğu bedenle aynıydı.Beyni onları hala bir kalıba oturtmakta zorlanırken ona gülümsemeye çalışan adamla hızla yerinde kalktı.Beastsin gülüşünün nasıl olduğunu görmemişti ama Sehunun gülümsemesi onu bambaşka dünyalara götürmeye, her şeyi unutturmaya yetiyordu.

Kollarını ondan uzun bedene sararken Sehun bunu yerine bir tokat,aşağılanma,küfür beklerken sarılı kollar beklemediği bir şeydi ve donmasına sebep olmuştu.Kendine geldiğinde oda kollarını ona sarılan çocuğa sarıp boynuna,doğru konuşmaya başladı.

"Luhan,b..ben üzgünüm sana yalan söylemek istemezdim, gerçek beni gizlemek istemezdim ama korkar,benden kaçarsın sandım özür dilerim gerçekten özür dilerim."

Luhan kollarını ayırmadan biraz geri çekilip kusursuz bulduğu yüzü incelemeye başladı.

Sehun onun konuşmayıp izlemesinden biraz rahatsız olarak "Gidecek misin Luhan yoksa ikinizide kabul mü edeceksin? "diye sordu.

"Sehun onu ne kadar tanıyorsun? "

"Sadece bilmemi istediği kadar tanıyorum, bedenim onun elindeyken yaptığı hiçbir şeyi hatırlamıyor zihnim."

"Sehun be..ben..."Luhan ona Beasttin anlattıklarını anlatmak istiyordu ama Sehunna bir olması ihtimalini düşündükçe bu fikrinden vazgeçti.Gülümsemeye çalışarak "İkinizi de kabul etmeye çalışacağım seni seviyorum ve Beastten korkuyorum ama bunu aşabilirim sende aşabilirsin!""

"Denedim Luhan, binlerce on binlerce kez denedim ama neden onu yarattığımı hatırlamıyorum ve ben hatırlamadan gitmeyecek hiç bir zaman! "

"Bu sefer birlikte deneyelim Sehun yanında olacağım her saniye"

"Luhan eğer o giderse hayal kırıklığına uğramayacak mısın?Ona,alıştığını biliyorum.Çünkü attığın hiçbir mesajı silmiyor.Seni benden daha çok seviyor belkide seninle olmayı benden daha çok hak ediyor.

"Sehun söyleme böyle şeyler derken Luhanda biliyordu Beastte alıştığını. Onun ani çıkışları kalbini hızlandırıyordu ama kalbi çoktan Sehuna ait olmuş onun için atıyordu bu gerçeği değiştiremezdi yada değiştirmekten korkuyordu...