Jane pov
Namulatan ni jane ang lalake nasa kanyang tabi. Yakap siya napangiti siya dahil naibigay niya rito ang bagay na inigatan niya.
"Masaya ako trevor naibigay ko sayo ito. wala hinigi kapalit. Pero trevor ito na ang huli natin pagkikita. Dahil hindi ko nais malaman ang katotohanan. Kaya patawarin mo ako. Kaya koi to ginawa. Upang mabayaran ko ang kasalanan ng aking pamilya sa inyo. Sa pamamagitan nito. pagbigay ng sarili ko. nakabayad ako sa kasalanan nila" nasa isip ng dalaga
Pinilit ng dalaga bumagon. Kahit may mabining kirot pa siya naramdaman. Sa nangyari sa kanilang ni trevor. bumagon upang paghain ng pagkain ang binata. bago niya ito iwanan ng tuluyan.
Kaagad naman nagluto ang dalaga. kahit masakit tiniis niya. upang hindi niya maiwan ang binata na masakit sa puso niya.
"Sana magustuhan ni trevor ito lulutuin ko"
Ngunit naramdaman niya may yumakap sa kanya.
"T-trevor"
Trevor pov
"hmmm" napamulat ang binata sa pagising inaasahan niya si danica ang Makita niya ngunit napabagon ang binata nag-aalala
"Where she could be?"
Pinuntahan niya ang C.R pagkatpos hinanap niya sa labas ng kwuarto. naamoy nangaling sa kusina.
Napangiti ang binata. at lumapit at niyakap at hinalikan sa leeg
"T-trevor"
"Yes it me baby, bakit ka bumagon alam ko you still sore, You don't have any movement that might to ease the pain. I am the one to serve you" hinalikan ang leeg nito. niyakap ito.
Kinilig ang dalaga sa corcern sa kanyang ng binata
"T-trevor nagluluto ako. Baka masunugan tayo pareho"
"Sige"
Kumalas pagkayakap ang binata ditto. Napangiti dahil sobra saya niya dahil pinakamahalagang araw sa kanilang ni jane hindi malilimutan ng binata.
"Jane gusto mo tulugang na kita"
"Hindi matapos na ako"
Kaagad naman hinintay ni trevor matapos magluto ang dalaga. pinagmasdan ng mabuti napangiti
Jane isa ito pinakamaganda binigay mo sa aking. Ngayon ang araw hindi ko malilimutan ang araw na isinilang ako ni mam-"
Natigil ang binata
<flashback>
"Happy birthday" naiiyak ng husto ang ginang ng binati ang bunso sa anak nito lalake
"Bakit po mama kayo umiiyak?" puna ni trevor sa ina
"Ito ang araw isinilang ka. pero ito ang aalala rin na muntik na tayo mamatay. Sa kamatayan"
"Ho?"
Kaagad naman pinaliwanag sa bata, ang nakaraan. Lalo naman napaiyak ang ginang niyakap ng husto ang anak
"Mama hahanapin ko ang lalake iyong ang dahilan kung po kayo napahamak"
<end flashback>
BINABASA MO ANG
IN LOVE TO MY ENEMY
Romance(Completed) For the past 15 years, Trevor searched for the girl that he met when he was a kid that day. In his heart and soul, he never forget her first love. Umaasa si trevor that one day, destiny will help him find his long-lost mystery girl...
