AHMET VE KÖSEM

KÖSEM İLE AHMET'İN AŞKI

Kösem bir sabah uyandığında hava güneşliydi.Yaz tüm cömertliği ile payitahttı süslüyordu. Mahfiruz Eski Saray yolunu tutmuştu.Her şey iyi gidiyordu.Hızlıca giyindi Ahmet daha uyuyordu.

_Kösem 

_Ahmet .

Hızlıca kıyafetlerini giydi Ahmet.

_Kösem sen ile bir günlüğüne senin sultan benim padişah olmadığımız bir gün.

_Ne kadar güzel olurdu.

_O zaman yarına hazır olun.

Sabah olduğunda Kösem heyecanla saraya ilk geldiği günkü kıyafetini giymişti.Sonra koyuldular yola. 

_Burası cennet Ahmet 

_Bence de öyle Kösem 

_Gel göle girelim.

Göl yazın kavurucu sıcağında o kadar rahattı ki.Kösem üzerine su fırlatıyordu Ahmet'in.Ahmet ile ilk defa bugün bu kadar samimi oluyordu. 

Ey Ahmet gönül gözüm senin ile açıldı

Ey cihan hükümdarı benim aşkımın hükümdarı 

Sen gel bahar gelsin sen git kış gelsin.

Aşkı cihanda nefesim sensin. 

Ahmet o kadar mest olmuştu ki bu şiirle hemen oda bir tane okumaya başladı.

Ey Kösem cihan padişahını etrafında ettin pervane 

Nefesin ile beni ettin divane aşkınla beni mest ettin cihane 

Aşkın bana yol sen gider isen şaşırırım.

Ey Kösem aşkımın yıldızı gönlümün baharı. 

Güneş doğmuştu yeniden eski şeyler yeniden başlayacaktı.