AHMET VE KÖSEM

AHMET'E BÜYÜK GÜN DOĞUYOR

Aradan kaç ay geçmesine rağmen Ahmed abisi Mahmud ölümünü atlatamadı babasından bunu beklemezdi ayrıca diken üstünde yaşıyordu her yer anlamsızdı kardeşini özlüyordu.Bu gece yatağında uzanıyordu kapı açıldı öyle titriyordu ki nefes alamıyordu şehzadem sesini duyunca rahatladı bu cellat değildi cellatlar dilsiz olurlardı hemen kalktı giyindi ve has odaya yol aldı babası Mehmet han bu aralar rahatsızdı .Ne olmuştu ki hızlı hızlı yürüdü Ahmet has odaya girdi.Ve annesi Handan sultan üvey annesi Halime sultan babaannesi Safiye sultan ve halası Fahriye sultan hünkarın yatağının başında Derviş paşa ise 5,6 adım geride idi.Safiye gel torunum dedi.Baban Mehmet han bu gün hakkı rahmetine kavuştu bir evladımı daha kaybettim.Ama olsun taht senin iktidar hoşgörü padişahlık güç cihan padişahlığı senin dedikten sonra boynunu eğerek selam verdi. 

_Aslanım canım oğlum padişahım hünkarım canım ben her zaman arkandayım dedi Handan 

Halime sultan ise ufak bir tebrik etti ve selam verip gitti.Fahriye sultanda selamını verdi ve gitti Ahmet mutluydu babasının ona ve annesine yaptıklarından sonra gün doğmuştu o 3 kıta' nın hükümdarı idi  Ali Osman' ın 14. Cihan padişahı Ahmet artık onun günü doğuyordu.