AHMET VE KÖSEM

ŞEHZADE KASIM

Kösem en sonunda mutluluğu yakalamıştı hamileydi.Zaman su gibi akım geçiyordu.Kardeşi ise hür biriydi hünkar haremi değildi.Kösem ise karı burnunda şekilde bebek bekliyordu.

SABAH 

Kösem sancılar içinde uyandı bebeği doğacaktı.

_Malhun hekim çağır doğuruyorum. 

_Peki Sultanım. 

Kösem ağrıları içinde ıkınırken Ahmet içeri girdi. 

Uzun süren doğumun ardından Kösem evladını şehzadesini kucağına aldı.

_İsmi Peygamber Efendimiz Sav. 'in oğlunun ismi Kasım olsun. 

Ahmet kulağına ezan okudu.....

Kösem o kadar mutluydu ki zaman o kadar güzel geçiyordu ki kardeşi evlatları sevdiği adam mükemellikti. 

Ey Kösem aşkınlar nefes alır 

Evlatlarımızla yaşar coşarım 

Aşkın bahçesine en güzel çiçeğim 

Mutluluk renginde yaşam sevincim

Ey Ahmet sen varsın ya cihan cennet

Sen varsın ya cihan huzur 

Sen varsın ya cihan mutluluk 

Sen varsın ya cihan AŞK 

Kösem bunları teker teker not alıyor bu şiirleri yazıyor mutlu oluyordu.Sonsuz mutluluk,huzur ,sevgi,aşk doluyordu.