Epilogue

232 5 0
                                    

EPILOGUE


Since I began to fall in love, maraming nagbago sa buhay ko. It changes how my life goes on. Whenever I dreamt, I always dreamed the past visions I see. Lahat ng mga bagay na ginagawa at nakikita ko noon, iyon ang mga madalas kong mapaginipan. I lost some part of me, I lost the vision to see what comes next to me.

Pero hindi naman naging hadlang 'yon sa akin para hayaan ko na lang 'yong buhay ko. Nawala nga amg paningin ko para makakita ng mga bagay bagay, hindi naman nanlamig sa akin 'yong mga kaibigan ko sa paligid ko.

Tatlong taon na ang nakalipas nang mawala ang paningin ko, and now I was expecting a baby boy. Six months na siya. Oh diba, hindi naman porque wala na akong kakayahan na makakita pa, hindi ko na magagawa pa 'yong normal na ginagawa ng mga taong may dalawang mata.

Gabe and Giya are engaged. Ponce and Evan is happily in love with their girlfriends, and Ronan were happily married with a woman he truly love.

"Ready ka na ba, hon?" she said.

I smiled, "never been before."

They remove the cloth around my eyes, I tried to adjust my eyes from the brightness I saw, sa matagal na panahon na puro dilim ang nakikita ko. Now I'm ready, again. Slowly, my visions were adjusting hanggat sa malinaw ko nang nakita si Elly sa harap ko.

"You're beautiful." Ngiti ko pa sa kanya.

"What I'm wearing now?"

"A floral dress," ani ko pa. "And the baby bump seems to be obvious."

"Oh my gosh." She hugged me tight. "Success ang operation!"

Napangisi na lang din naman ako, "I can finally see our beautiful family."

"I love you... Cae."

"I love you, Ellyna."

Two years ago, a patient who suffered from her illness tries to donate her eyes and that someone was me, now that I have her eyes. I can finally live what worlds mean to me now.

"Hey look at me," I said. She look at me and kissed her lips, "can we start again now?"

"Yes, hon, yes."

--THE END--

Isang Saglit, Isang Tingin -A Novel-Where stories live. Discover now