Everything Has Changed (Short Story Completed)

Leaving

I woke up early because of that fuc*ing phone! Ang sarap sarap ng tulog ko eh! Bwisit!!

" hello?! Sino to?!" Sagot ko sa phone ng hindi man lang tinignan kung sino ang tumawag.

" Hi sis it's me, Mark already told me what happened. How are you? I'm going home now. Actually I'm on my way na papunta dyan. Be ready because i will pick you up. I'll be there in a minute. Okay?" Sabi ni ate na kinabigla ko.

" okay. Thanks ate. Ingat" sagot ko sa kanya at nagmadaling lumabas para puntahan si Mark sa room nya para magpaalam.

Pagpasok ko sa room nya kalalabas lang nya galing cr.

" hey bess good morning" bati nya

" morning" sagot ko

" Ate Lily texted me. Malapit na raw sya." Sabi ni mark habang nagkakamot ng ulo. May kuto yata to haha

" yeah." Maikli kong sagot at lumapit sya para yakapin ako.

Maya maya lang ay may bumubusina na sa labas ng bahay.

Agad naman kaming bumaba.
Niyakap agad ako ni mark para magpaalam. And nagsabi na lang si ate kay mark ng "thankyou" and "goodbye"

Nagtaka ako. Pero dahil wala akong pake sa paligid ko tuloy tuloy lang akong pumasok sa kotse.

Ng makarating kami sa bahay deretso agad ako sa kwarto para maligo.

Ng paakyat na ko...

" hey Driana maligo ka na and i will cook. What do you want? After we eat nga pala we're going na. Mark will follow na lang sa airport so you can say goodbye to each other so go take a bath na ha?"

" what? I cant understand ate!"

" Isasama na kita Dri sa Canada. At least doon kasama mo ko. And also for you to move on. Okay" agad akong lumapit sa kanya at niyakap sya.

" thanks ate. I hope so" at im heading paakyat sa taas para maligo

Pagpasok ko sa room ko nakita ko na ang mga gamit ko na naka pack na sa bags.

Haaaaayst. Okaay gonna get myself clean.

While taking my bath at habang nakahiga sa bathtub..

(Driana's P.O.V)

Here I am crying.

Sobrang sakit.

Wala akong magawa dahil wala naman akong maipaglalaban

Hindi na ako ang mahal nya eh
Kaya sino pa ko para ipaglaban?
Kung ako rin lang naman ang naka kapit?

Ang swerte ng babaeng yun, napaka.

Akala ko sya na.
Sa tinagal tagal namin akala ko sya na.

Pero hindi pala.
After those fucking years na pinagsamahan namin ganto lang pala ang katapusan namin.

"Ugggghhh!! Eto na naman ako nagdadrama!!!!!" Sampal ko sa sarili ko para magising sa katotohanan.

Siguro mabuti na rin na sumama ako kay ate para malimutan ang sakit.

Para na rin mabawasan tong mabigat na to.

And i need to get myself busy para naman mabilis ang pag mo-move on ko.

Natapos na ako maligo and magbihis. Binilisan ko na at baka mahuli pa kami.

Ang flight namin ay 3pm and its already 1'10 in the afternoon.

Hinila ko na ang maleta ko and bitbit ko sa kabilang kamay ang backpack ko.
As i walk downstairs naaamoy ko na ang luto ni ate.

" hmmmmm! Ang bangooo ah! Parang alam ko yan a! Sa amoy pa lang! Hmm ma asim asim! Is that sinigang???"

" hahaha yeah! Masarap yan!" Pagmamalaki nya

" take your sit"

Nilapag ko sa couch ang dala ko at dumiretso na sa lamesa.

Tahimik lang kaming kumakain. At si ate na nagtetext yata.

"Yeah right, hanggang dito busy pa rin sya sa work nya." Sabi ko sa isip ko habang nakain.

Ng may biglang tumawag kay ate.

Agad naman syang tumayo at nag sign na excuse.

" yeah go ahead." At pagtuloy ko sa pagkain ko.

" driana? Are you done?" Tanong nya ng matapos nya makipag usap sa phone

" yeah im done ate. I will wash the dishes"
" okay mag ccr lang ako and then aalis na tayo. Okay?"
Tumango lang ako sa kanya.

After an hour here we are saying goodbyes to each other.
I hug mark back and i say goodbye.

" ingat kayo bess ah? Yung mga bilin ko sayo every month ah? Ipadala mo na lang" sabay tawa namin ni ate.

And here we are naglakad palayo di ko na makita ang kamay ni mark na kumakaway at nagdire diretso na kami pasakay ng eroplano.

"Goodbye feelings"

Abangan....