Πριγκιπικά Καθήκοντα

Κεφάλαιο 8

Όλοι οι βρικόλακες δικαιούνται μια δεύτερη ευκαιρία. Γιατί όχι κι αυτός; Εξάλλου σε λίγο καιρό θα είναι ο σύζυγος μου, πρέπει να τα πηγαίνουμε καλά έτσι δεν είναι; Ουτουσιαλλος ο Άηζακ θέλει άλλη και δεν έχω καμία ελπίδα, οπότε δεν χάνω και τίποτα αν δώσω τόπο στην οργή και τον συνχωρεσω.

Μπήκα μέσα στο σπίτι αποφασισμένη να τον βρω και να κατσουμε να τα βρούμε. Έψαξα παντού αλλά δεν ήταν πουθενά. Το τελευταίο μέρος που έψαξα ήταν το δωμάτιο. Πριν μπω άκουγα κάτι περίεργους θορύβους που μεγάλωσαν την περίεργα μου. Άνοιξα την πόρτα αθόρυβα και αντίκρισα το πιο φριχτό θέαμα που έχω δει.

Ο Ίθαν ήταν πάνω στο κρεβάτι με απο κάτω του μια υπιρέτρια . Όλοι καταλάβετε τι συνέβη. Έκλεισα με δύναμη την πόρτα και άρχισα να τρέχω με όλη μου την δύναμη χωρίς να σταμάτησω. Όταν απομακρύνθηκα αρκετά έκανα μια στάση. Βρισκόμουν στην θάλασσα περίπου 150 χιλιόμετρα από το παλάτι.

Έπεσα φαρδιά πλατιά στην άμμο και άρχισα ν κλαίω. Πως μπόρεσε να κάνει κάτι τέτοιο μια μέρα μετά τους αρραβώνες . Η μητέρα μου διάλεξε τον καλήτερο συζηγο. Το κεφάλι μου θα γεμίσει με κέρατα. Εγώ φταίω που θέλησα και να τον συνχωρεσω τον καζανόβα. Ξαναφερα με το νου μου την εικόνα και ξανάρχισα να κλαίω.

Τι έκανα και πρέπει να τα περνάω όλα αυτά τώρα. Ένιωσα κάποιον να με ακουμπά στο ώμο και γύρισα απότομα να δω ποιος είναι. Δίπλα μου στεκόταν ο Ίθαν . Πήγα να απομακυνθώ αλλά με κράτησε από το χέρι. " Πρέπει να σου εξηγήσω" " Και αν εγώ δεν θέλω να σε ακούσω; " " Τότε θα πρέπει να σε αναγκάσω" " Θα θελα να σε δω να προσπαθείς" είπα με ηρωνια.

Τότε αυτός με τράβηξε κοντά του και ένωσε τα χείλη του με τα δικά μου. Είχε κλειστά μάτια. Προσπάθησα να τον σπρώξω αλλά ήταν πιο δυνατός. Τα μάτια μου έκλεισαν ασυνέσθητα και αφέθηκα. Αυτό ήταν το πρώτο μου φιλί και ένιωθα περίεργα. Το στομάχι είχε γεμίσει πεταλούδες.

Είχα ξεμείνει από οξυγόνο και ευτυχώς διάλεξε την σωστή ώρα για να με αφήσει. Τα πόδια μου τα ένιωθα αδυναμα λες και ήταν ζελέ και τα πνευμόνια μου κόντεψαν να σπάσουν. Έτσι άρχησα να ησπνέω λεμαργα τον αέρα. ( Ω ναι . Οι βρικόλακες αναπνέουν)" Τώρα είσαι έτημη να με ακούσεις ; "

" Όχι" " Έτσι ε..; " είπε με ένα πονηρό χαμόγελο και με ξαναφίλησε. Αυτή την φορά δεν αντιστάθηκα τον άφησα να με οδηγήσει στο όνειρο. Ήταν τόσο όμορφη εμπειρία αλλά έπρεπε να τελειώσει. Πριν λίγο πηδιόταν ( συγνώμη για την έκφραση) με την υπιρέτρια. Δεν μπορούσε από την μια στιγμή στην άλλη να αλλάζει χαρακτήρα.

Όταν επιτέλους με άφησε έτρεξα πίσω στο παλατι χωρίς να τον αφήσω να δικαιολογηθει. Εξάλλου τα γεγονότα μιλούσαν από μόνα τους. Ήταν ο μεγαλήτερος μαλακας που γνώρισα ποτέ μου.

Είχε φτάσει μεσημέρι και έκατσα να φάω. Ομό κρέας ελαφιού. Το αγαπημένο μου. Το αίμα ήταν ακόμα φρέσκο και έτσι απόλαυσα το γεύμα μου. Αν δεν είχα βέβαια την μητέρα μου να με στραβοκοιτα καθόλη την διάρκεια του δείπνου θα το ευχαριστιόμουν ακόμα περισσότερο.

Αν και ήταν μεσημέρι με είχε πιάσει υπνιλια κι έτσι ανέβηκα στο υπνοδωμάτιο μου για να ξαπλώσω και να ξεκουραστώ. Στο κρεβάτι μου πάνω υπήρχε ένα μπουκέτο με κόκκινα τριαντάφυλλα . Η καρτέλα έγραφε:Πρέπει να μιλήσουμε όμορφη.Θα περάσω το βράδυ να σε πάρω να είσαι ετημη.Άηζακ. ♥♡♥

Να γιατί με στραβοκοιταζε η μητέρα μου στο δείπνο.

ΝΑ ΕΝΑ ΑΚΌΜΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ. ΤΑ ΛΈΜΕ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ. ♡ ♥ ♡ ♥ ♡ ♥ ♡ ♥ ♡ ♥ ♡ ♥ ♡ ♥ ♡ ♥ ♡ ♥ ♡ ♥ ♡ ♥ ♡ ♥ ♡ ♥ ♡ ♥