Bahçeye motorla girerken, Kaan ve Çağan'ın bir şeyler konuşarak eve yeni geldiklerini gördüm. Motoru durdurup, indim. Kaskı kafamdan çıkardığımda yanıma gelmiştiler bile. İkisinde de garip bir tuhaflık vardı.
"Neyiniz var lan sizin?" Bembeyaz yüzleri ile bana bakıyordular.
"Uzun hikaye." deyip Kaan geçiştirmeye çalıştı. Kaşlarımı çatıp Çağan'a baktım.
"Neyi var bunun?" diye sorduğumda, Çağan yüzüme bilmiyorum der gibi bakınca, Kaan'ın kolunu tuttum.
"Ne?" diye çıkıştığında anlamsızca ona baktım. Ne olmuştu bu çocuğa böyle?
"Çağan anlatacak mısınız?" diye sinirle soluduğum da, Kaan kolunu kurtarıp girişe doğru yürümeye başladı.
"Maçtan sonra eve gelirken, bizim okulda ki Yasemin ve Yağmur'u gördük içki içen bir kaç kişi tarafından tartaklanıyordular. Bizde onları kurtardık. Yasemin'i Kaan, Yağmur'u da ben alıp kaçtım." Anlattıklarını pür dikkat dinlerken "Bir şey olmadı dimi?" diye telaşla sordum.
"İyiyiz bir şey olmadı. Maçı da kaybettik zaten hepten tepesi attı anlayacağın." deyip Çağan sırıtınca, Kaan'ın hırslı bir yapısı olduğunu biliyordum. Hırsını kesinlikle babamdan almıştı. Derin bir soluk alıp, kolumu Çağan'ın omzuna atarak açık kapıdan içeriye girdik. Babamlar henüz uyamıştılar ve saat oniki'ye geliyordu.
"Herkese merhaba." deyip selam verdiğimde babam ve annem dönüp bize baktılar.
"Erkencisiniz Toprak bey." Babamın konuşmasına gülüp "İstediğin gibi bir evlat olmaya çalışıyorum." dedim.
Babam sinirlenince tek kaşını havaya kaldırıp bana baktı. Annem babamın elini tutup "Hadi geldiler yatalım biz artık." dediğinde zorda olsa bakışlarını anneme çevirdi.
Hiç bir şey söylemeden babam ve annem ayaklanıp, oturma odasından çıkarken babam yanımda durup, omzumu tuttuğunda bakışlarımı ona çevirdim.
"Bir gün baba olduğunda beni anlarsın." Söylediği her bir kelime kalbime o kadar çok dokunmuştu ki, yutkunup kafamı çevirmekle yetinmiştim. Bunca yıldır bize bir çok kez kızmıştı fakat hiç bir sözü bu kadar çok dokunmamıştı bana. Derin bir nefes alıp, kolumu Çağan'ın omzundan çekip "Herkese iyi geceler." diye mırıldanıp, yukarıya çıktım.
KAAN
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bugün günlerden cumaydı. Okul girişinde dikilmiş, kalbimin heyecanla neden çarptığını anlamaya çalışıyordum. Aklım dün geceye gittikçe kalbim sıkışıyor, nefesim daralıyordu. Nasıl olur da onu öpmek istemiş olabilirdim? Belki de olaydan dolayıydı. Evet, evet kesinlikle öyleydi. Derin bir nefes alıp, okula girdim. Bahçede ellerim ceplerimde yürürken bana seslendi.
