Have You Locked The Door?

Κεφάλαιο 1

Καθομαι δίπλα από το πεζοδρόμιο έξω από το διαμέρισμα μου. Έτσι όπως κοιτάζω κάτω βλέπω ένα ασπρο iPhone 4S σε εκπληκτικά καλη κατασταση. Το πιάνω από το έδαφος για να το δω καλύτερα. Μάλλον ανήκει σε κανένα κοριτσάκι κρίνοντας από την τρομερά λαμπερή μωβ θήκη. Παρολ αυτα θαυμάζω το κινητό, όσο κακοντυμενη κι αν ήταν η θήκη κατάφερε να το προστατέψει τελείως. Όχι μόνο είχε επιβιώσει από την τσάντα ενός ανυποψίαστου εφήβου κοριτσιού, αλλά βρισκόταν και στην αρχικη του κατάσταση. Χωρίς γρατζουνιές χωρίς βαθουλωματα...τίποτα.

Βαδίζω προς το διαμέρισμα μου, πετάω την τσάντα μου στο πάτωμα, βγάζω το παλτό και τα παπουτσια μου, καθως συνεχίζω να ψάχνω το κινητό. Όποιος το έχασε πρέπει σίγουρα να το ψάχνει. Εγω στη θεση του θα ειχα παθει κριση. Παταω το κεντρικό κουμπί και η οθόνη φωτίζεται. Σέρνω δεξιά το χέρι μου και ανακαλύπτω ότι δεν είναι κλειδωμένο. Ευχαριστώ το Θεό για τις χαζές έφηβες. ( αγνοώντας για μια στιγμή πως συνήθιζα να είμαι ακριβώς σαν αυτές). Ψάχνω τις επαφές, βρίσκω μια που γράφει " Μαμά" και πατάω το κουμπί της κλήσης.

Τίποτα.

Ήταν σαν στην οθόνη αφής να μην ειχαν καταχωρηθει τα δακτυλικά μου αποτυπώματα. Μπερδεμένη ξαναπαταω για κλήση. Και ξανά. Τίποτα.

Ήταν εκείνη η στιγμή που δεχτηκα μια κλήση στο δικό μου κινητό, ένα χρυσό iPhone 6. Εσυρα να απαντήσω και η φωνή της κολλητης μου έφτασε στα αυτιά μου.

"Γεια σου Amanda! Πως ήταν οι εξετάσεις σου σήμερα?"

Προς στιγμήν αφήνοντας το άλλο κινητό ξεχασμένο πέφτω σε μια βαθειά συζήτηση με την Jade για το απόλυτο χάος που είναι η πανεπιστημιακή ζωή. Κουβεντιάσαμε για λίγο για ό,τι κάνουν τα 20χρονα κορίτσια μέχρι να φτάσει στο σημειο που ήθελε.

"Είσαι απασχολημένη σήμερα? Υπάρχει ένα cool club που άνοιξε προσφατα στο κέντρο της πόλης και μερικοί από τους φίλους μου θέλουν να πάμε. Πρέπει να έρθεις μαζί μας!"

Κοίταξα γύρω την άνεση του διαμερίσματος μου. Είμαι αρκετά εσωστρεφής και προτιμαω να καθομαι μέσα και να διαβάζω ένα καλό βιβλίο, σε αντίθεση με την Jade, που πάντα μπλέκεται σε ένα σωρό μπελάδες. Είναι πάντα η ιστορία, έτσι δεν είναι? Τα ετερωνυμα έλκονται. Όσο κι αν ήθελα να μείνω μέσα σήμερα, χαμογέλασα και δέχτηκα. Εξάλλου, πως μπορώ να αρνηθώ μια πρόσκληση από την κολλητή μου?

Αφου κανονισαμε την εξοδο μας η κληση μας τερματιστηκε. Τοτε θυμηθηκα το αλλο κινητο που καθοταν στον καναπε μου.

Απογοητευση.

Το παιρνω και αρχιζω να ψαχνω για τυχον πληροφοριες της μαμας του ιδιοκτητη του κινητου. Σωστα! Πατησα τον αριθμο της στο δικο μου κινητο και πατησα κληση. Θα μπορουσα τουλαχιστον να επικοινωνησω με αυτον τον τροπο.

Το τηλεφωνο χτυπησε μερικες φορες. Ημουν ετοιμη να αφησω ενα μηνυμα οταν μια εξαντλημενη και ειρωνική φωνη ηρθε απο τα ηχεια.

"Ναι?"

Προσπαθησα να μην τεθω εκτος οριων για αυτη την αγενη απαντηση.

"Γεια σας, εμ, με λενε Amanda και βρηκα αυτο το τηλεφωνο εξω απο το διαμερισμα μου... Νομιζω οτι ανηκει στην κορη σας. Υπαρχει καποιος τροπος που θα μπορουσα να της το επιστρεψω?"

Η γραμμη ηταν ησυχη για μια στιγμη, περα απο τη δυσκολια στην αναπνοη. Τοτε:

"Νομιζετε οτι αυτη η μαλακια ειναι αστειο? Παρατηστε τα με αυτες τις ηλιθιες γαμημενες φαρσες!"

Εμεινα αφωνη για λιγο αφοτου αυτη μου το εκλεισε καταμουτρα. Ποιο στο διαολο ηταν το προβλημα της? Νομιζει έχω όρεξη για πλάκες? Παρα τη διεξοδικη μου συγχηση κοιταξα για ακομα μια φορα τον αριθμο. Καλα, τελος παντων. Δεν μπορω να βγαλω νοημα απο αυτο, αλλα δεν ειναι και δικο μου προβλημα. Αργα ή γρηγορα καποιος θα ηταν υποχρεωμενος να τηλεφωνησει και εγω τοτε θα απαντουσα και θα εξηγουσα την κατασταση σε αυτον. Θα λυθει με καποιον τροπο.

Ειχα ακομα μερικες ωρες μεχρι να συναντησω την Jade στο club. Ετσι καθησα με το "Πριν Φυγω" και ενα πακετο πατατακια.

Καθως ημουν βαθια απορροφημενη στην ιστορια, ενα δυνατο κουδουνισμα με ξαφνιασε.

*Μπιπ Μπιπ Μπιπ*

Κοιταζω τριγυρω και τα ματια μου συγκρουονται με την αναμμενη οθονη του λευκου iPhone. Α, αυτος πρεπει να ειναι ο ηχος της. Κοιταω τον αριθμο.

"Αποκρυψη"

Και ναι I'm back!

Πως σας φαίνεται μέχρι τώρα?

Λέτε η Amanda να βρει τον ιδιοκτήτη?
Και γιατί η μαμά της κοπέλας αντέδρασε έτσι?
Ποιος παίρνει τώρα τηλέφωνο?

Αυτή η ιστορία θα είναι μικρή περίπου 8 κεφάλαια.
Θα ανεβαίνει καινούριο κάθε μέρα.

Πείτε μου αν σας αρεσει για να τη συνεχισω.

Περιμένω σχόλια και γνωμες.♡