His Redemption

From the books (Prologue)

"Yes baby you so good ang sarap. Argh!." Maingay na ungol ng babaeng nasa ilalim ko na ni hindi ko alam ang pangalan.

"Argh baby faster! Damn it!" tili niya pa ng bahagya kong bagalan ang pag galaw ng kamay ko sa maselang bahagi niya.

"Patience babe." I said bago marahang hinalikan ang dibdib niya. Tila nasisiyahan na inilapit niya pa lalo ang ulo ko sa dibdib niya.

Bumaba ang halik ko patungo sa kanina lamang ay pinaglalaruan ng kamay ko. "Argh yes! Baby yes!." malanding halinghing niya niya while my tounge is busy playing with her clit.

Nagsisimula na akong marindi kaya umakyat ang halik ko sa leeg niya. "Ahhhh!."

I smiled triumphantly. Mala musika sa tenga ko ang sigaw niya. Mas gusto ko eto kesa sa mga halinghing niya. She was a fighter hanggang sa huling patak ng dugo niya ay sinusubukan niya pa din kumawala sakin.

"You said that I am good. Believe me honey you taste better." nakangiting pagkausap ko sakanya ng pakawalan ko ang leeg niya.

Pinagmasdan ko siya ng maigi habang nagbibihis ako. Maganda siya ngunit pangkaraniwan na sa mukha ng mga nabibiktima ko.

Salamat sa nagpauso ng mga disco club at bar. Naging madali na lang para sakin ang humanap ng mabibiktima. tambay ng mga modernang kababaihan na naghahanap ng gwapo at mayamang lalaki na maiuuwi at makakasama sa isang gabi o higit pa. Sa lugar na ito ay nagkalat ang mga maaaring pumatid sa pagkauhaw ko sa dugo.

Narinig mo na ang madugong parte ng istorya ko pero hindi mo pa alam ang pangalan ko. Kung sabagay sa buong buhay ko hindi ko na din mabilang kung ilan na nga ba ang pangalang ginamit ko. Marco, Alexander, Roberto, Jonathan, Albert at marami pang iba. Pero ang pinaka paborito ko ay ang tunay kong pangalan. Ang binigay ng nanay ko sakin ilang taon man ang lumipas kapag may pagkakataon at walang sagabal ay Peter Jackstone pa din ang pangalan na madalas kong gamitin.

"Holy cow! Peter ilang beses ko bang sasabihin sayo na wag mong paglaruan ang pagkain mo." napalingon ako ng marinig kong nagsalita ang kapatid ko na si Girlie na kapapasok lang ng silid.

"Hindi kaba marunong kumatok?" naiinis na pagsusungit ko.

Lumabas siya ng silid at kumatok bago pumasok. "There I know to knock." nakangisi niyang sagot na ikinainis ko.

"Wala ka bang lakad ngayon at ako ang pini peste mo?"

"Actually dapat may date ako ngayon pero tinamad ako. I feel like I am craving for Eucalyptus kaya pinapunta ko dito si Raven at pagkatapos pinaalis ko din." magiliw niyang sagot.

Kung nagtataka kayo kung ano ang kinalaman noong Raven sa eucalyptus. Para kasi kay Girlie ang bawat dugo ng biktima niya ay may lasang pinapaalala sakanya. May mint, may chocolate, strawberry at kung ano pa. May kaweirdohan siya pero kelan ba naging normal ang maging kagaya namin?

Alam kong alam mo na kung ano kami. Kami ang mga nilalang na inakala mong nang galing lamang sa imahinasyon ng mga ninuno mo. Kami ang mga laman ng kwento na ipinang takot sayo ng nanay o lola mo kapag ayaw mong matulog ng maaga sa gabi.

"Oh yes you get it right honey were a vampire. Spread the word." gaya ng madalas na sabihin ng kapatid kong si Girlie sa mga taong gusto niyang patayin. Kapag sinabi niya sayong bampira siya ang susunod na mararamdaman mo ay ang pangil niya sa leeg mo at unti-unting pagkaubos ng dugo mo.

Unlike me madalang pumatay si Girlie aniya kung sino lang ang may alam ng sikreto namin ang pinapatay niya kaya kapag gusto ka niyang patayin sasabihin niya lang ang totoo sayo and poof! no more you.