Absolution(Sequel to Russian Roulette)

Chapter 7

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο μετά από λίγο. Η συζήτηση κυλούσε πολύ άνετα, γελούσαμε. Μία ώρα μετά και βρισκόμασταν στο σπίτι μας μαζί με την αδερφή μου. Εγώ μπήκα να κάνω ένα μπάνιο και μέχρι να ετοιμαστώ, η αδερφή μου με την κοπέλα μου μιλούσαν για διάφορα θέματα. "Μια χαρά τα βρήκατε", είπα καθώς στέγνωνα τα μαλλιά μου με την πετσέτα. "Έχω και κάποιον να με υποστηρίζει σε αυτό το σπίτι", είπε η Camila και πήγε προς την κουζίνα να βάλει ένα ποτήρι νερό. "Τι εννοείς; Εγώ δεν κάνω τίποτα;". "Η Camila μου είπε ότι αύριο θα βγούμε για ποτό με τις φίλες σου", είπε η μικρή αδερφή μου χωρίς να με κοιτάξει. "Camz. Είναι δεκαέξι χρονών. Δε γίνεται να την πας για ποτό", είπα εμφανώς νευριασμένη. "Γιατί; Σιγά. Πρέπει να αρχίσει να πίνει. Και τι καλύτερο από εμάς που θα την προσέχουμε κιόλας. Τι έγινε; Μήπως σου χάλασα τα σχέδια;", είπε με ειρωνεία και επέλεξε μία ταινία από τη συλλογή μου για να δούμε. "Όχι. Καμία σχέση. Καλά έχουμε μέχρι αύριο χρόνο. Εγώ θα παω να ξαπλώσω. Νιώθω πολύ κουρασμένη. Καληνύχτα", είπα και έφυγα από το σαλόνι. Ξάπλωσα στο κρεβάτι και προσπάθησα να αφαιρέσω τις σκέψεις από το μυαλό μου χωρίς αποτέλεσμα. Ξέρεις, είναι αυτό που η μία σκέψη φέρνει την άλλη. Νομίζω πως μετά από ώρα να άρχισα να ηρεμώ. "Σ'αγαπώ", είπε η κοπέλα μου κάποια στιγμή στο αφτί μου και έβαλε το κεφάλι της στον θώρακα μου. Δεν κατάλαβα πότε μπήκε μέσα στο δωμάτιο και ξάπλωσε στην αγκαλιά μου. Χαμογέλασα ασυναίσθητα και χάθηκα στον ύπνο μου.

Δεν θυμάμαι τίποτα. Δεν μπορώ να καταλάβω τι γίνεται. Συνήθως έχω αντίληψη για το τι βλέπω. Όμως τώρα είναι όλα μαύρα, δεν μπορώ να διακρίνω τίποτα. Ξέρω πως ονειρεύομαι. Ξέρω πως δεν είμαι ακίνητη. Μπορώ να ακούσω την κοπέλα μου να με φωνάζει να ξυπνήσω. Αλλά ακούγεται τόσο βαθιά η φωνή της, σχεδόν σαν ψίθυρος. Δεν μπορώ να ανοίξω τα μάτια μου. Νιώθω τα χέρια της να σπρώχνουν το σώμα μου έντονα όμως τα μάτια μου αρνούνται να ανοίξουν. Ξαφνικά όλα σταματάνε, δε νιώθω το άγγιγμα της, δεν ακούω τη χροιά της. Δε νιώθω τίποτα. Και δεν γνωρίζω τι συμβαίνει. Αρχίζω να πανικοβάλλομαι. "Lauren", ακούω τη φωνή της Taylor και νιώθω το χέρι της απαλά στο δικό μου. Ήξερα ότι δεν γίνεται να την αφήσω, έχω κάνει τόσα για να την κρατήσω κοντά μου. Σηκώθηκα απότομα στο κρεβάτι. Η όραση μου ήταν θολή. Μπορούσα να διακρίνω δύο γυναικείες φιγούρες. Ανοιγόκλεισα πολλές φορές τα μάτια μου μέχρι να συνέλθω. "Είσαι καλά;", με ρώτησε η κοπέλα μου αλλά δεν γύρισα να την κοιτάξω. Πλησίασα και αγκάλιασα την αδερφή μου σφιχτά. "Σ'αγαπάω πολύ μικρό. Θα πεθάνω αν πάθεις κάτι". "Lauren, είμαι καλά. Τι έπαθες;", είπε και έφυγε από την αγκαλιά μου και με χάιδευε στα μαλλιά. Της χαμογέλασα απαλά και κοίταξα την κοπέλα μου που έμπαινε στο δωμάτιο με ένα ποτήρι νερό στο χέρι της. Μου το έδωσε και ήπια μια γουλιά. "Τι έγινε;", είπα αφού ήρεμησα λίγο πρώτα. "Δεν ξέρω τι έβλεπες. Εκεί που κοιμόμασταν, ξαφνικά άρχισες να φωνάζεις. Δεν έλεγες κάτι συγκεκριμένο. Έκανες απότομες κινήσεις. Προσπάθησα να σε ξυπνήσω αλλά δεν γινόταν τίποτα. Μετά σου φώναξε η Taylor και σηκώθηκες. Δεν θυμάσαι τι έβλεπες;". "Θυμάμαι μερικά πράγματα. Ήμουν σε ένα δάσος και περπατούσα σε ένα μονοπάτι. Είχε κρύο και γω είχα τυλίξει τα χέρια μου γύρω από το σώμα μου. Κάτι είχε συμβεί αλλά δεν ξέρω τι. Και μετά βρέθηκα σε έναν κενό, μαύρο χώρο. Ειλικρινά δεν ξέρω τι ήταν αυτό", είπα και ξάπλωσα πάλι πίσω. Έκλεισα τα μάτια μου και προσπάθησα να ηρεμήσω. Θυμόμουν κι άλλα πράγματα αλλά δεν ήθελα να τους τα πω, ήθελα να τα ξεχάσω. Ένιωσα κάποιον να σηκώνεται από το κρεβάτι­­­­­­ και τα φώτα του δωματίου έσβησαν μετά από λίγο. Άνοιξα τα μάτια μου και είδα την αδερφή μου ξαπλωμένη δίπλα μου. "H Camz;". "Μου είπε καλύτερα να κοιμηθώ εγώ μαζί σου σήμερα. Ξεκουράσου". Έκλεισα τα μάτια μου για ακόμη μια φορά αυτό το βράδυ και ένιωσα την αδερφή μου να με χαιδεύει στα μαλλιά. "Και γω σ'αγαπάω Lauren και σε ευχαρίστω για ότι έχεις κάνει για μένα. Που ποτέ δεν με άφησες".