kimsin sen? /2015

19

Korkmuş,
Yalnız,
Tükenmiş.

Sarhoş olmak için şişenin dibini görmesine gerek yoktu Sehun'un. Ağlamıştı o gece belki ciğerleri sökülene kadar. Üzerinde hissettiği tuhaf bakışlara aldırmadan bir banka oturup, ellerini yüzüne kilitlemiş ve bazen de başını bugün onun için kararmış gökyüzüne çevirip bağırarak ağlamıştı. Biraz canı yanıyordu fiziksel olarak ama hissetmiyordu bile. Telefonunu, gelen sıralı mesajların bildirim sesini daha fazla işitmemek amacıyla kapatmıştı arkadaşı onun için endişelenecek olsa da.

Sevmek.
Nasıl bu kadar güzel ve aynı zamanda acı verici olabilirdi?
Chanyeol'ü böyle uzaktan sevmek zordu.
Onu izleyip yaklaşamamak zordu.
Başkasının ona dokunduğunu izlemek zordu.
Başkasına güldüğünü izlemek zordu.
Başkalarıyla zaman geçirdiğini görmek zordu.
Umrunda olmamak zordu.
Farkedilmemek zordu.

Vazgeçmeyi hiç düşünmemişti Sehun, bugüne kadar.
Artık gidecekti.
Bu şehirden, ondan.
Kaçacaktı acılardan, onu sevmenin beraberinde getirdiği tüm zorluklardan.