Hell University (PUBLISHED)

Chapter 42

Kahit na ayokong kumawala pa sa kapit namin ay napilitan akong gawin. Hinarap nya ako at kitang-kita ko pa rin sa mga inosente nyang mata ang pag-aalala, labis na pag-aalala.

"T-Tinakot mo ako." Nauutal na wika nito. "Tinakot mo ako ng sobra-sobra, Zein. Takot na takot ako." Paulit-ulit na katagang binitawan nito.

Si Supremo Ace Craige, natakot? Sa pagkakaalam ko ay sa pusa lang sya takot pero hindi ko alam na nakatakot ko rin pala sya sa akin. Dapat ba akong matuwa?

"K-Kamusta na ang pakiramdam mo?" Tanong ko.

Hindi ko pa rin maiwasang mag-alala sa nagawa ko sa kanya. Umiling ito at inalalayan akong makaupo sa kama. "Makita lang kita, ayos na ako. So please, huwag kang magtatanong kung ayos lang ako habang andyan ka." Wika nito.

Heto na naman sya sa pagbibitaw ng mga katagang tumutunaw sa akin.

"S-Supremo. Bakit ang gwapo mo?"

Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang tanong na 'yon at bigla na lang kumawala sa labi ko. Damn! Ano ba 'tong sinabi ko?! Parang nahypnotized nya kasi ako. GOD! Nakakahiya ka, Zein. Kakagising mo lang kung anu-ano na agad ang nasasabi mo.

"Hindi ko alam, hindi ko alam na gwapo pala ako. Sa pagkakaalam ko ay si Matthew ang gwapo para sa'yo." Natatawa nyang sagot.

"Gwapo sya, oo pero iba ka e. Hindi ko alam kung bakit pero kakaiba ang sa'yo."

"Tigilan mo nga ako, Zein Shion! Pinapakilig mo ba ako?!" Mejo irita nyang tanong na ikinahalakhak ko.

Halos kurutin ko ang pisngi nya sa gigil na hindi pa rin naaalis sa kanya ang pagiging high blood at ang pagkunot ng kanyang noo at kilay sa tuwing iniinis ko sya. I missed teasing him!

"Bakit, kinikilig ka naman?" Birong tanong ko.

"Oo! Kinikilig ako. Masaya ka na?"

Laglag pangang napatingin ako sa kanya. Huh? Bakit parang andaling aminin na kinikilig sya? Grabe! Hindi man lang nagdeny, well Supremo is Supremo. Pero, kinikilig sya? UGH!

"Pero binabalaan kita, kapag ako nagpakilig, hinding-hindi mo na ako papakawalan."

Ang yabang talaga nito kahit kailan. Kahit naman hindi nya ako pakiligin, nakikita ko pa lang sya kinikilig na ako. Effortless. Hindi nya ba alam 'yon? Lalo na kapag nagbitaw sya ng salita na halos iumpog ko na ang sarili ko sa dibdib nya. Psh.

"Zein?"

"Hmmm?"

"I miss you."

"Fuck you!"

"I really miss you. Can I hug you, again?"

Hindi pa man ako nakakasagot ay muli na naman nya akong nabalot. Kagat-labing gumanti ako ng yakap at halos sumabog na ako sa sobrang pagpipigil na tumili. Heto na ba ang sinasabi mong pagpapapakilig? Huh? Supremo? Congrats! Super effective.

Nahuhulog na naman ako. Nakakainis ka, Supremo.

"Ngayon ko lang naramdaman ito, ngayon ko lang naramdaman ang pakiramdam na masarap palang pumatay... lalo na kung ikaw ang dahilan." Bulong nya habang hinahaplos ang buhok ko. Napapikit ako sa ginawa nya at sinandal ko ang ulo ko sa balikat nya. "Handa akong maging makasalanan para sa'yo." Dugtong pa nito.

Naramdaman ko ang pagpatak ng luha sa mata ko. Handa rin akong pumatay para sa'yo, Supremo. Handa akong magpakademonyo para sa'yo.

Iniharap nya ako sa kanya at pinunasan ang luha ko. "Akin ka lang ah? Mangako ka sa akin, Zein. Natatakot na talaga ako sa mga posible pang mangyari. Dito ka lang please... dito ka lang sa 'king tabi, Zein." Wika nito sa mata ko na tumagos sa diwa ko.