One Night Mate

6:Roads

Alpha Lee's POV

Hindi na ako nagsayang ng oras.Nang makababa na si Luisa ay kaagad kong inutusan ang mga tauhan ko na ihanda na ang lahat sa pag-alis namin.Hindi ako papayag na magbago pa ang isip ni Luisa at magpilit pa siyang manatili muna dito sa Blue Moon.

"Sigurado ka na ba sa desisyon mong ito,Alpha?"tanong ni Aaron,ang aking
third-in-command.

If it was up to me,I'd rather not have her but my Wolf hadn't been the same since that night.Fiercer.Crueler.Harder to control.

"Alam mong ito lang ang makakapagpatahimik sa kanya."walang emosyong sagot ko.

Hindi na sumagot pa si Aaron pero nakikita kong may nais pa siyang sabihin.Ibinalik ko ang tingin ko sa aking mate na abala sa pagpapaalam sa kanyang mga kaibigan.

I remember that night as clearly as if it happened yesterday.The way she looked dancing,her brown hair and milky white complexion.But two years and maybe the tragedy she experienced had taken a toll on her.

Her sparkling hazel brown eyes is now..dull.The life in them,that has been one of the reason she captivated me,is now gone.Extinguish like a fire dose in the ocean.

"Alpha,"pagbati ng isang miyembro ko."Handa na po ang lahat."

Tumango ako sa kanya at naglakad na palapit kay Luisa at sa mga kaibigan niya upang sabihin ang pag-alis namin.

"Nakahanda na ang lahat."sabi ko ng makalapit na ako sa kanila."We need to go."

I saw Luna Samantha's mouth press into a thin line and my Mate stiffen at my presence.I know she wants to say something but choose not to.

"Hindi na ba kami pwedeng humingi pa ng ilang araw kasama si Luisa?"blanko ang ekspresyon ng mukha na tanong ni Alpha Louise.Alam niya na ang sagot sa tanong niya pero itinanong niya pa rin para sa mga kaibigan nila.

"Maraming trabahong naghihintay sa akin."tanging sagot ko.

"You've been able to do those without Luisa for years.I don't think a few more days makes a difference."Luna Samantha snap out.

"Samantha."saway ni Alpha Louise dito."It's not a question wether Lee can perform his duty but if he would be able to if he isn't sure that Luisa is safe.Kahit ako ay hindi makakapagtrabaho kung alam kong malayo ka sa akin at hindi ako sigurado na ligtas ka."

"Pero--"nakita kong pinisil ni Louise ang balikat ng Luna ng yakapin niya ito.

"It's okay,Sam."My Wolf purr in my head at the sound of her voice. He longs for her,for the feelings that has been present that night we met,the time I held her in my arms."Babalik pa naman ako."I clench my jaw to prevent a growl from escaping.My Wolf didn't see a future were she will ever need to return here.Para sa kanya ang lugar ni Luisa ay sa tabi namin at wala ng iba pa.

Binigyan ko si Luisa ng sandaling oras para makapagpaalam sa mga kaibigan niya.I have to reign my Wolf when the Beta hugged her as if she belongs to him.Matapos ang ilan pang paalam ay naglakad na kami papunta sa mga sasakyan namin.

Ilang oras din ang byahe namin pabalik sa Red Claw.Tahimik lang si Luisa habang pinagmamasdan ang daan na tinatahak namin.Katulad ko ay hindi siya natulog sa byahe,ni hindi niya inalis ang tingin sa labas ng bintana.

Ilang minuto pa ay nakita ko na ang malaking gate na nagsisilbing daanan papasok sa aming teritoryo.Huminto ang sasakyan namin habang abala ang mga miyembro ng pack ko sa pag-inspeksyon sa sasakyang nauuna sa amin.Isang patakaran iyun na kahit ako ay dapat sumunod.Lahat ng sasakyan na papasok kahit sino pa man ang may-ari nito ay kailangan mainspekayon bago tuluyang pumasok sa teritoryo namin.

Nang matapos ang inspeksyon sa tatlong sasakyang gamit namin ay tuluyan na kaming pinapasok.Nakayuko ang mga bantay ng dumaan ang sasakyan ko bilang pagbati sa akin.Tinignan ko si Luisa sa jung anumang reaksyon na makikita ko sa pagdating at pagkakita niya sa aking tahanan.

Nakakunot ang noo niya habang tinitignan ang pack house kung saan nakatira ang maraming miyembro ng Red Claw.Sa paligid ng mala-mansyon sa laking pack house namin ay may ilang bahay para sa mga ilang nais ng sarilj nilang tahanan.Malayo sa gulo ng isang buong bahay na puno ng halos mga kabataan.

"Welcome to Red Claw pack,Luna."sabay kaming napalingon ng marinig namin ang nagsalita.Gumuhit ang isang ngiti sa labi ko ng makita ko ang pinakamahalagang tao sa buhay ko na palapit sa amin.

A/N:

Im so sorry for the long absence guys.It's been a tough year for me.I swear I had this chapter for months and can't think of why I can't finish it.

Sana buhay pa ang suporta niyo sa akin.

Love,
Ate Arra

Ps. happy Bday sakin 😊.!