Mabilis dumaan ang isang linggo sa klase. Nagkakilala lahat kami, at naging mag-kakaibigan... Imbes lang nga kay Daniel. Promise! May problema siya! Wala siyang ginawa kung hindi mag-smirk at matulog sa klase, at kainin o isubo ang bag at panyo niya. Weird i know. Paano ko nalaman? Tinitingnan ko siya ehhh :)))
"Class, I will pair you up for your first project in english." sabi ng english teacher namen "You have to create an essay about your partner. Dont treat this project as a joke because this will also affect your grade. Please settle down"
Sana partner ko si Colleen para masaya!
"Ms Colleen Valdez and..." please say Reyes, please "Mr. Huang zi Tao"
What? ahahahahahahaha!
Tiningnan ko si Colleen and sure enough she's blushing.
"Ms. Audrey Reyes and Mr. Daniel Yasai"
What?! Oh, Gosh. Ano daw?
"Hoy, Daldal!" tawag sa akin ni Daniel after ng classes. Tumigil naman ako sa pag-lalakad at humarap sa kanya
"Bakit?" tanong ko
"Tungkol sa project, pumunta ka sa bahay ko this saturday" sabi niya, sabay bigay ng papel na nakalagay ang address niya
#123 ka-echosan st. Puno ng gwapo, Quezon City
Malapit lang pala sa amin ehhhh.
"Okey" sagot ko, he just nodded and walked away
Ilalagay ko na sana yung papel sa bulsa ko ng may nakita ako sa likod nito. Inikot ko ang papel.
Hoy Daldal,
09xxxxxxxxx, text me. Wag mong ipagkakalat number ko, kung ayaw mo pang mamatay...
See you, DY ;)
YOU ARE READING
If we were Meant to Be
HumorMeet Audrey Katherine Reyes. Isa sa mga pinaka-tahimik na estudyante ng MA University. Hindi naman siya ganoong agaw pansin, at lalong hindi naman siya ganoon katalino. Sadyang tahimik lang talaga siya, and besides she really hates being in the lime...
