Vriendschap, Liefde en Verraad

Meertje

De volgende ochtend worden we wakker gemaakt door Sanne en Jennifer die weer terug zijn van het huisje. Zulke lieve blije mensen!! Ook Bas en Daan waren er weer,maar ik had tegen mezelf gezegd ‘don’t care!’. Maar er was iets, iets met Daan Bas Ruben en Teun, iets maar het was niet helemaal goed.. ‘Thijs waarom kijken ze de hele tijd?’ vraag ik aan Thijs maar die haalt zijn schouders op. ‘Moe zeker!?’ roep ik en wijs ze naar het ontbijt wat de moeder van Liam voor ons klaar heeft gezet. ‘Ruben wat is er?’ vraag ik onder het ontbijt maar hij negeert me kompleet. Met trots laat ik ze mijn nieuwe gitaar zien maar de enige die blij lijken zijn Jennifer, Sanne Noah en Yara. Na het ontbijt bedank ik de moeder van Liam hartelijk en we vertrekken richting een meer. Als we bij het meer aankomen zien we dat er niemand is, ‘Jeaah privee!!’ roep ik en ren het kleine strandje op. Noah doet me na en gaat in het zand liggen onder een boom, ik ga naast hem zitten net als de rest. ‘pfff nu al moe’ zegt Noah en hij lacht. Ruben en Teun zijn gaan zwemmen, Daan en Bas zijn gaan voetballen. ‘Noah weet jij wat er met ze is?’ vraag ik maar ook hij weet het niet ‘ze doen al zo sinds gister’ zegt hij. Ik mompel wat maar laat het er bij en pak de tweede bal en schop hem naar Thijs. ‘Kom op Thijsje beetje actief’ lach ik en met tegenzin staat hij op. Ook Jen doet mee en na een tijdje Noah en Sanne ook. Ashley is bij Ruben en Teun gaan zitten, we voetballen nog een hele tijd door en als we na een tijdje moe zijn gaan we onder de boom zitten. Zodra wij gaan zitten staan Ruben Teun en Ashley op en lopen naar de bal en beginnen te voetballen. ‘Eehm jullie mochten net ook mee doen hoor!’ roep ik maar geen reactie.  Ik draai me om met mijn rug tegen Thijs en sluit mijn ogen. Ik voel een harde klap in mijn gezicht en geschrokken open ik mijn ogen. Blijkbaar had ik een bal tegen mijn hoofd aan gekregen, ik kijk naar Teun Ruben en Ashley die hard beginnen te lachen. ‘Wat is jullie probleem!’ schreeuw ik en loop weg, ik ga een stukje verder op tegen een boom aan zitten. Na een tijdje komt Noah aanlopen ‘Alles goed?’ vraagt hij en komt naast me zitten, ‘Ja hoor’ zeg ik. ‘Nee dus’ zegt hij, ‘ik zeg toch ja?’ zeg ik niet boos bedoeld, ‘sorry daar trap ik niet in ik ken je langer dan vandaag!’ zegt hij en eigenlijk heeft hij wel gelijk. ‘Ze hadden het gister over jou en Daan en Bas klonken nogal boos’ zegt hij opeens, ik kijk hem verbaasd  aan. ‘ze hebben heel het verhaal tegen hun verteld maar op de verkeerde manier.’ Zegt hij. ‘maar hoe dan?’ vraag ik, ‘iets met dat jij hun bedriegt en al, maar dat zal jij niet doen toch?’ vraagt hij. ‘Nee! Tuurlijk niet’ roep ik bijna. ‘Noah, jij geloofd het toch niet en Jennifer en Sanne?’ vraag ik best bezorgd bang om nog drie van mijn beste vrienden kwijt te raken. ‘Nee tuurlijk niet!’ zegt hij en geeft me een knuffel, ‘Ben je gek!’ en hij lacht. ‘Oke’ en ik lach nu ook, en we lopen terug naar de rest waar ik Thijs een zoen geef en bij hem ga liggen. Nog steeds niet snappend wat er speelt, en wat Daan en Bas allemaal gezegd hebben, maar daar kom ik wel achter!