Absolution(Sequel to Russian Roulette)

Chapter 6

Οι ώρες περνούσαν βασανιστηκά αλλά αυτό που θα κάναμε αργότερα μου έδινε κουράγιο και ενέργεια να αντέξω. Είχα καιρό να νιώσω χαρούμενη. Στο μυαλό μού ήρθε η συζήτηση που είχαμε πριν με την Camila. Γύρισα και κοίταξα τριγύρω μου, ο καθένας στον δικό του κόσμο καθώς ο καθηγητής παρέδιδε το μάθημα. Άλλοι κοιμόντουσαν, άλλοι πρόσεχαν, αφηρημένα πρόσωπα. Ομιλίες και ψίθυροι. Τότε κατάλαβα πως είμαι μόνη. Πως το κατάφερα αυτό; Βέβαια πολλοί πλέον δεν έρχονται στα μαθήματα, προσπαθούν να τελειώσουν την πτυχιακή τους. Κοίταξα στην πόρτα και είδα τον Μάνο να μπαίνει αργοπορημένος όπως πάντα. Μου χαμογέλασε και προσπάθησε να έρθει στην κενή θέση που είχα δίπλα μου χωρίς να αναστατώσει ιδιαίτερα το αμφιθέατρο. Ήξερα πως με ήθελε. Το φανέρωνε πολύ έντονα. Δε λέω, καλό παιδί και όμορφο αλλά ενδιαφέρομαι μόνο για κοπέλες και ιδιαίτερα για μία συγκεκριμένη. "Hey. Τι κάνεις;", είπε και έβγαλε το τετράδιο του και ένα στυλό. "Καλά είμαι. Εσύ;". Αρχίσαμε να μιλάμε για διάφορα θέματα, του ζήτησα και τη βοήθεια που ήθελα για την εργασία και δέχθηκε με τον όρο να με βγάλει το σαββατοκύριακο για ποτό. Να δω πως θα το φέρω στην Camz αυτό. Τώρα που είχα παρέα, η ώρα πέρασε πιο ευχάριστα και πολύ πιο γρήγορα.

Χαιρετηθήκαμε και κατέβηκα στο σημείο που συναντιόμαστε για να φεύγουμε μαζί με τα κορίτσια, είχαμε τελειώσει όλες το μάθημα. Βρήκα την Ally με τη Normani και τις αγκάλιασα. "Η Mila είπε ότι έχεις να μας πας κάπου το απόγευμα", είπε η μικροκαμωμένη κοπέλα και έβγαλε ένα μπουκάλι νερό από την τσάντα της. "Ναι. Και έχω να σας πω μερικά πράγματα γενικά. Λέω να πάμε για φαγητό και στη συνέχεια πάμε και τη βόλτα μας". "Εγώ είμαι μέσα. Που είναι οι άλλες;", είπε η Normani και έκανε μερικά βήματα μπροστά για να δει καλύτερα μέσα στον χώρο του πανεπιστημίου. "Φυσικά όλοι αναζητούν την Θεά. Ηρεμήστε κορίτσια, εδώ είμαι", είπε η Dinah από μακριά και ήρθε κοντά μας. "Ναι Θεά, ότι πεις. Που είναι η Camila;", είπα και έβγαλα το κινητό μου για να την πάρω τηλέφωνο. "Που θες να ξέρω; Μαζί είμαστε; Που θα πάμε το απόγευμα;". "Η Lauren πρότινε να πάμε για φαγητό και μετά να πάμε όλες μαζί σε αυτό που μας έχει ετοιμάσει", είπε η Ally. "Αχχ μπράβο ρε κορίτσια. Και είχα μία πείνα". "Το κακό θα ήταν να είχες δύο. Θα έτρωγες και τα δικά μας φαγητά". "Είσαι τόσο αστεία, ξεκαρδίστηκα ρε Mani. Αν και της Ally το έτρωγα ευχαρίστως. Σιγά, πόσο θέλει να τραφεί αυτό το απέραντο κορμί". Απομακρύνθηκα λίγο για να την καλέσω στο κινητό της. Άργησε πολύ να απαντήσει αλλά μετά από ώρα το σήκωσε. "Που είσαι; Σε περιμένουμε στο σημείο με τα κορίτσια". "Φύγετε, θα έρθω να σας βρω μετά". "Δεν είσαι στο μάθημα;". "Όχι σχόλασα ένα δύωρο νωρίτερα και έφυγα". "Λέγαμε να πάμε για φαγητό και μετά-". "Θα έρθω να σας βρω εγώ. Τα λέμε", είπε και μου το έκλεισε απότομα. Ήξερα ότι κάτι δεν πάει καλά. Ήταν πολύ απότομη. "Η Camz θα έρθει μετά, πάμε να φάμε εμείς", είπα και κατευθυνθήκαμε όλες προς το αυτοκίνητο μου.

Στη διαδρομή ήμουν αρκετά σιωπηλή, τα κορίτσια είχαν βάλει δυνατά ραδιόφωνο και τραγουδούσαν ανεξέλεγκτα. Είχε πολύ κίνηση τέτοια ώρα οπότε δεν είχαμε κάτι καλύτερο. Σταμάτησα το ραδιόφωνο και γύρισα και τις κοίταξα. "Πρέπει να σας πω κάτι". "Πάλι ότι είναι στρέιτ θα μας πει και θα προσπαθήσει να το τεκμηριώσει. Δεν σε πιστεύω, να το ξέρεις", είπε η Dinah που καθόταν ακριβώς από πίσω μου. "Όχι. Πρέπει να σας το πω γιατί το απόγευμα θα πάμε σε ένα ορφανοτροφείο". Επικράτησε σιωπή για μερικά δευτερόλεπτα και η Ally άρχισε να φωνάζει ενθουσιασμένη. "Μύγα την τσίμπησε;", είπε η Normani που καθόταν στη θέση του συνοδηγού αφού γύρισε το κεφάλι της και κοίταξε την κοπέλα που ήταν στον κόσμο της. "Τι σκατά θα κάνουμε στο ορφανοτροφείο; Εγώ δεν πάω να προσέχω μούλικα, στο λέω. Μου φτάνουν τα αδέρφια μου". "Καλά είστε ηλίθιες; Δεν καταλαβαίνετε; Η Lauren με την Camila θέλουν να υιοθετήσουν παιδί". Επικράτησε πάλι σιωπή και τώρα ήταν η σειρά μου να αρχίσω να γελάω. "Καταρχάς, δεν είμαστε παντρεμένες, αρραβωνιασμένες ή ό,τι χρειάζεται για να γίνει αυτό. Επίσης, είμαστε στην Ελλάδα και τρίτον, η Camila είναι μόνο δεκαεννιά χρονών. Δεν έχουμε ζήσει τίποτα. Πάμε καλά;". "Με ξενέρωσες απίστευτα", είπε η Ally και σταύρωσε τα χέρια της. "Τι θα κάνουμε στο ορφανοτροφείο", είπε η κοπέλα δίπλα μου και γω ξεκίνησα το αυτοκίνητο γιατί είχε αρχίσει να ελλατώνεται η κίνηση. "Θέλω να σας γνωρίσω την αδερφή μου". "Έχεις αδερφή; Και γιατί είναι στο ορφανοτροφείο", είπε η Dinah και έφερε το κεφάλι της μπροστά, ακριβώς δίπλα από το δικό μου. "Οι γονείς μας έχουν πεθάνει. Όταν ήμουν πέντε. Και γω στο ορφανοτροφείο μεγάλωσα. Την λένε Taylor και... Αυτά".