EVA ✽

✽13✽

Bölüm Gizem için. Yorumlarıyla beni çok mutlu ediyor. Umarım beğenirsin canııım ^.^

Multimedia'da Ed&Eva ve bölüm şarkısı var. 

Keyifli okumalar! ☺ Yorum yapıp vote vermeyi unutmayın lütfen. Hepinizi kocaman öptüüm♥

✽

Marcus

Gece yarısına doğru elimdeki içki bardağını sehpaya bırakıp, zar zor yerimden kalktım. İçki içmek beni her ne kadar rahatlatıp, aklımdakileri unutmamı sağlasa da aynı zamanda kendimi güçsüz hissettiriyordu ve bu hiç hoş değildi.

Sarsak adımlarla salonun ortasından merdivenlere doğru yürürken ayağım görüşümün bulanıklaşmasından dolayı görmekte zorlandığım bir cisme takıldı. "Siktir." diye mırıldanıp dengemi sağladım ve nihayet ulaştığım merdivenlerden çıkmaya başladım. Muhtemelen Eva uyumuştu. Onunla uyumak istiyordum. Fakat sorun şuydu ki hangi odada olduğunu tahmin edemeyecek kadar kafam yerinde değildi.

Üst kata ulaştığımda benim odama bakma gereksinimi duymadan diğer misafir odalarına bakmaya başladım. Eva'yı hiçbir güç benim odamda yatıramazdı. Aslında ben bile yatıramazdım. O kadar inatçıydı ki çoğu şeye onu ikna etmeye başarsam bile benimle uyumasına asla ikna edemezdim. Teklif ettiğimde kaşlarının çatılıp, sinirle nefes alıp vermesi gözlerimin önüne gelince elimde olmadan buna gülüp odalara bakmaya devam ettim. Benimle uyumak istemeyeceğini bile bile neden hâlâ onun yattığı odayı aradığımı bilmiyordum. Sanırım gerçekten çok içmiştim.

Yerimde durup, düşündükten sonra omuzlarımı silkip aramaya devam ettim. Son olarak koridorun sonundaki büyük misafir odasına doğru yürüyüp sessiz olmaya elimden geldiğince dikkat ederek kapıyı açtım ve onun küçük bir kız çocuğu gibi yastığa sarılarak uyuduğunu gördüm. Bana ait olduğunu sürekli inkar ediyordu ama burada benim evimde uyuyordu. Benimleydi. Benimdi çünkü. Ve kimsenin onu elimden almasına izin vermeyecektim.

Yatağa doğru ilerken saçlarımı karıştırıp hızla tişörtümü ve pantolonumu çıkardım. Tam yatmak için yorganı kaldırmıştım ki pantolonsuz yatacak olmamın onu rahatsız edeceğini düşünerek, odama gidip üstümü değiştirmek üzere tekrar kapıya doğru yürüdüm. Lanet olsun. Bu kadar ince düşünmek sinirlerimi bozmuştu. Onun ne düşüneceği hiçbir zaman umurumda olmazdı ki. Çok fazla sarhoştum. Az önce aptal ve zavallı biri gibi başkasının düşüncesine önem verdiğimi düşünüp, yüzümü buruştururken odama gittim ve üstüme bir şort geçirip tekrar Eva'nın yattığı odaya girdim.

Onu oturup, uyurken izlemek gibi aptal bir düşünceyi hemen kafamdan atıp, dudaklarımı ıslattım. Tamam, bu kadarı sarhoş bir Marcus'a göre bile fazlaydı. Tanrım. Aptallar gibi onu uyurken izlemeyecektim. Bu çok... Saçmaydı. Onu uyanıkken izleyebilirdim ama uyurken asla böyle bir şeyi yapmazdım.

Yorganı kaldırıp, olası bir Eva çıldırma seansı'nı önlemek için elimden geldiğince sessiz bir şekilde yanına uzandım. Başım o kadar çok ağrıyordu ki kesinlikle bağırmasına ya da saçma konuşmalarına dayanamazdım.

Bana dönük olan sırtına bakarken saçlarımı karıştırıp, gözlerimi kapadım ve bir süre öyle durduktan sonra aniden bedenimi onun bedenine yaklaştırıp kollarımı beline sardım. Suratını görmesem de kollarımın arasındaki titreyen bedeninden uyandığını anlamam fazla sürmemişti. "Marcus." diye mırıldandıktan sonra bedenini döndürmeye çalışsa da buna kollarımı daha çok sıkarak izin vermedim.