"Aba aba so lahat talaga kayo botong boto kay West 'no?"
"Syempre naman!"
"Eh ikaw kelan mo balak magpakasal? Imbitahin mo rin ako ah!"
Biglang lumungkot ang ngiti ni Ryan.
"Kapag nahanap ko na siya..."
"Hmm?"
"Ah, wait lang Jillian."
Lumapit si Ryan doon sa isang staff ng winery at may inabot na naman siyang paper crane.
Nang bumalik si Ryan sa tabi ko, tinanong ko siya kung para saan iyon.
"Nag babaka-sakali na bibisita siya sa Japan at makakarating sa kanya ang mga paper cranes. She'll know na hinahanap ko siya."
"Sino? Si almost girl friend?"
Tumango si Ryan.
"Her name is Serenity, and she's the reason why I'm travelling the world."
Natigilan ako sa sinabi ni Ryan and I look at him with a mixture of awe and disbelief.
"You mean to say, hinahanap mo itong Serenity na 'to sa buong mundo?"
Tumango si Ryan then he grinned at me.
"Yep. Ang romantic ko 'no? Romantic na dakilang tanga."
Napatawa ako nang mahina.
Ang romantic ng dating but yes, this is so absurd. Kaya lang ganun naman talaga ang nagagawa ng isang taong in love. Who am I to judge?
"Is she a Filipino?"
Tumango siya.
"Yep. She's a Filipino."
"Hmm hindi kaya nasa Pinas siya?"
"I doubt it. Hinding hindi siya uuwi sa Pinas."
"May I ask why?"
Ngitian niya ako.
"I don't think kaya kong ipaliwanag sa'yo."
Tumango ako, "I understand. Pero penge nung paper crane."
"Huh?"
"Just in case na makita ko siya sa Pinas."
Naglabas si Ryan ng purple na paper crane sa bag niya at inabot niya sa akin ito.
"Ito ang itsura niya."
May inabot siya sa akin na isang maliit na picture. Isang litrato ng babaeng mahaba ang buhok, medyo singit ang mata at may magandang ngiti.
"Oh, ang ganda ah."
"Naman!"
"Serenity huh? Sana mahanap mo na siya."
"Sana nga, Jillian. Sana nga."
~*~
"So, aalis na bukas si Ryan?" tanong ni West habang naglalakad kami palapit sa Osaka castle. "I mean, hihiwalay na siya sa atin?"
Tumango ako, "yep. Aalis na siya. Bukas na ang flight niya papuntang Singapore."
Napangiti si West, "buti naman."
Twenty First Shot
Magsimula sa umpisa
