Travelling from Pampanga to Laguna has been a weekly thing for me ever since freshman year. What choice do I have apart from taking the bus from Pampanga to Cubao then Cubao to Laguna? Unless my parents buy me my own blue Honda Jazz (which is WAY too far from happening), nothing. Since that's the case, bawal mag-inarte. May pagkamaselan ako, inaamin ko 'yan. So ngayon, ano—mali—sino na namang inirereklamo ko? Siyempre, 'yung katabi ko sa bus pa-Cubao.
Dahil nga may kaselanan ako, sumakit talaga ulo ko kay kuya na pangalanan nalang nating "Manong Jun" (iyan ang narinig kong tawag sa kanya). Nakakaloka ang amoy niya, friends. Pasensya na kung magiging OA o may masasaktan ako pero sadyang hindi ko kayang i-tolerate ang amoy ng sigarilyo. Jusmiyo! Kaya nga ako sumakay sa airconditioned bus ay para hindi ako mangamoy usok o ano man, then this! Ito pa ang dagdag-asar, sa dami ng bakanteng upuan sa likuran ko, talagang sa 'kin pa tumabi samantalang ang mga kasama niya magkakasama sa likod. Nakakairita, 'nak ng tipaklong.
Habang nasa biyahe kami, pahirapan talaga huminga. Pagkaupo palang kasi ni Manong Jun, 'yung amoy talaga ng sigarilyo ang nanuot sa kaloob-looban ng ilong ko. Ang sakit sa kalooban. Mabuti na lamang at ang bango ng panyo ko (courtesy of Downy Passion. Lol) kaya nakatiis ako kahit papaano. Kaya nga lang, sabi nga nila, some things weren't meant to last forever. One good example is my hanky's fragance. Malamang, sa halos isa't kalahating oras na biyaheng 'yun, nasinghot ko na lahat ng particles na nagpapabango sa panyo ko.
Oh, baka sabihin niyo sobra naman ako makapanlait, NO. Totoo naman kasi eh. Sabi ko nga, maselan ako sa ganyan. Bakit? Dami ko kayang echos sa katawan. Shampoo, conditioner, sabon, toothbrush, di mawawala mga iyan sa ritwal ng pagligo ko. Tapos maging ang lotion, pulbos, at pabango ay hindi ko pwedeng tanggalin. Could you imagine the frustration I felt when Manong Jun sat beside me? I made an effort to smell good, THEN THIS?! Call me 'maarte' or what, I don't care. If you were in my shoes, I'm sure you'd understand.
Kaya sa mga tao diyan na nagbabalak sumunod sa yapak ni Manong Jun, ay nako. Pakiusap lang, huwag. Kung pwede nga, iwasan na rin ang paninigarilyo o kahit ano pa mang bisyong maaaring makasira sa katawan. Anddd... According to the Section 5 (Smoking Ban in Public Places) of the Republic Act No. 9211 also known as Tobacco Regulation Act of 2003,
"Smoking shall be absolutely prohibited in the following public places:
a. Centers of youth activity such as playschools, preparatory schools, elementary schools, high schools, colleges and universities, youth hostels and recreational facilities for persons under eighteen (18) years old;
b. Elevators and stairwells;
c. Locations in which fire hazards are present, including gas stations and storage areas for flammable liquids, gas, explosives or combustible materials;
d. Within the buildings and premises of public and private hospitals, medical, dental, and optical clinics, health centers, nursing homes, dispensaries and laboratories;
e. Public conveyances and public facilities including airport and ship terminals and train and bus stations, restaurants and conference halls, except for separate smoking areas; and
f. Food preparation areas."
(Reference: http://www.gov.ph/2003/06/23/republic-act-no-9211/)
O ayan ah, smoking in public places is prohibited by the law. Hindi ko sinasabi ang mga ito para lang sa kapakanan ng mga maseselan sa amoy na tulad ko, para rin ito sa lahat. Masama po sa katawan ang ganyan eh. Saka makapit sa katawan at buhok ang amoy. Seryoso. Ugh, kinikilabutan ako. Haha. Basta iyon, sana sumunod po tayo sa batas. Para sa ikabubuti iyon ng lahat. Okay, okay?
