MMTIMH 7

5.4K 104 6
                                    


I just stand in front of him. Jaw dropped.

Kung alam niya lang kung gaano ko siya gusting yakapin at hagkan.

Ilang taon narin kaming hindi nagkita. Ang laki na nang pinagbago niya. I must admit mas lalo siyang gumwapo.

We stayed on that position. No words needed. Just looking at each other's eyes as if were communicating with just our stares.

"Honey, kanina pa kita hinahanap andito ka lang pala."

Tawag nang babae kay Vector. At siya ang unang bumawi sa titigan namin. Napayuko na lang ako. At nagmadaling umalis.

"I'm sorry honey"

"It's ok, bakit kaba kasi natagalan dito?" tanong ng babae

"Akala ko kasi may nakita akong parang kakilala ko, hindi pala." Narinig ko pang sabi ni Vector.

At dahil sa pagmamadali ko ay may nakabangga akong lalake.

"I'm sorry" sabi ko at naglakad ulit ng mabilis.

I just walked as fast as I can without looking back.

It's just too painful to see the person you only love, loving someone else.

Lakad takbo lang ang ginawa ko hanggang makaabot ako sa parking lot. At agad pumasok sa kotse.

Doon na nagunahang bumagsak ang mga luha ko na kanina pa nagbabadyang pumatak.

"How can you live a good life while I'm miserable until now?" tanong ko sa sarili ko

"How can you let go, when I'm still holding on?"

Iyon ang mga tanong na gusto kong itanong sa kanya ng harapan pero hindi ko magawa.

At parang nakisama pa ang panahon dahil biglang umulan ng malakas.

________________________________________________________________

sorry ngayun lang ulit na UD...

My Math Teacher Is My Husband (I Fell Inlove with My Math Teacher Book 2)Where stories live. Discover now