SAVAŞÇI

2.Bölüm / Kardeşim Yaşıyor

Kahvaltı çok sessiz geçti.Ama teyzemin aşırı derecede mutluluğu beni şaşırtmıştı.Şu anda bunun pek bir önemi yoktu.Bugün Sophie'nin -Karen'in kızı-evine gideceğim.Başıma neler geleceğini merakla bekliyorum.Beni eve bile almayacaktır diye düşünüyorum.Çünkü annesinin ölümünü dahi kapatmaya çalışan bir insan.Ve intihar mektubunda birini doğurttuğundan bahsediyordu.Ve kızı tüm bunları biliyor,eminim.Belki şu göbek bağı hakkındaki bilgidir ha?Ben böyle dalmış otururken teyzemin sesi ile irkildim.

-Hayley,dünden beri sana birşeyler oldu.

-Yok canım ne olacak?

-Ne bileyim sanki sakladığın bilmememi istemediğin bir şey var.

-Nereden çıkardın teyze bunu ?

-Bilmiyorum,boşverelim.

Gülümsedim.Umarım hiçbirşey anlamamıştır.Anlamamış gibi gözükürdü teyzem hep.Sonra hiç ummadığın anda da vuruşunu yapardı.Zeki bir kadındı o.Düşündüğümden daha zeki.Bu sırada cep telefonum yine o iğrenç zil sesi tonuyla çalmaya başlamıştı.Hala bu zil sesini değiştirmediğim için kendime kızarken telefonu açmayı başarabilmiştim.

-Nasılsın tatlım?

-İyi,sen?

-Ben de iyiyim.

-Ee nasıl tatil?

-İyi,bugün dışarı çıkacağız.Sen de gel hadi.

-Kim kim?

-Ben,Emily,Olivia,Anna,Martin,Nolan ve Harrison bir de sen.

Hiç üşenmeden gelecekleri sayması beni oldukça şaşırtmıştı.Ben kısa cümleler kurardım çünkü.Uzunlarla pek işim olmazdı gerekmedikçe.

-Yok ya gelmeyeyim ben.Hem biliyorsun onların yanında rahat değilim.

-Ama...

-Sen eğlenmene bak.Hem benim işim var.

-Peki,tamam.

-Seni çok öptüm,görüşürüz.

-Ben de seni,görüşürüz.

Telefonu kapattım ve teyzem arkamdaydı.Beni dinlemeyi ve bunlardan birşeyler çıkarmaktan resmen zevk aldığını düşünmeye başlamıştım.Kaşlarını çatarak o beklediğim soruyu sordu.

-Ne işi bu?

-Ne ne işi?

-Hayley !

-Dışarı çıkıp birkaç t-shirt alacağım.Beğendiğim modeller var.

-Onlarla da gidebilirdin.

-Ama onlarla olmaktan nefret ediyorum.Ama bu Diana için geçerli değil.O benim en yakın arkadaşım.Kötü günlerimin de iyi günlerimin de dostu.

Uzun bir cümle kurmuştum ve bu gerekli bir zaman dilimiydi.

-İyi,birlikte gideriz.

Ne?Birlikte mi?Ne olur bir engel çıksın.Ya bu kadın bugün faturaları ödeyecekti hani.Zaten yalan söylediğimi de anlamıştı.Hayır,neden başka bir yalan bulamadım ki?

-Teyze.

-Efendim canım.

-Faturaları ödedin mi sen?

-Evet.

-Anladım.

-Niye sordun ki?

-Hiiç...

-Sen benim senle gelmemi istemiyorsun ve bir işler karıştırıyorsun.

-Hayır sadece biraz yalnız olmak istiyorum.