Hanggang Dun Na Lang Ba

Chapter Thirty-nine: Dont leave me

Boom shakalaka boom shakalaka..

****

[Miko's POV]

2 linggo na ang nakalipas at d parin si Rai na ooperahan ...

Kailangan na daw siyang dalhin sa ibang bansa para mapa operahan mas makakabuti daw na don muna siya hanggang gumaling siya...

Malungkot man pero kailangan Kong tanggapin na mawawala si Rai sa tabi ko ..

Naaawa na rin ako kay rai ang payat niya na at lagi dumudugo ang ulo niya nababawasan na siya ng dugo lalong lumalaki ang tumor sa ulo niya na pede niyang ikabaliw at ikamatay....Ayokong mawala si Rai..

Naramdaman ko na may tumutulong luha sa aking mata...

"Umiiyak ka nanaman" tumingin ako kay Rai na nakahiga ngaun...

Pagnakikita ko siya hndi ko mapigilan na d mapaluha....Awang awa na ako....

Gusto ko na siyang gumaling makasama....

"Rai DBA hndi mo naman ako iiwanan diba" sabi ko habang pinupinasan ko ang luha ko

"Anubayang pinagsasabi mo ....oo naman hndi kita iiwanan ...gagaling ako at Makakasama na kita makakapagdate na ulit tayo....At may pangarap pa tayo...D kita iiwanan ok" sabi niya ..

Humagul gul na naman ako sa iyak...

Pinunasan niya naman ang mga luha ko..

"Rai Pagbumalik ka Pakasal na tayo agad ha" deretso Kong sabi

Ngumiti naman siya

"Oo ba ....Para d na tayo maghiwalay pa...." Sabi niya at hinalikan ang noo ko...

*****

Bumili muna ako nang pagkain ...
Wala sila Rei ngaun pumasok sila ngaun ako lang hndi.

At ang dahilan daw nang brain tumor ni Rai ay dahil sa stress at pagod masyado daw niyang ginagamit nang gusto ang utak niya marami siyang iniisip at eto daw sakit na ito nasa lahi na nila..

Gusto sana nila ako samahan kaso sabi Kong kaya ko naman....

Bumalik na ako
.....

Pagpasok ko nakita ko siyang natutulog.

Umupo ako sa tabi niya.

He so weak ....Ang payat niya na....I don't want to lose Him....

I bit.my lips at pinipigilang hndi umiyak...

Napatigil ako nang narinig k ang monitor na nagiging deretso ang Linya...

My tears start to fall

No!

"RAII!! NO DONT LEAVE ME...NURSEE!!" Sigaw ko habang patuloy sa pagiyak.
..

Mayamaya dumating na ang mga nurse at doctor pinalabas muna nila ako ...

Umupo ako sa mga uluan don at
Napahawam ako sa noo ko...

Rai plsss don't leave me ....

Patuloy parin sa pagtulo a g mga luha ko sa mga mata k..

********

Naghintay lang ako dito nang dumating ang papa at kapatid ni Rai

"Nasan ang anak ko" SBI nito

Tinuro ko ang room niya..Biglang lumabas ang doctor

Dalidali akong lumapit

"Doc ano na pong nangyari .." Sabi ko

"I'm Sorry---" d k na pinatuloy at humagulgul ako sa iyak pati na rin ang papa ni rai...

Rai...

"Ahmmm mam ..
Hndi pa po patay ang pasyente...
Ehem I was saying Im sorry at lalong lumala ang sakit niya..." Sabi ng doctor.

Pinunasan ko ang luha ko...

Yan kasi Miko OA eh d pa kasi pinatapos ...

"Pede na po kayong pumasok" dugtong nito..

Dumretso ako at pumasok ..

Nakita ko si Rai na maraming nakakabit na mga Linya sa kanya...

"He needs Teraphy...Pero hndi ito sapat para mapagaling siya..." Marinig Kong sabi ni doctor papasok sa room kasama ang pamilya ni Rai

Nagpaalam na ang doctor at lumabas....

Humarap ako kay Rai....

Gagaling ka Rai....pagsubok lang to..We will Fight...

Lumapit ako sa kanya

"I love you Rai....Don't leave me ..."

******

New chapter update..

Waahh may lovely Rai ...

BTW malapit na pong matapos to mga 3 chapters na lang po or 4 ..

Plss support may story.

Pls Vote, Comment and share

.

Love lots!