Creepypasta - poznaj ich historię.

Laughing Jill

 "PRZERYWAMY WIADOMOŚCI: Seria nagłych zgonów przetoczyła się ostatnio przez cały kraj. Policja i detektywi znaleźli zakrwawione ciała, całe zniekształcone i pokiereszowane. Jesteśmy w trakcie poszukiwania mordercy, ale zalecamy wam zamknięcie wszystkich drzwi i okien dla podejrzanych osób."

W 1925 roku, dziewczynka zwana Mary była jak każde dziecko w wieku 6 lat. Miała wybujałą wyobraźnię i zawsze chciała trochę uwagi. Choć był to dość ponury czas, Mary nie miała tylu znajomych , biorąc pod uwagę jej samotną matkę, która była surowa wobec innych rodzin i ich dzieci. Dodatkowo matka Mary, Katherine, była bardzo ostrożną matką i nie chciała, by ktokolwiek skrzywdził jej córkę i nie ufała prawie nikomu. Nawet uczyła ją w domu, żeby nikt jej nie skrzywdził i niczym nie zaraził. Pewnego dnia Mary bawiła się sama, swoimi zabawkami w swoim pokoju. Jej matka przeszła przez pokój i poczuła, że coś jest nie tak. Czuła jakby Mary nie była sama... mówiła sama do siebie? 

-Kochanie... Czy ktoś jest w Twoim pokoju? - spytała, a jej oczy zrobiły się duże i lekko drżały. 

-Oh! To tylko przyjaciółka, mamo. - powiedziała Mary i kontynuowała zabawę zabawkami. Matka Mary podeszła do drzwi i spojrzała na nią ze zmartwieniem. 

- Oh... Kto to jest?

- To moja nowa przyjaciółka, Roześmiana Jill. Jest zabawnym clownem i ma jasne kolory, spójrz! Mary wskazała na puste miejsce obok niej. Jej matka była zdezorientowana, ale zrozumiała i poskładał wszystko w kupę. Powiedziała naturalną frazę, którą mówi każdy rodzic w takim momencie:

- Ah, widzę. Miło mi cię poznać "Roześmiana Jill" i życzę miłej zabawy. Wyszła z pokoju, a Mary jeszcze więcej "ze sobą" gadać. Przynajmniej dobrze, że Mary znalazła kogoś, z kim mogłaby porozmawiać, bo jej matka nigdy nie pozwoliła, by się z kimś zaprzyjaźniła. To było dziwne, ale Mary nie miała wielu przyjaciół do rozmowy niż jej mama. 

Minęły 3 lata i Mary nadal rozmawiała z Jill i poszło to za daleko. Mary miała już 9 lat i nadal rozmawia ze swoją przyjaciółką. Jej matka była bardzo zmartwiona, czy jej dziecko, ale to trwało za długo. Gdziekolwiek Mary poszła ze swoją mamą, zawsze rozmawiała z Jill, więc tak jak inne matki, Katherine nigdy nie chciał, by jej dziecko wyglądało jak nienormalne w miejscach publicznych. Juz miała z tym do czynienia. Następnego dnia Mary i jej mama poszły do lokalnego lekarza. 

Zbadał ją i zadał pytania. Kiedy badania się skończyły, lekarz wyszedł z pokoju i porozmawiał z matką Mary. 

- Co z moim dzieckiem ? Jest zdrowe? Czy jest na coś chore?

- Jest zdrowa, ale polecam ci to... - lekarz wyjął buteleczkę z kieszeni, która zawierała trochę płynu.

- Co to jest? - matka Mary zaczęła niekontrolowanie się trząść.

- To tylko lek, który pomoże jej wrócić do normalności. To rodzaj symptomu, który występuje u dzieci między 5 a 8 rokiem życia. Twoja córka opowiedziała mi wszystko po tej postaci, którą stworzyła w swojej głowie. Jej osobowość, jej wygląd i to co mówi. Jeśli lekarstwo nie da żadnych rezultatów, wróćcie do nas, a my będziemy wiedzieć co robić. - Katherine wzięła buteleczkę i wyszła z dzieckiem.

Minęły kolejne 3 lata, Mary miała 12 lat i nadal rozmawiała ze swoją przyjaciółką, Jill. Jej matka nie mogła już tego znieść. Mary wzięła lek raz lub dwa razy, a po 11 roku życia nie chciała w ogóle przyjmować lekarstw. Kłóciła się z matką i kompletnie oszalała od.... 12 roku życia.