Onu ikinci görüşüm o günkü akşam yemeğinde olmuştu.
Benden, sergilediği kaba davranıştan dolayı özür dilemesini bekliyordum.
Fakat yapmadı.
Yemek boyunca bana sadece iki kez bakmış ve geri kalan vakit boyunca beni sadece umursamamıştı.
Hayatımda gördüğüm en umursamaz çocuktu.
Belki de kızlardan hoşlanmıyordu, bilmiyorum.
Ama bu benimle iyi anlaşmasına bir engel değildi.
Benden nefret ediyormuş gibi davranması canımı sıkıyordu.
Belki de gerçekten ediyordu.
Fakat ikimiz de biliyorduk ki ben bunu hakedecek bir şey yapmamıştım.
