Temporary Marriage[slow update]

ELEVEN

CHAPTER 11.

[Claire Pov:]

As usual andito kami sa gym. Kasama ko ang mokong na to.

Habang patagal nagugustuhan ko na din ang figure ko. Hindi na ako mataba gaya ng dati. Hindi na rin ako madalas laman ng tukso sa school. Ay dapat lang kasi college na ako.

“punta tayo sa tagaytay bukas ah” sabi ni Stanley habang may inaaayos sa kotse niya. Pauwi na rin kasi kami.

“bakit?anong gagawin natin don?”tanong ko.

“kailangan ba lahat ng pupuntahan natin may tanong?” siya ng tingnan niya ako.

=_=

“bakit masama bang magtanong? May quiz kami bukas kaya hindi ako pweding mag absent” sagot ko. Pumasok na ako sa kotse niya.

“don’t worry e excuse kita bukas. Mag special quiz ka nalang”sabi niya……………

“malapit na ang kasal, hindi kapa nasusukatan ng gown”dagdag niya.

“ganoon? Kailangan pa talagang sa tagaytay?” tanong ko.

“don din naman tayo mag papakasal. Mas mabuti na rin don na tayo magpasukat para hindi na tayo mahirapan”.sagot niya……….

“okey, sabi mo………………wag mo rin kalimutan yong usapan natin” sabi ko.

“talaga ate, pupunta tayo ng tagaytay?!”oh grabi ha ang babaw ng kaligayahan. Para tagaytay lang abot langit ang ngiti.

“oo kaya mag impaki kana”sagot ko.

“okey sabi mo eh” tapos tumakbo na siya sa kwarto niya…………………………..

“ate mga ilang days ba tayo don?” tanong niya.

“4 days” sagot ko.

“yes, tamang tama may masusuot pa ako dito……. Buti nalang sinama ako ni kuya Stanley kahapon sa mall. Kung hindi malamang hindi ako makakasama sa inyo.” Masaya niyang sabi.

“tika, diba may klase ka kahapon? Wag mong sabihing nagcuting class ka?”

“grabi ka naman ate, love ko kaya ang pag-aaral. Kahapon e wala kaming klase. Sakto naman nangangailangan ng kasama si kuya kaya sinamahan ko siya.” Sagot niya.

“ate ito yong sayo, nakalimutan kop ala ibigay sayo…………….”sabay abot ng paper bag. Kinuha ko naman tapos binuksan ko.

“oh diba ang ganda! Si kuya Stanley ang pumili niyan pero ako sa kulay ha.”^__^

“sayo na. hindi naman ako nagsusuot niyan”sabay balik sa kanya.

“ikaw naman ate masyadong conservative! Isang araw mo lang naman ito susuotin eh”

“basta ayoko niyan”

“hindi pwedi. Sayang naman yong  1k ni kuya kung hindi mo lang susuotin”

O___O

“ano?! 1 k? yang damit nay an 1 k?” ang mahal naman.

“oo, arrow kayang brand nito kaya mahal” sagot niya.

Grabi ang ganoon ka nipis na damit 1k. imposibleTT_TT

“ang ganyan ka nipis 1k? grabi………..

“maganda naman ah… kahit manipis suotin muna may brazer ako pahihiramin kita.. tamang tama terno sila” sabay kuha sa isang paper bag.

TT__TT

Sa huli napapayag niya rin ako.

“wow ang ganda pala rito!!!”(O^O) manghang sabi ni celanie pagkababa naming ng kotse.

Tama siya napakaganda dito sa tagaytay.

“so here welcome sa tagaytay”si Stanley ng makababa kaming tatlo.

Hmmmmmmmmmm!!!!!!!!

Ang sarap ng simoy ng hangin. Miss ko na ang dati. Nong bata pa ako masayang naglalaro sa bukid kasama si lolo. Ganito rin ang hangin don. Napaka sariwa.

“kuyaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!!!” napatingin kami sa batang sumigaw.

“kuya Stanley ikaw bayan?” tanong ng batang akay ni Stanley.

“talaga? Lolo? Lola? Andito nap o si kuya” sigaw niya.

Napangiti tuloy ako… ang cute niya.kapatid niya siguro ito dahil magkawahid sila.

“sino po sila kuya?” tanong niya sabay tingin sa amin.

“ah sila ang mga ate mo.. si ate Claire at si ate celanie” pagpapakilala naman ni staley sa amin ni celanie.

“talaga po? Mga ate ko sila? Hello po ako nga pala si jeppy, nice to meet yo po”^_^ ang cute niya lalo kapag nakangiti.

“nice to meet you din”si celanie.

“halika napo kayo don tayo sa bahay” nakangiting sabi ni jeppy.

May dalawang matandang palabas ng malaking bahay..

“oh hijo dumating nap ala kayo. Hindi ka man lang nagpasabing ngayon ang punta niyo rito”

Ibinaba na ni staley si jeppy sabay mano sa dalawang matanda. Ito siguro ang lolo at lola niya.

“sorry po lola, gusto ko po kayong surpresahin” nakangiting sabi ni Stanley.

“hindi ka man lang nasanay, ang hilig sa surpresa ang apo mo” ang lolo niya.

“ah lola, lolo ito pala si Claire at celanie. Claire and lanie sila ang lolo at lola ko” pagpapakilala ni Stanley.

“kaygandang mga dilag. Sila ba yong sinasabi mo sa akin non?”

“opo”

“ay sinasabi ko na nga ba………..ang mabuti pa pumasok na tayo ng makapag pahinga kayo. Alam kung pagod kayo sa biyahi. Ipapakuha ko nalang kay teban ang mga gamit nyo”sabi ng lola niya.

Hindi pa naman ako inaantok. Will nakatulog kasi ako sa buong biyahi kaya hindi ako makatulog. Mas pinili kong mamasyal. Si lanie ayon ang sarap ng tulog sa magiging kwarto daw namin.

Grabi ang yaman talaga nila. Hindi ko alam na itong subdivision ay pagmamay ari nila sa Stanley. Itong bahay nila daig pa ang mansion sa sobrang laki at ganda.

Umupo ako sa may malaking bato at pinagmasdan ko ang paglubog ng araw.

This day is so familiar. Hindi ko lang matandaan kung kilan nangyari ito. And this place also is so familiar. Hindi naman ako nakapunta dito dati pero bakit parang pamilyar na ito sa akin.

“anak takbo!”

“mommy! Daddy…………………………………………..”

Nagising ako dahil sa panaginip.  Hindi ko alam na nakatulog pala ako dito. Tiningnan ko ang wrist watch na suot ko. Mag aalas 6 na pala.

Sino kaya sila? bakit palagi ko silang napapanaginipan? Hindi naman sila ang magulang ko bakit nila ako tinatawag na anak?

“hay naku Claire panaginip lang yon kaya wag ka ng mag-isip ng kung ano ano” sita ko sa sarili ko. Makauwi na nga.