"Just leave me alone." Sa iba siya nakatingin pero ako, nakatingin parin sakanya. If I knew na may problema pala siya all this time... dapat hindi ko nalang siya inaaway at di nalang ako nakikipagtalo sakanya.
Huminga ako ng malalim. "Wanna go somewhere?"
She looked at me na parang hindi makapaniwala. "What? Totoo nga! Sasamahan kita."
"Okay, what bar?"
"No, we're not going there." Tinaasan niya ako ng kilay. Bakit ba ang taray-taray nito?
"Then I'm not going. I find bars as an escape and place to live. So there are no other places na I wanna go."
"Look," At tumingin nga siya. "Let's go somewhere peaceful." Yung makakahinga ka.
"That's my kind of peaceful." Napailing ako ng konti. "Hindi peaceful dun."
"And why would we go to 'somewhere peaceful'?"
"To talk. About things. About your problems."
"I don't have problems."
"Yes, you have." Sinamaan niya ko ng tingin. Nagtitigan kaming dalawa hanggang sa may nagtext sakanya. Pagkabasa niya nun, she sighed. "Okay, take me wherever you want." And then she smirked.
This girl... abnormal. Tumayo na kaming dalawa. Nakashorts lang siyang pumunta dito? Pumunta kami kay Mira and their friend. "Alis lang kami.." Sabi ko. Ito namang kasama ko, straight face. Bakit ganito siya palagi? Wala ba siyang ibang emosyon?
"Go ahead!" Excited na sabi ni Mira.
"Hi, Mav. I am Leigh." She extended her hand. Kinuha ko 'yon at tumango nalang.
"Sige," Sabi ko kay Mira and then sabay na kaming umalis ng bahay nila. Sumakay kami sa kotse ko. Ang tahimik. Ang tahimik niya lang. Tapos yung mukha niya ganon parin. Yung kahit na walang emosyon ang taray. Paano 'to nagustohan ng mga lalaki?
"Wala ka bang jacket?" Hindi ko na mapigilang itanong. Ang iksi kasi ng shorts!
"Wala, pahiramin mo kaya ako?"
"Punta pa tayong condo?"
"Ugh, 'wag nalang."
Nagdrive na ako. Balak ko siyang dalhin sa isang tagong place dito sa Manila. May parang tubig sa harap tapos infront ay trees. Wala kasing masyadong tao roon. Ang nagdala sakin dun si Papa. Noong na guidance ako tapo muntik ng ma-expel noong high school. Nagusap lang kami. Peaceful din kasi talaga dun kaya 'yon agad naisip ko.
"Pag nilamig ka, may t-shirt ako diyan. Baka gusto mo'ng idoble."
YOU ARE READING
LIKE THOSE MOVIES
FanfictionMavis Palvin-- a 17 year old guy who appreciates how the camera rolls, how scenes change, how movies bring him into the clouds. In short, he dreams of making movies. Girls drool and run over him but he don't mind. He haven't been inlove or even in a...
What's your name?
Start from the beginning
