Chapter Thirty Nine

668 17 12
                                    

Nang nakalabas na ako sa kwarto ni Jace ay dumiretso naman ako kay papa. I knocked the door first which is I usually do everytime kapag papasok dito.

"Tuloy. " sagot ni papa sa loob. I entered the room and saw my father reading some files.

"Papa. You should take a rest. " panimula ko pagkatapos ay umupo ako sa upuan sa gilid nito.

"I'm fine, my dear princess. How's my grandson? " tanong niya habang nakatuon sa mga papel na hawak nito.

"He's sleeping right now. Napagod sa gala namin kanina. Hmm, dad I had questions to you? " sagot ko habang pinapanood si papa.

Napaangat ang tingin siya sa akin at tila hinihintay ang sasabihin ko. Tama ba na itanong ko sa kanya iyon?

"Uuhhmm, paano ko ba sasabihin? Uuhhmm, may sinabi sakin si Jace kanina. You two have a secret. Ano ba yun?" and there I said it already. Nakatingin lang ng deretso sakin si papa while me is waiting for his answer.

Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa ni papa. "Hahahahahaha! Seriously, anak sineryoso mo ang sinabi ng apo ko?! Hahahahaha. " sagot ni papa.

"Papa!" suway ko sa kanya. Feeling ko lulubog na ako sa kahihiyan na inabot ko. Bakit ba kasi yun pa tinanong ko? Tss.

"Nawala ang pagod ko sa ginawa mo anak. Hahaha. Sorry anak, di ko pwede sabihin sayo. It's a secret nga ee between me and to my apo. " sagot niya sabay nag-peace sign.

"Ang daya naman!" pagdadabog ko sabay halukipkip sa kinauupuan ko.

Muli kong narinig ang malakas na pagtawa ni papa na siyang lalo kong kinainis. Maya-maya ay tumigil si papa sa pagtawa habang ako naman ay nakatingin lang sa sahig.

"Sorry, anak. Kelan ko ba huling nakita na ganyan ang reaksyon mo?" seryosong tanong ni papa sakin.

Doon ako napaisip. Kelan nga ba? Pagkakatanda ko, bata pa ako nun. Same age ng anak ko. Since, favorite ko ang strawberry sundae ay di ako binilhan dahil sa pinagkakaguluhan kami ng tao sa loob ng mall.

"But dad! I want strawberry sundae!" pagmamaktol ko.

"I'm sorry baby. But I can't buy you right now." sagot nito habang nagdadrive. We don't have any guards na kasama. Gusto kasi ni dad na masolo niya ako sa araw na iyon.

Nagpatuloy ako sa pagmumukmok sa kinauupuan ko. Gusto ko talaga makakain ng sundae na gusto ko. Kaya ito din ang dahilan kaya ayaw ko maging prinsesa at gusto kong mamuhay ng simple lang.

Nakatingin lang ako sa sapatos ko na kulay pink nang biglang huminto sa pagmamaneho si papa. Maya-maya ay may strawberry sundae sa harap ko. Pagkatapos ay tumingin ako kay papa na may hawak na ice cream cone.

"Here's your favorite sundae. I hope you feel better now. Happy birthday my princess! " bati nito sakin.

Tandang tanda ko yun araw na iyon. Minsan lang kami lumabas ni papa na kaming dalawa lang at walang kasamang guards.

"I'm so sorry kung hindi ko na natin nagagawang mag-bonding na tayo lang dalawa na wala kasamang guards. Alam kong lumalayo ang loob mo sakin nitong mga nakaraan taon. Sorry din kung nasaktan ko kayo pareho ng ama ni Jace, si Aiden. "

Napaangat ako sa sinabi ni papa. Matagal ko na siyang at gayundin si mama sa ginawa niya samin.

"Dad, you don't have to say sorry. Napatawad na po kita at pati na din si mama. " sagot ko.

"I know, I know. Pero habang pinagmamasdan ko ang apo ko na walang kinikilalang ama ay paulit-ulit na sinaksak ng konsensya. Napakalaki ng kasalanan ko sa inyong lahat. " malungkot na sabi nito.

The Princess is Lost Again?! Now What?!Where stories live. Discover now